De angstaanjagende Spinosaurus was toch geen prehistorische zeeplaag

Meld u aan voor de Wonder Theory-wetenschapsnieuwsbrief van CNN. Verken het universum met nieuws over verbazingwekkende ontdekkingen, wetenschappelijke vorderingen en meer.

CNN
–

Nieuw onderzoek toont aan dat de grootste roofzuchtige dinosaurus die ooit op aarde rondliep een enorm zeil droeg dat uit zijn rug omhoog kwam, maar het blijkt dat dit imposante wezen een zeer langzame en onhandige zwemmer had kunnen zijn.

Spinosaurus was groter dan Tyrannosaurus rex op 45 voet (13,7 m) lang. zei Paul Serino, hoogleraar biologie en anatomie aan de Universiteit van Californië, Illinois Universiteit van Chicago.

Spinosaurus jaagde voornamelijk op zeer grote vissen, zoals Zaagvis, longvis en Hol, en had lange, sikkelvormige handklauwen om te grijpen en te scheuren. De tyrannosaurus was echter beter aangepast aan het leven op het land en de jacht vanaf stranden in plaats van de niche van een onderwaterroofdier in het water te vullen, zei Sereno, hoofdauteur van een nieuw artikel dat op 30 november in het tijdschrift Nature is gepubliceerd. eLife.

“Denk ik dat dit dier regelmatig in het water waadde? Zeker, maar ik denk niet dat het een goede zwemmer was en niet in staat was tot volledig duikgedrag”, zei Cerino.

“Dit is gewoon geen dier dat in je stoutste dromen boven water net zo dynamisch zou zijn als een veel minder zwemmer onder water.”

Spinosaurus heeft wetenschappers altijd geïntrigeerd.

Duitse paleontoloog Ernst Strummer Genoemd prehistorisch roofdier Spinosaurus aegyptiacus In 1915 na de eerste gedeeltelijke Het skelet werd ontdekt door paleontoloog Richard Markgrave in Egypte.

Strummer, die suggereerde dat de dinosaurus rechtop op zijn achterpoten stond en vis at, stelde de vondst tentoon in het Fossielenmuseum in München. De fossielen werden vernietigd tijdens geallieerde bombardementen in de Tweede Wereldoorlog en alleen de aantekeningen en tekeningen van Strummer zijn bewaard gebleven.

Enkele decennia later hebben mijnwerkers meer fossielen opgegraven uit zandsteenrotsen in het zuidoosten van Marokko. Sereno en zijn team bestudeerden de fossielen, evenals museumexemplaren en de originele aantekeningen van Strummer, en deelden ze Hun bevindingen in 2014.

Een completere afbeelding van de roofzuchtige dinosaurus kwam naar voren als een met snijdende, in elkaar grijpende tanden, ideaal voor de jacht, een lange nek en romp, korte achterpoten en een torenhoog zeil dat bestaat uit met huid bedekte ruggengraat.

De kleine neus van de dinosaurus werd verder in de schedel geplaatst. Het stelt het in staat om te ademen, zelfs wanneer het gedeeltelijk in water is ondergedompeld. Dit anatomische bewijs geeft aan dat Spinosaurus “semi-aquatisch” was en in ondiepe wateren langs rivieroevers waadde op zoek naar zijn prooi.

In de afgelopen jaren hebben andere teams onderzoek gepubliceerd terwijl ze nieuwe fossielen bestuderen Spinosaurus was een volledig in het water levende roofdier Met een peddelachtige staart waardoor hij zich kon bewegen als een paling, en dichte botten die als ballast fungeerden, waardoor hij diep in de waterkolom kon duiken.

Sereno en zijn team zijn weer aan het werk met Spinosaurus op zoek naar antwoorden over hoe het leven van de angstaanjagende dinosaurus werkelijk was.

Sereno stuitte op een fout in een artikel uit 2014. Toen hij en zijn team het zwaartepunt van de dinosaurus berekenden, onttrok de software niet genoeg massa om zijn longen te verklaren. Hierdoor leek het erop dat spinosauriërs op handen en voeten moesten lopen.

“Ik geef graag fouten toe, vooral als ik ze zelf kan corrigeren”, zei Cirino.

Het team verzamelde CT-beelden van het skelet van Spinosaurus en voegde spier- en lichaamsmassalagen toe, gebaseerd op moderne reptielen, om grofweg een nieuw model te bouwen. Deze keer had Spinosaurus een zwaartepunt boven zijn heupen en stond hij rechtop, net als T-Rex en andere torenhoge roofzuchtige dinosaurussen.

“De stijve ledematen zijn er niet voor gewicht tijdens het zwemmen, maar eerder om het grote gewicht van het beest te dragen,” zei Serino.

Vervolgens schakelde het team over op de staart van Spinosaurus. Dr. Frank Fish, een expert in staartmechanica en hoogleraar biologie aan de West Chester University in Pennsylvania, nam het roer over.

Fish vergeleek de staart van Spinosaurus met die van krokodillen en andere reptielen en ontdekte dat dinosaurussen te sterk waren om het onder water goed te doen. Terwijl een krokodil tijdens het zwemmen zijn ledematen vouwt en de flexibiliteit heeft om onder water te draaien en te rollen op zoek naar een prooi, zouden de enorme lichaamsmassa, het lange zeil en de bungelende achterpoten van Spinosaurus een belemmering zijn geweest.

“De achterste peddels zijn een orde van grootte te klein om een ​​volgende roeibeweging of -kracht te produceren”, zei Cirino. “Geen enkele volledig in het water levende dieren hebben daarentegen relatief grote voorpoten zoals Spinosaurus, omdat de voorpoten niet erg efficiënt zijn als peddels.”

Zijn knokige, gespierde staart had niet dezelfde flexibiliteit als die van een walvis of een vis, en het zware zeil was waarschijnlijk meer een belemmering dan een nuttig hulpmiddel.

Als Spinosaurus in dieper water zou verdrinken, zouden de resultaten niet erg prettig zijn.

‘Zijn borst zou worden verbrijzeld en hij zou binnen een minuut dood zijn’, zei Cirino, om nog maar te zwijgen van het slepen met zijn ‘zeer stijve zeil en hangende ledematen’. Hij zou geen vis hebben kunnen vangen door er achteraan te zwemmen.

Dus wat is het doel van een zeil?

“De show is als een reclamebord”, zei Cirino. Net als sommige hagedissen tegenwoordig die door de ruggengraat ondersteunde zeilen hebben, zei hij, gebruikte Spinosaurus waarschijnlijk zijn zeil tijdens wedstrijden en verkering.

Het fossielenbestand geeft ook aan dat Spinosaurus meer aangepast was aan rivieren en meren dan aan oceanen. Spinosaurusfossielen zijn grotendeels gevonden in rivieroeversedimenten in de binnenbekkens van Niger, ver van de prehistorische zeekusten.

Interessant is dat dinosaurussen misschien langs zowel zoetwater- als mariene habitats hebben geleefd, zoals andere semi-aquatische reptielen, maar het is niet iets dat een van de andere uitgestorven of bestaande grote gewervelde waterdieren zoals ichthyosauriërs of zeeschildpadden deed. Dus spinosaurus zwierf langs kust- en binnenwateren en lokte prooien in een hinderlaag terwijl hij door het ondiepe water waadde.

“Niet-drijvende dinosaurussen hebben de wereld 150 miljoen jaar gedomineerd, maar ze zijn nooit serieus het water in gegaan”, zei Serino. “Natuurlijk kunnen ze zwemmen zoals wij, maar dat betekent niet dat we in het water leven. We hebben het erover of ze zich echt hebben aangepast aan het leven in het water, en dat is de centrale vraag achter al deze interesse in Spinosaurus.”