Webb scoort weer een geschoren wereld met een nieuw beeld van Uranus

De gegevens van Webb demonstreren de ongekende gevoeligheid van het observatorium voor de zwakste stoffige ringen, die slechts door slechts twee andere faciliteiten in beeld waren gebracht: het Voyager 2-ruimtevaartuig toen het in 1986 over de planeet vloog, en het Keck-observatorium met geavanceerde adaptieve optica.

Uranus, de zevende planeet vanaf de zon, is uniek: hij draait op zijn kant in een hoek van ongeveer 90 graden ten opzichte van het vlak van zijn baan. Dit veroorzaakt extreme seizoenen, aangezien de polen van de planeet vele jaren continu zonlicht ervaren, gevolgd door een gelijk aantal jaren van volledige duisternis. (Uranus doet er 84 jaar over om rond de zon te draaien.) Momenteel is het late lente voor het noordpoolgebied, wat de foto’s voor dit artikel laten zien; Het zal de noordelijke zomer van Uranus zijn in 2028. Toen Voyager 2 daarentegen Uranus bezocht, was het zuidelijke zomer. De zuidpool bevindt zich nu aan de “donkere kant” van de planeet, uit het zicht en tegenover de duisternis van de ruimte.

Dit infraroodbeeld van de Near Infrared Webcam (NIRCam) verzamelt gegevens van twee filters van 1,4 en 3,0 micron, die hier respectievelijk in blauw en oranje worden weergegeven. De planeet vertoont een blauwe tint in het resulterende representatieve kleurenbeeld.

Toen Voyager 2 naar Uranus keek, toonde zijn camera een bijna kleurloze blauwgroene bal op zichtbare golflengten. Met de extra infrarode golflengten en gevoeligheid van Webb zien we meer details, wat laat zien hoe dynamisch de atmosfeer van Uranus werkelijk is.

Aan de rechterkant van de planeet is een helder gebied bij de pool die naar de zon is gericht, bekend als de poolkap. Deze poolkap is uniek voor Uranus – hij lijkt te verschijnen wanneer de pool in de zomer in direct zonlicht komt en in de herfst te verdwijnen; De gegevens van Webb zullen wetenschappers helpen het momenteel mysterieuze mechanisme te begrijpen. Webb onthulde een verrassend aspect van de poolkap: een subtiel verbeterde helderheid in het midden van de poolkap. De gevoeligheid en langere golflengten van Webb’s NIRCam kunnen de reden zijn waarom we dit verbeterde polaire kenmerk van Uranus kunnen zien wanneer het niet wordt gezien met andere krachtige telescopen zoals de NASA/ESA Hubble Space Telescope en NASA’s Keck Observatory.

Aan de rand van de poolkap bevindt zich een heldere wolk plus enkele vage uitsteeksels net buiten de rand van de poolkap, en een tweede, zeer heldere wolk is te zien aan de linkerkant van de planeet. Deze wolken zijn typerend voor Uranus in de infrarode golflengten en houden waarschijnlijk verband met de activiteit van de storm.

Deze planeet wordt gekarakteriseerd als een ijsreus vanwege de chemische samenstelling van het interieur. Aangenomen wordt dat het grootste deel van zijn massa een hete, dikke vloeistof van “ijs” -materiaal is – water, methaan en ammoniak – bovenop een kleine, rotsachtige kern.

Uranus heeft 13 bekende ringen en 11 daarvan zijn zichtbaar in deze webafbeelding. Sommige van deze ringen zijn zo helder met Webb dat wanneer ze dicht bij elkaar staan, ze lijken op te gaan in een grotere ring. Negen zijn geclassificeerd als de belangrijkste ringen van de planeet, en twee zijn de vage stofringen (zoals de diffuse Zeta-ring die zich het dichtst bij de planeet bevindt) die pas in 1986 werden ontdekt tijdens de scheervlucht van Voyager 2. Wetenschappers verwachten dat toekomstige Webb-beelden van Uranus dat zullen doen. onthullen de twee vage buitenste ringen die zijn ontdekt.Ze werden ontdekt met Hubble tijdens de kruising van het ringvormige vlak in 2007.

Webb heeft ook veel van de 27 bekende manen van Uranus vastgelegd (de meeste zijn te klein en zwak om hier te zien); De zes helderste worden geïdentificeerd in het breedbeeldbeeld. Dit was slechts een korte opname van 12 minuten van Uranus met slechts twee kandidaten. Het is slechts het topje van de ijsberg van wat Webb kan doen bij het observeren van deze mysterieuze planeet. Aanvullende studies van Uranus zijn nu aan de gang en er zijn er meer gepland in Webb’s eerste jaar van wetenschappelijke operaties.

meer informatie
Webb is de grootste en krachtigste telescoop die ooit in de ruimte is gelanceerd. Op grond van een internationale samenwerkingsovereenkomst leverde ESA de telescooplanceringsdienst met behulp van het draagraket Ariane 5. In samenwerking met partners was ESA verantwoordelijk voor het ontwikkelen en kwalificeren van aanpassingen aan de Ariane 5 voor de Webb-missie en voor het inkopen van de lanceringsdienst door Arianespace. ESA leverde ook de NIRSpec-spectrometer en het 50% mid-infrarood MIRI-instrument, dat is ontworpen en gebouwd door het nationaal gefinancierde Consortium van Europese Instituten (MIRI Consortium) in samenwerking met JPL en de Universiteit van Arizona.

Webb is een internationaal samenwerkingsverband tussen NASA, de European Space Agency en de Canadian Space Agency (CSA).

communicatie:
Mediarelaties voor de European Space Agency
[email protected]