Wetenschappers kennen nu de leeftijd van een enorme krater die verborgen is onder het ijs van Groenland.
De Hiawatha-krater, die onder 1 kilometer ijs in het noordwesten van Groenland ligt, is 58 miljoen jaar geleden gevormd, volgens een studie die op 9 maart in het tijdschrift is gepubliceerd. wetenschappelijke vooruitgang. Terwijl sommige initiële schattingen de leeftijd van de krater op slechts 13.000 jaar schatten, betekent de nieuwe ontdekking dat de impact veel eerder plaatsvond, in een tijd dat Groenland vol leven was.
“Groenland was al bedekt met een gematigd regenwoud toen de asteroïde insloeg”, zei co-auteur Michael Storey, een onderzoeker bij het Natural History Museum in Denemarken die gespecialiseerd is in het dateren van geologische materialen.
De asteroïde Het was ongeveer 0,9 mijl (1,5 kilometer) breed toen het de grond raakte. Het is mogelijk dat het effect lokaal is geactiveerd aardbevingen en bosbranden, vertelde Storey aan WordsSideKick.com, maar er is geen bewijs dat ze een effect hebben op het mondiale klimaat.
pit leven
Wetenschappers De krater werd voor het eerst ontdekt in 2018, met behulp van ijsdoordringende radarapparatuur die in vliegtuigen is geïnstalleerd. Maar gezien de enorme ijskap die de krater bedekt, was er geen directe manier om de leeftijd van de inslag te bepalen.
Verwant: In foto’s: Hiawatha-krater
Gelukkig bevindt de krater zich aan de rand van de ijskap. Slechts 5 km van de kraterrand stroomt een stroom van onder het ijs, die sediment meevoert. Na het verzamelen en onderzoeken van grote korrels zand en grind uit dit gebied, ontdekten de onderzoekers dat veel van hen tekenen van smelten en schokken vertoonden – aanwijzingen dat ze plotseling en snel werden opgewarmd.
Storey en collega’s gebruikten een methode genaamd argon-argondatering om de leeftijd van 50 zandkorrels uit deze stroom te karakteriseren. Deze methode is gebaseerd op het natuurlijke radioactieve verval van kalium-40, een radioactieve variant (of isotoop) van het element potassium met een halfwaardetijd van 1,251 miljard jaar. Kalium ontleedt 40 to argon 40, gas zit nog steeds vast in de rots. Onderzoekers kunnen de verhouding tussen deze twee isotopen meten om te bepalen hoe lang het verval duurde. De zeer langzame oplossnelheid van kalium 40 in argon 40 betekent dat deze methode nuttig is voor het meten van zeer hoge leeftijden. De hitte van de botsing stelt deze moleculaire klok opnieuw in op nul, vertelde Storey aan WordsSideKick.com, zodat hij en zijn team de cijfers kunnen gebruiken om te bepalen wanneer de zandkorrels botsen.
Ondertussen gebruikte co-auteur Gavin Kenny, een onderzoeksmedewerker van het Swedish Museum of Natural History, een vergelijkbare methode om het verval van het radioactieve element te meten. uranium Lood zit in mineralen die zirkoon worden genoemd en die zich in stroomgrind bevinden.
Beide methoden leverden vergelijkbare resultaten op: granen en kiezelstenen werden ongeveer 58 miljoen jaar geleden, tijdens het late Paleoceen, blootgesteld aan een grote impact.
lokaal effect
Deze leeftijd betekent dat het effect niets te maken heeft met de Younger Dryas-koelgebeurtenis, een wereldwijde koudeverschuiving die ongeveer 13.000 jaar geleden plaatsvond. Een controversiële theorie zegt dat de afkoelingsgebeurtenis werd geïnitieerd door een asteroïde-inslag, maar er is geen krater van de juiste leeftijd gevonden.
De sedimentkernen in de diepzee leverden een zeer gedetailleerd verslag op van het klimaat dat 58 miljoen jaar teruggaat, zei Storey, en er zijn geen aanwijzingen dat het Hiawatha-effect een wereldwijde klimatologische wervelwind heeft veroorzaakt. Storey zei dat de impact verwoestend zou zijn geweest voor de inheemse regenwoudflora en -fauna van Groenland. Het kan in de buurt een aardbeving met een kracht van 8 of 9 hebben veroorzaakt en enorme bosbranden hebben veroorzaakt. Ter ondersteuning van deze theorie is er bewijs gevonden van oude steenkoolafzettingen die onder de ijskappen sijpelen.
“Ik vermoed dat Hiawatha, op een glijdende schaal van asteroïde-inslagen, ergens in het midden zit”, zei Storey. Een ruimterots ter grootte van degene die de krater heeft gemaakt, zal naar verwachting botsen een land Eens in de 1 tot 2 miljoen jaar, met een kans van 75% dat het in de oceaan zal landen in plaats van op het land.
Nu de leeftijd van de krater bekend is, zei Storey, zal het mogelijk zijn om naar sedimenten van dezelfde leeftijd in de buurt te zoeken en te zoeken naar bewijs van de gevolgen.
Oorspronkelijk gepubliceerd op WordsSideKick.com.
“Social media fanaat. Fanatieke bacon fanaat. Wannabe popcultuur fan. Communicator. Gecertificeerd schrijver.”
More Stories
“Devilish Comet” 12P/Pons-Brooks is op weg naar de zon. Zul jij overleven?
Opmerkelijke resultaten – Uit nieuw onderzoek blijkt dat het ruggenmerg kan leren en onthouden
SpaceX lanceert Starlink-satellieten tijdens de 40e missie van het bedrijf in 2024