Tientallen jaren van genetische manipulatie kunnen aanwijzingen bevatten om de ziekte van Alzheimer te voorkomen, zeggen wetenschappers

CNN
—

Onderzoekers die werken aan het ontrafelen van de geheimen van de ziekte van Alzheimer, zeggen dat ze een belangrijke aanwijzing hebben gekregen die mensen die risico lopen op deze vorm van dementie kan helpen beschermen.

Een persoon die, op basis van de familiegeschiedenis, voorbestemd lijkt om geheugenverlies te ontwikkelen in zijn 40 of 50, heeft tientallen jaren zijn normale functie behouden. Hij lijkt te zijn beschermd door een zeldzame genetische mutatie die de functie verbeterde van een eiwit dat zenuwcellen helpt communiceren.

Wetenschappers zeggen dat inzicht in hoe deze genetische verandering zijn hersenen beschermde, de ziekte van Alzheimer bij anderen zou kunnen helpen voorkomen.

De man maakt deel uit van een grote familie in Antioquia, Colombia, waarvan veel leden een gemuteerd gen hebben geërfd dat preseniline-1 of PSEN1 wordt genoemd. Dragers van PSEN1 zullen vrijwel zeker op relatief jonge leeftijd de ziekte van Alzheimer krijgen.

Een man met een PSEN1-mutatie kreeg uiteindelijk geheugen- en denkproblemen. Hij werd op 72-jarige leeftijd gediagnosticeerd met milde dementie en ervoer later ernstig geheugenverlies en infecties. Hij stierf aan een longontsteking op 74-jarige leeftijd.

Maar volgens alle indicaties had hij tientallen jaren geleden geheugen- en denkproblemen moeten hebben. Toen doktoren zijn hersenen na de dood onderzochten, ontdekten ze dat deze rijk waren aan bèta-amyloïde en tau, twee eiwitten die zich ophopen in de hersenen van mensen met de ziekte van Alzheimer.

Iets werkte echter in zijn voordeel. Genetische analyse onthulde dat mensen een zeldzame mutatie hebben in een gen dat codeert voor een eiwit genaamd reelin dat zenuwcellen helpt communiceren.

“In dit geval was het heel duidelijk dat deze variant van reelin ervoor zorgt dat reelin beter werkt”, zegt dr. Joseph Arbolida-Velasquez, universitair hoofddocent oogheelkunde aan de Harvard University en hoofdauteur van de nieuwe humane studie.

“Het geeft ons veel inzicht”, zei hij. “Dit maakt het heel duidelijk dat het plaatsen van meer Reelin in de hersenen patiënten daadwerkelijk kan helpen.”

De De studie is gepubliceerd maandag in het vakblad Nature Medicine.

Het verbeterde reelin-eiwit leek een specifiek deel van het menselijk brein te beschermen, een gebied aan de basis van de hersenen dat achter de neus zit, de entorhinale cortex.

“Een ander groot inzicht uit deze zaak is dat je het niet overal in de hersenen nodig lijkt te hebben,” zei Arbolida-Velasquez.

is de entorhinale cortex Ouderen zijn bijzonder gevoelig en voor de ziekte van Alzheimer. Dit is het deel van de hersenen dat signalen verzendt en ontvangt die verband houden met het reukvermogen. Reukverlies is vaak een voorbode van hersenveranderingen die leiden tot geheugen- en denkproblemen.

“Dus wanneer mensen Alzheimer hebben, begint het in de entorhinale cortex en verspreidt het zich,” zei Arbolida-Velasquez.

Dit is de tweede keer dat Arboleda-Velasquez en het team dat deze uitgebreide familie bestudeert, iemand hebben gevonden die hun genetische kansen heeft overwonnen.

In 2019, wetenschappers Hij kondigde de zaak aan Een vrouw die al vroeg de ziekte van Alzheimer had moeten krijgen, maar in plaats daarvan haar geheugen en denkvermogen tot haar 70ste behield.

Hij droeg twee kopieën van een mutatie in zijn APOE3-gen, bijgenaamd de Christchurch-mutatie. Het lijkt de activiteit van het APOE3-eiwit te verminderen. Net als reelin is APOE een signaalmolecuul dat een rol speelt bij het bepalen van iemands risico op de ziekte van Alzheimer.

Het blijkt dat er een verband bestaat tussen deze twee fenomenen: de receptoren op cellen voor reelin zijn dezelfde receptoren voor APOE.

“Dus deze twee patiënten wijzen als grote pijlen. Ze vertellen ons: ‘Hé, dit is het pad. Dit is het kritieke pad voor serieuze bescherming tegen de ziekte van Alzheimer’,” zei Arbolida-Velasquez.

Maar het pad is niet voor iedereen veilig. De zus van de man in de nieuwe studie deelde ook een zeldzame beschermende genetische mutatie die haar hielp, maar niet zoveel. Volgens zijn familie begon hij op 58-jarige leeftijd cognitieve achteruitgang te ervaren.

Arboleda-Velasquez zegt dat bij vrouwen de activiteit van het gen lijkt af te nemen met de leeftijd, dus het maakt niet zoveel reelin-eiwit aan. “Ze hebben misschien variatie, maar ze drukken het niet zoveel uit als mannen,” zei ze.

Het Harvard-team zegt al bezig te zijn met het ontwikkelen van een behandeling op basis van deze bevindingen.

Preventief neuroloog aan de Florida Atlantic University, dr. Richard Isaacson, studies als deze laten ons iets belangrijks zien: “In sommige gevallen kunnen we een ruk tegen onze genen winnen.”

Betekent dit dat een remedie om de hoek ligt? Dat mag gezien worden.

“Kunnen we zo’n studie gebruiken om de zorg te veranderen en te verbeteren? Ik hoop het. Ik zou niet zeggen dat we er nog niet zijn”, zegt Isaacson, die niet betrokken was bij het onderzoek. “Maar ik vind het een belangrijke studie .”