Lana Del Rey heeft haar eigen waas naar Outside Lands gebracht

Als Lana Del Rey een seizoen had, zou het waarschijnlijk zomer zijn in San Francisco.

Fanfavoriet Saturday Night in the Outside Lands’ ‘Summertime Sadness’-zangeres trapte een reeks luchtige poppromo’s af met een simpele boodschap: de woorden ‘God Bless You San Francisco’ flitsten in de felle lichten van het podium en doorboorden een zware deken van nevel.

Del Rey wordt omringd door in het zwart geklede hedendaagse dansers die over de vloer glijden Ze stond in het middelpunt van de belangstelling, schitterend in een witte tule jurk. Korrelige beelden, waaronder een deel van de videoclip, werden achter haar afgespeeld en parelmoerachtige bladeren explodeerden uit vier gebogen raamkozijnen, als golvende portalen.

Del Rey, wiens muziek zelden uitstijgt boven een veelbetekenende glimlach in termen van positiviteit, was een en al glimlach. Degenen die verwachtten dat de Mercurial-ster haar verlegen kant zou omarmen, waren aangenaam verrast door Lana’s verrukking. Ze sprak haar dankbaarheid uit aan het publiek en de aanwezige vrienden, inclusief haar sponsor (Judah Smith, die op haar nieuwste album verschijnt). Ze leek erg blij haar muziek te delen met de stad, die haar voor het laatst verwelkomde op het festival in 2016.

Het thema van de avond was een nostalgisch Hollywood-melodrama geïnterpreteerd door de lens van 2023. Kijkend naar de tegenprogrammering van de Foo Fighters op het Lands End-podium, keek het publiek zwaar naar Gen Z. En uitsluitend gebaseerd op het aantal T-shirts op haar gezicht, ze was absoluut de grootste trekpleister van de dag, vooral voor de jongens die ermee zijn opgegroeid sinds de eerste keer dat ze de muziekvideo “Video Games” op YouTube bekeken.

Del Rey stelde niet teleur en bracht haar complexe verhandelingen over moderne liefde met de hulp van een drietal back-upzangers die zo sterk waren dat ze een eigen groep verdienden. Aanbiddende fans zongen elke regel met zelfspot, van de neo-romantiek van “Young and Beautiful” tot de prikkeldraadteksten van de “A&W”-opener (“Dit is hoe het is om een ​​Amerikaanse hoer te zijn”). In “Hope is a Dangerous Thing for a Woman Like Me – But I Have” werd het letterlijk door de lucht in de armen van verschillende mannen gepasseerd, een stuk choreografie dat zich goed vertaalde op de grote videoschermen die duizenden van een afstand bekeken.

In ‘The Mariners Apartment Complex’ bracht ze haar eigen waas mee, met industriële gevaren die het podium omhulden in de waas van een Ocean Beach-dag. De originele cover van Tammy Wynette’s “Stand By Your Man” bracht luisteraars terug naar 1968. Het enige ongemakkelijke moment was toen Del Rey een rustig gezang van “San! Fran!”

De setlist omvat haar hele carrière, met verschillende nummers van haar werk “Norman F – king Rockwell” uit 2019, inclusief het titelnummer, dat Del Rey rapte terwijl ze languit bovenop een gouden piano lag. Maar fans leken het meest enthousiast over de oude Lana. Het laat ingestelde trio van “Ultraviolence”, “Summertime Sadness” en “Video Games” inspireerde het luidste gejuich, alvorens af te sluiten met “Did You Know That There Under Ocean Blvd”, terwijl een koor van stemmen meedeed aan een oproep en “vergeet -ik-niet” antwoordt.

Na zo’n optreden zal San Francisco Lana Del Rey niet snel vergeten.