Licht dat aan de rand van een superzwaar zwart gat spiraalt, zou materie kunnen helpen ontsnappen aan de consumptie door deze kosmische reus.
de Gigantisch zwart gat De massa van M87 – ook bekend als M87* – komt overeen met ongeveer 6,5 miljard zonnen. Het kwam vooral onder de publieke aandacht in 2019 toen een beeld van M87* werd vastgelegd door een camera Gebeurtenishorizon telescoop (EHT), het was onze eerste glimp van de omgeving van Zwart gat de mensheid ooit heeft verworven.
Nu heeft de EHT-groep, die achter dit historische beeld zat, een model gemaakt van de manier waarop de elektrische lichtvelden rond het superzware zwarte gat draaien, dat zich op ongeveer 54 miljoen afstand bevindt. Lichtjaar weg van Land. Dit gepolariseerde licht, waarvan de golven op één vlak trillen, draagt informatie over het magnetische veld en deeltjes die versnellen tot snelheden die dicht bij de lichtsnelheid rond het zwarte gat liggen.
Wetenschappers suggereren nu dat deze magnetische velden het gigantische zwarte gat M87 van zijn maaltijd kunnen beroven, en in plaats daarvan dit materiaal vrijgeven in… ruimte Zoals parallelle (of parallelle) jets die op ongeveer een hoog niveau exploderen De snelheid van het licht. Licht dat voortdurend rond M 87* draait, wordt ook wel circulaire polarisatie genoemd.
Verwant: Uit onderzoek is gebleken dat het eerste zwarte gat dat ooit door de mensheid is gefotografeerd, roteert
“Circulaire polarisatie is het laatste signaal waar we naar zochten bij de eerste EHT-waarnemingen van het zwarte gat M87, en (de polarisatie) was het moeilijkst te analyseren”, zegt Andrew Chell, co-auteur van het onderzoek en projectcoördinator aan de Princeton University. . Dat zei hij in een verklaring.
“Deze nieuwe resultaten geven ons het vertrouwen dat ons beeld van een sterk magnetisch veld dat het hete gas rond het zwarte gat doordringt correct is”, voegde Chail toe, een onderzoeksmedewerker bij het Princeton Gravity Initiative – dat het onderzoek van de universiteit samenbrengt. AstrofysicaAfdelingen Wiskunde en Natuurkunde voor onderzoek naar de natuur zwaartekracht. ‘Deze ongekende EHT-waarnemingen stellen ons in staat om al lang bestaande vragen te beantwoorden over de manier waarop zwarte gaten materie consumeren en jets lanceren buiten hun gaststelsels,’ voegde hij eraan toe.
Twee jaar na de publicatie van de afbeelding van het superzware zwarte gat in M87, in 2021, bracht de EHT Collaboration Geweldige tweede blik. De nieuwste afbeelding toonde voor het eerst gepolariseerd licht rond een zwart gat. (Gepolariseerd licht heeft een andere richting en helderheid dan ongepolariseerd licht.) De gegevens uit 2021 onthulden ook de richting van de oscillerende (trillende) elektrische velden, wat de eerste aanwijzing vormde dat de magnetische velden rond M87* sterk en geordend zijn.
Vervolgens hebben de onderzoekers de Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) in het noorden van Chili van dichterbij bekeken, die voor kalibratie zorgde door als referentieantenne voor de EHT te fungeren. ALMA is een array van 66 antennes in de Chileense woestijn die stoffige kosmische omgevingen, zoals zwarte gaten, kunnen doordringen om te zoeken naar licht met langere golflengten.
ALMA maakt deel uit van EHT’s netwerk van radiotelescopen over de hele wereld, die samenwerken om een virtueel instrument ter grootte van de aarde te creëren. (Deze techniek staat ook bekend als Very Long Baseline Interferometry, of VLBI.)
Nieuwe analyse van ALMA-gegevens, verzameld in 2017, laat zien hoe elektrische velden licht in een lineaire richting verdraaien, wat opnieuw bewijs levert voor de sterke magnetische velden die in 2021 te zien zullen zijn. Met behulp van computersimulaties suggereren EHT-wetenschappers deze sterke magnetische velden. Magnetische velden duwen materiaal terug dat naar M87* valt.
Magnetische velden schieten ook materiestralen weg van M87* met snelheden die dicht bij de lichtsnelheid liggen voordat de materie door het zwarte gat gaat. Gebeurtenishorizon– het punt waarop niets, zelfs licht niet, uit een zwart gat kan ontsnappen – en bijdraagt aan de toch al enorme massa van zwarte gaten. (Dit betekent dat de EHT de zwarte gaten zelf niet in beeld kan brengen, omdat ze geen licht uitstralen, maar de omgeving van elk zwart gat gloeit in detecteerbare straling.)
“De onderzoekers blijven de gegevens analyseren op zoek naar sterker bewijs van lineaire polarisatie, waarvan ze zeggen dat hun werk nog steeds ruimte voor verbetering biedt”, zegt Hugo Messias, co-auteur van de studie en leider van het VLBI-team bij ALMA. dezelfde verklaring. “Dit circulair gepolariseerde licht dat nu is gedetecteerd is erg zwak, maar de afgelopen jaren heeft de EHT met meer stations en een verbeterde gevoeligheid geobserveerd – wat betekent dat voortdurende analyse ons waarschijnlijk nieuwe tips zal opleveren over de geheimen rond M87*.”
De EHT Collaboration wordt gezamenlijk genoemd als eerste auteur van de nieuwe bevindingen van de EHT, die gedetailleerd worden beschreven in een artikel dat op woensdag (8 november) in Astrofysisch tijdschrift.
“Social media fanaat. Fanatieke bacon fanaat. Wannabe popcultuur fan. Communicator. Gecertificeerd schrijver.”
/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/25405107/247087_Zenbook_vs_Yogabook_JNelius_0002.jpg)
More Stories
NASA zoekt naar input over tekorten aan ruimtetechnologie
SpaceX lanceert 23 Starlink-satellieten op Falcon 9-vlucht vanuit Cape Canaveral – Spaceflight Now
Het omzetten van onzichtbare donkere materie in zichtbaar licht