NASA-flyby onthult lavameer, “Steeple Mountain” op Jupiters maan Io

Meld u aan voor de wetenschapsnieuwsbrief Wonder Theory van CNN. Verken het universum met nieuws over fascinerende ontdekkingen, wetenschappelijke vooruitgang en meer.

CNN
—

Flybys van Io, een van de manen van Jupiter en de meest vulkanisch actieve wereld in ons zonnestelsel, hebben een lavameer en een torenhoog bouwwerk genaamd Steeple Mountain op het oppervlak van de buitenaardse maan onthuld.

NASA's Juno-ruimtevaartuig, dat in 2016 voor het eerst arriveerde om Jupiter en zijn manen te bestuderen, Er werd ongeveer 930 mijl gevlogen (1.500 km) van het oppervlak van de lavawereld in december en februari om de eerste gedetailleerde beelden van de noordelijke breedtegraden van Io vast te leggen.

Het is meer dan twintig jaar geleden dat een missie langs Io vloog, en de camera van het ruimtevaartuig, genaamd JunoCam, maakte beelden met hoge resolutie die actieve vulkanische pluimen, bergtoppen en een glazig glad meer van afkoelende lava lieten zien.

“Io zit vol met vulkanen, en we hebben er tijdens het gevecht een paar ontdekt”, zegt Scott Bolton, hoofdonderzoeker van Juno bij het Southwest Research Institute, in een verklaring.

“We hebben ook een aantal geweldige close-ups en andere gegevens gekregen over het 200 kilometer lange lavameer genaamd Loki Patera,” voegde hij eraan toe. “Er zijn verbazingwekkende details die deze gekke eilanden laten zien, ingebed in het midden van een potentieel magma meer omringd door hete lava.’ ‘De spiegelreflectie die door onze instrumenten van het meer is vastgelegd, geeft aan dat delen van het oppervlak van Io glad zijn als glas en doen denken aan obsidiaan dat op aarde is gemaakt.’

Bolton maakte de resultaten op 16 april bekend Algemene Vergadering van de Europese Geofysische Unie in Wenen. De nieuwe gegevens schetsen een duidelijker beeld van Io, iets dat wetenschappers al eeuwenlang intrigeert.

“Behalve de aarde is dit de enige plek waar we actieve magmavulkanen in ons zonnestelsel zien”, zegt Bolton.

Het team heeft delen van Juno's gegevens omgezet in animaties die enkele van de oppervlaktekenmerken van de helse wereld, zoals Loki Patera en Steeple Mountain, dramatisch in beeld brengen.

Juno ontdekte de berg met behulp van zonlicht dat op het oppervlak van Io scheen, waardoor dramatische schaduwen ontstonden die een extreem scherpe piek onthulden.

“We hebben wetenschappelijke gegevens gebruikt om schaduwen te begrijpen en afstanden te meten”, zegt Bolton. “Het is misschien niet helemaal juist, maar zo zou het zijn als je daarheen ging. We noemen dit Steeple Mountain, omdat het zo steil is aan de rand, het zou Io's versie van de Matterhorn kunnen zijn.”

Hoewel de temperatuur van magma op Io duizenden graden bereikt, is de oppervlaktetemperatuur van de maan waarschijnlijk minus 148 graden Fahrenheit (minus 100 graden Celsius), zei Bolton.

“Wanneer magma naar buiten komt als een vulkaan uitbarst, bevriest het onmiddellijk en kan er zwavelsneeuw ontstaan,” zei hij.

Als buitenliefhebber grapte Bolton dat Io's Steeple Mountain een van de ski- en snowboardbestemmingen in het zonnestelsel moet zijn.

Ondertussen is Loki Patera een andere plaats die wordt gekenmerkt door extreme temperaturen en extreme kou. Hoewel het lavameer zelf waarschijnlijk erg heet is, is de top van de eilanden waarschijnlijk erg koud en kan er ook een koude korst rond de randen van het meer liggen, zei Bolton.

Het missieteam gebruikte Juno's microgolfradiometer om kaarten van het oppervlak van Io te maken, waaruit bleek hoe ongelooflijk glad het oppervlak is.

Het terrein mist contouren Omdat Io zo vulkanisch actief is dat de wereld voortdurend wordt overspoeld met lava, waardoor inslagkraters van het oppervlak worden weggevaagd, blijkt uit een nieuw onderzoek van een afzonderlijk onderzoeksteam dat in het tijdschrift is gepubliceerd. Wetenschappen Op 18 april.

Het team gebruikte ook de Atacama Large Array van millimeter/submillimeter-telescopen in Chili om gassen in de atmosfeer van Io te monitoren. De onderzoekers vonden bewijs van overvloedige verrijking met zwavel en chloor, wat suggereert dat Io waarschijnlijk vulkanisch actief was en gedurende het grootste deel van zijn geschiedenis in de afgelopen vier miljard jaar gassen vrijgaf.

Io, voor het eerst ontdekt door Galileo Galilei in 1610, is iets groter dan onze maan, maar anders dan waar dan ook in het zonnestelsel.

Het rotsachtige oppervlak van de maan is bedekt met honderden vulkanen, wat vergelijkingen trekt met de fictieve vulkanische planeet Mustafar en zijn lavarivieren uit de “Star Wars” -films.

Wetenschappers hebben de krachtige vulkanen van Io waargenomen die lavafonteinen spuwen die tientallen kilometers hoog reiken, en zelfs met grote telescopen op aarde te zien zijn, volgens NASA.

De naam van de maan komt uit een Griekse mythe, waarin een menselijke vrouw in een koe verandert tijdens een huwelijksruzie tussen de god Zeus en zijn vrouw Hera. De bijnaam is toepasselijk, omdat Io voortdurend in een gevecht verkeert, getrokken door de immense zwaartekracht van Jupiter, evenals zijn twee grote manen Europa en Ganymedes.

Deze drie werelden trekken zo hevig aan Io dat het oppervlak 100 meter naar binnen en naar buiten uitstulpt, zoals eb en vloed op aarde, maar dit gebeurt op vaste grond, niet op een oceaan. Bolton zei dat hij Io vaak 'de gemartelde maan van Jupiter' noemt vanwege de woeste krachten die het regelmatig tegenkomt.

De krachten die door Jupiter, Europa en Ganymedes op Io worden uitgeoefend, zorgen ervoor dat het oppervlak van Io een enorme hoeveelheid hitte ervaart, wat de reden is dat het oppervlak van de maan als vloeibaar gesteente onder het oppervlak blijft. Onderzoekers geloven dat de vloeibare rotsen bestaan ​​uit gesmolten zwavel- of silicaatgesteenten, en dat vulkaanuitbarstingen de maan helpen de zwaartekracht te verlichten.

Io is door veel ruimtevaartuigen bestudeerd, waaronder… Onderzoekers van Pioneer en Voyager in de jaren zeventig En het Galileo-ruimtevaartuig in de jaren negentig. Nu helpen de ontdekkingen van Juno wetenschappers de krachten achter de vulkanische activiteit van de maan beter te begrijpen dan ooit tevoren.