Bron afbeelding: Bill Kelly
Dead & Company trapte vrijdagavond hun laatste trio-show af in Oracle Park in San Francisco. De baai verkeerde in een bijzondere staat voordat de band arriveerde op de locatie aan het water, terwijl drommen door de stad trokken, T-shirts aantrekkend met de slogans die de Grateful Dead en hun rijke muzikale nalatenschap naar het gebied lokten. Night One was een volledige vertolking van fanfavorieten en nog een jamset met mashups van “Dark Star” en “Big River”, voor een gedenkwaardige cover van “Knocking on Heaven’s Door” met uitgelichte foto’s van originele Grateful Dead-leden zoals Jerry Garcia, Ron Pigeon” McKiernan, Brent Midland en andere vertrekkende spelers.
Als speciaal eerbetoon trapte de band de avond af met The Crickets-klassieker “Not Fade Away”. Het nummer was een duidelijke knipoog naar de naderende finale van de band voordat het overging in “Shkeddown Street” om de energie van de avond echt te doen ontbranden. Met de koele bries die van het water waaide, leek het gepast om op de melodie van het weer te landen en John Mayer’s “Cold, Rain & Snow” te zingen. Bobby Weir nam vervolgens de leadzang op zich en voegde nog een nietje toe, “Rumble on Rose”. De zin: “I know this song will never end” voelde bijzonder zwaar aan. De klassiekers gingen verder met “Brown Eyed Women” en “New Speedway Boogie” voordat ze een gevoelige snaar raakten met “Wharf Rat”, een plaatselijk passende keuze gezien de nabijgelegen bezienswaardigheid. Uit de muzikale diepten van het vorige nummer kwam het laatste nummer van het frame naar voren, het levendige “Don’t Comfort Me In”.
De tweede set ging over koppels tijdens de eerste avond, waarbij de band begon met “China Cat Sunflower” > “I Know Your Rider”. Weir en Mayer deelden de tekst van “He’s Gone”, een ander deuntje dat de realiteit van deze laatste uitvoeringen naar voren bracht. Het eerder genoemde nummer kwam “Scarlet Begonias” tegen voordat Oteil Burbridge “Fire on the Mountain” overnam, dat opging in een door Mickey Hart geleid tweede frame, “Drums”> “Space”. Uit de kosmische diepten van Harts evocatie ontstond een enorme jam bestaande uit de “Dark Star” en “Big River”. “Moon Standing” was een ander emotioneel moment met bijpassende lettertypen die de maand en de plaats raakten. De band creëerde de feeststemming met het nummer “Casey Jones” en de groep “US Blues”.
Het optreden van vanavond was bedachtzaam, toen zwart-witfoto’s van de overleden Grateful Dead-leden op grote schermen verschenen tijdens een cover van Bob Dylans “Knock on Heaven’s Door”. Na tijd om uit te rusten en op te warmen, begon de tweede avond geweldig met een vertolking van Sam Cooke’s “Good Times Roll”. “Hell in a Bucket” kwam daarna en bouwde de energie van het publiek op terwijl ze zichzelf opsloten in het hart van “It Hurts Me Too”. “Jackstraw” kreeg het publiek overeind voordat ze hun gevoelens aanboorden op “Big Railroad Blues”. “Cassidy” had een van de beste instrumentale uitvoeringen van de avond, met leads van Burbridge en voorbeeldtoetsen van Jeff Chimenti, die overging in de stijl van “They Love Each Other” uit 1973 en de opbeurende finale van de eerste set, “Turn Op je liefdeslicht.”
“Deal” begon in frame twee, dat arriveerde vóór “Play in the Band” en de twee “The Other One” -segmenten. Toen de eerste noten van “Lady With a Fan” arriveerden, omhelsden mensen elkaar in bepaalde secties en gilden opgewonden bij de muziek die zou komen als de band jamde op “Terrapin Station”. “Drums” > “Space” kwam in botsing met “Uncle John’s Band”. Een reprise van “Playing in the Band” bevatte het laatste deel van “The Other” vóór het opmerkelijke “Morning Dew” dat met diep gevoel werd gebracht door de bandleider. Voor het nummer van de tweede avond koos Dead & Company “Ripple”. Merk op dat Jay Lynn een protest-T-shirt droeg met de tekst VERKOPEN om de voorgenomen verhuizing van de Oakland A’s naar Las Vegas onder de aandacht te brengen.
Na de show van gisteravond speelt de band nog een laatste uitvoeringsset die vanavond om 19.00 uur zal plaatsvinden, live streaming-opties beschikbaar. hier.
Mitt en co
Orakelpark – San Francisco
14 juli 2023
De eerste groep: Not Fade Away > Shakedown Street > Cold, Rain & Snow, Ramble on Rose, Brown Eyed Women, New Speedway Boogie, Wharf Rat > Don’t Fade Me In
de tweede groep: China Cat Sunflower > I Know You Ryder, He’s Gone > Begonia Crimson > Fire on the Mountain > Drums > Space > Dark Star Big River Jam > Standing on the Moon, Casey Jones, US Blues
incl.: Wegen aan de poorten van de hemel
Mitt en co
Orakelpark – San Francisco
15 juli 2013
De eerste groep: Good Times Roll, Hell in a Bucket, It Hurts Me Too, Jackstraw, Big Railroad Blues, Cassidy > Ze houden van elkaar (stijl uit ’73), Turn On Your Love Light
de tweede groep: De deal, spelen in de band, de ander > dame met een waaier > waterschildpaddenstation > drums > ruimte > de band van oom John > muziek maken > de ander > ochtenddauw
incl.: rimpeling
“Bierfanaat. Hardcore webadvocaat. Valt veel. Toegewijde schrijver. Extreme ontdekkingsreiziger. Zombie-liefhebber.”
More Stories
Lynn Spears vliegt naar Los Angeles nadat haar dochter Britney haar de schuld geeft van het hoteldrama
‘Sugar’ EP zegt dat andere netwerken ‘bang’ waren voor de grote wending van Episode 6 voordat Apple de Colin Farrell-serie kocht
Ryan Gosling heeft een mening over een bepaalde scène in La La Land