Zwarte gatenjagers nemen een kijkje in het centrum van de Melkweg

WASHINGTON (Reuters) – In het centrum van onze melkweg leeft de spiraalvormige Melkweg, een superzwaar zwart gat dat 4 miljoen keer zo zwaar is als onze zon dat alle materie verbruikt, inclusief gas, stof en verdwaalde sterren. De enorme zwaartekracht.

Wetenschappers hebben de Event Horizon Telescope (EHT) gebruikt, een wereldwijd netwerk van observatoria die samenwerken om radiobronnen in verband met zwarte gaten te volgen, om de bewoners van dit Melkwegstelsel te bestuderen en ze maakten donderdag bekend dat signalen eindelijk in staat zijn geweest om om een ​​beeld te krijgen. van hem. Het zwarte gat wordt Sagittarius A* of SgrA* genoemd.

Onderzoekers die deelnamen aan deze internationale samenwerking weigerden de aard van hun aankondiging te onthullen voorafgaand aan de geplande persconferenties, maar brachten een persbericht uit dat ze een “baanbrekende vondst in het centrum van onze melkweg” noemden.

In 2019 heeft het EHT-team een ​​dossier onthuld Eerste foto ooit uit het zwarte gat. De afbeelding – een gloeiende ring van rood, geel en wit rond een donker centrum – toonde het superzware zwarte gat in het centrum van een ander sterrenstelsel genaamd Messier 87, of M87.

De onderzoekers hebben hun werk ook gericht op Sagittarius A*, dat op ongeveer 26.000 lichtjaar afstand ligt – de afstand die het licht in een jaar aflegt, 5,9 biljoen mijl (9,5 biljoen km) – van de aarde.

“Een van de dingen die we hopen te observeren met de Event Horizon Telescope … is ons eigen zwarte gat in onze eigen achtertuin”, zei astrofysicus Shepherd Doelman, een astrofysicus van het Harvard-Smithsonian Center en voormalig EHT-projectmanager, in juli 2021. Wetenschappelijke presentatie.

Zwarte gaten zijn ongewoon dichte objecten met een zwaartekracht die zo sterk is dat zelfs licht niet kan ontsnappen.

Er zijn verschillende klassen zwarte gaten. De kleinste zijn de zogenaamde stellaire zwarte gaten, die worden gevormd door de ineenstorting van individuele massieve sterren aan het einde van hun levenscyclus. Er zijn ook middelzware zwarte gaten, die massiever zijn. Ten slotte zijn er de superzware zwarte gaten die het centrum van de meeste sterrenstelsels bewonen. Men denkt dat deze relatief snel na het ontstaan ​​van hun sterrenstelsels ontstaan, waarbij ze enorme hoeveelheden materiaal opslokken om gigantische afmetingen te bereiken.

Het EHT-project begon in 2012 om te proberen de directe omgeving van een zwart gat te observeren. De waarnemingshorizon van een zwart gat is het punt waar geen terugkeer mogelijk is waarboven alles – sterren, planeten, gas, stof en alle vormen van elektromagnetische straling – in de vergetelheid wordt gesleept.

Het feit dat zwarte gaten geen licht doorlaten, maakt ze erg moeilijk te zien. Projectwetenschappers zochten naar een ring van licht – intermitterende superhete materie en straling die met enorme snelheid cirkelt aan de rand van de waarnemingshorizon – rond een donker gebied dat het werkelijke zwarte gat vertegenwoordigde. Dit staat bekend als de schaduw van een zwart gat, of silhouet.

De Melkweg, van boven of onder gezien, staat bekend als een spiraalstelsel, en het ziet eruit als een draaiend wiel, met onze zon op een van de spiraalarmen en Boogschutter A* in het midden. Het sterrenstelsel bevat minstens 100 miljard sterren.

Het zwarte gat M87 is verder en veel massiever dan Sagittarius A*, dat zich op ongeveer 54 miljoen lichtjaar van de aarde bevindt en een massa heeft van 6,5 miljard keer de massa van onze zon. Bij het onthullen van het beeld van dit zwarte gat, zeiden de onderzoekers dat hun werk aantoonde dat Albert Einstein, de beroemde theoretisch fysicus, correct voorspelde dat de vorm van de schaduw een bijna perfecte cirkel zou zijn.

De aankondiging van donderdag zal worden gedaan tijdens gelijktijdige persconferenties in de Verenigde Staten, Duitsland, China, Mexico, Chili, Japan en Taiwan. De in Nederland gevestigde radioastronoom Huib Jan van Langevelde is de huidige EHT-projectmanager.

Doeleman benadrukte de schaal van de grootte van superzware zwarte gaten.

“Er zijn grote dingen die er zijn als we jong zijn,” zei Doelman. “Maar het is ook op een bepaalde manier opbeurend. We hebben veel te ontdekken in het universum.”

Rapportage door Will Dunham; Bewerking door Rosalba O’Brien

Onze criteria: Thomson Reuters Vertrouwensprincipes.