Wanneer wordt de mensheid een type I-beschaving? Een nieuwe paper die onze grenzen verkent

Er zijn verschillende manieren waarop we de vooruitgang van de menselijke beschaving kunnen meten. Bevolkingsgroei, de opkomst en ondergang van rijken, ons technologisch vermogen om naar de sterren te reiken.

Maar een eenvoudige maatstaf is om te berekenen hoeveel energie mensen op een bepaald moment gebruiken. Naarmate de mensheid zich verspreidt en ontwikkelt, is ons vermogen om energie te benutten een van onze nuttigste vaardigheden.

Als je ervan uitgaat dat beschavingen op andere planeten over vergelijkbare vaardigheden beschikken, is het energieverbruik van een soort een goede ruwe maatstaf voor hun technologische vaardigheden. Dit is het idee erachter Kardashev schaal.

De schaal werd in 1964 voorgesteld door de Russische astrofysicus Nikolai Kardashev. Hij classificeerde beschavingen in drie typen: planetaire, stellaire en galactische.

Type I-soorten zijn in staat energie te benutten op een schaal die gelijk is aan de hoeveelheid stellaire energie die hun thuisplaneet bereikt. Type II-soorten kunnen de energie benutten op de schaal van hun moederster, en Type III kan de energie van hun eigen melkwegstelsel benutten.

Het idee werd verder gepopulariseerd door Carl Sagan, die een continue meetschaal voorstelde in plaats van slechts drie typen.

Wat voor beschaving zijn wij dan? Ook al gebruiken mensen een enorme hoeveelheid energie, het blijkt dat we niet eens als type I kwalificeren.

Gemiddeld bereikt ongeveer 1.016 watt zonne-energie de aarde en de mensheid gebruikt momenteel ongeveer 1.013 watt. Op de glijdende schaal van Sagan zitten we momenteel rond de 0,73.

Niet slecht voor een groep goed ontwikkelde primaten, maar het roept wel een interessante vraag op. Kunnen we zelfs bij het eerste type komen? We kunnen immers niet al het zonlicht dat de aarde bereikt opvangen en toch een bewoonbare planeet hebben.

Drie soorten Kardishev-beschavingen. (Wikipedia, cc-door-sa 3.0)

Deze vraag is onderzocht op papier Het is onlangs gepubliceerd in arXiv. Het document kijkt naar drie belangrijke energiebronnen: fossiele brandstoffen, kernenergie en hernieuwbare energiebronnen, en berekent hun potentiële groei in de loop van de tijd.

Aan de andere kant lijkt het heel gemakkelijk om bij het eerste type te komen. Maak van energieproductie een topprioriteit, dan kom je er uiteindelijk wel. Maar elk type energiebron heeft zijn beperkingen.

In een extreem geval, zoals het verbranden van elke gram fossiele brandstof die we kunnen, kan dit leiden tot een niveau Klimaatverandering We kunnen allemaal terechtkomen in wat heet koel filter. Je kunt geen Type 1-beschaving worden als deze uitsterft.

Daarom kiest het team voor een meer genuanceerde benadering, waarbij de fysieke beperkingen van elk type energiebron worden geanalyseerd en deze worden afgewogen tegen de noodzaak om de klimaatverandering en de vervuilingsniveaus te verminderen, zoals uiteengezet in het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering en het Internationaal Energieagentschap.

Ze ontdekten dat het zelfs met realistische beperkingen voor de mensheid mogelijk is om het eerste niveau te bereiken. Het nadeel is dat we dat niveau pas in ieder geval 2371 bereiken.

Dit is niet noodzakelijk een slechte zaak. De Kardashev-schaal is een zeer scherp instrument om de schaal van menselijke technologie te meten.

Hoewel geavanceerde beschavingen veel energie nodig hebben, hebben we gezien hoe vooruitgang in energiezuinige computers en verhoogde efficiëntie ons in staat stellen ons energieverbruik te verminderen of af te vlakken terwijl we doorgaan met technologische vooruitgang.

Hoewel deze studie laat zien hoe we een Type I-beschaving kunnen worden, is het mogelijk dat we echt vooruit kunnen komen als we ons realiseren dat dat niet nodig is.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door universum vandaag. Lezen origineel artikel.