Het streven naar veiligheid van de Oekraïense familie eindigt in de dood

IRPIN, Oekraïne – De brug was slechts een granaat van zijn oude zelf, dagen geleden opgeblazen door Oekraïense soldaten met de bedoeling de Russische opmars naar de hoofdstad Kiev te vertragen, maar ondanks dat hij werd gehavend, bood het een reddingslijn voor wanhopige burgers om te ontsnappen aan een gevecht .

Zondag, toen Oekraïense vluchtelingen bij de ingang van het gebouw rondzwierven en de kansen berekenden om veilig over de rivier de Irbin aan te komen, besloot een gezin vol rugzakken en een blauwe koffer het gebouw tegen het lijf te lopen.

Een Russische mortier viel op weg naar Kiev.

Een wolk van betonstof steeg op in de ochtendlucht. Toen hij zich neerzette, kon men Oekraïners als een gek van het toneel zien wegrennen. Maar niet de familie. Een moeder en haar twee kinderen lagen met een vriend van de familie op de weg.

De Russische president Vladimir Poetin heeft herhaaldelijk ontkend dat zijn troepen zich richten op burgers die gevechtsgebieden ontvluchten. Dat deed hij zondag opnieuw, een dag nadat een spoorlijn die werd gebruikt om Oekraïners te evacueren onder vuur kwam te liggen.

Maar slechts een handvol Oekraïense troepen was in de buurt van de brug toen de mortiergranaten begonnen te vallen. De soldaten daar namen niet deel aan de gevechten, maar hielpen de vluchtelingen om hun kinderen en hun bezittingen naar de hoofdstad te dragen.

Een van de soldaten zei bitter: “Het leger is het leger en dat is één ding.” “Maar dit zijn burgers, mensen die tot het laatste moment hebben gewacht.”

De aanval op de brug werd bijgewoond door een team van de New York Times, waaronder fotojournalist Lynsey Addario, een beveiligingsadviseur en freelance journalist Andrej Dubchak die de scène filmde.

Sinds zaterdag hebben honderden Oekraïners die op de vlucht zijn voor de gevechten in drie steden aan de westelijke rand van Kiev zich verzameld rond de brug om hun weg te banen naar de hoofdstad – die ook bij het Moskou-knooppunt ligt.

Burgers die de brug naar Kiev oversteken, vormen kleine groepen en oefenen samen ongeveer 100 meter terwijl ze mogelijk onder Russisch vuur komen te liggen. Oekraïense soldaten rennen naast burgers om hen te helpen en keren dan terug om zich achter een bakstenen muur te verschuilen.

Maar zondagochtend vroeg maakte de gouverneur van het district bekend dat de wegen naar Irpen zo onveilig waren dat ze effectief konden worden afgesloten. “Helaas, tenzij er een staakt-het-vuren komt”, zei hij, zal niemand kunnen ontsnappen.

Maar mensen bleven het proberen, stormden over het wrak van de beschadigde brug en bewogen zich over de blootgestelde straat.

Toen de mortieren landden, raakten Oekraïense troepen in gevechten in de buurt, maar niet waar burgers zich langs de straat aan de Kiev-kant van de brug bewogen. Mortieren afkomstig uit een Oekraïense positie waren ongeveer 200 meter verder te horen, ver genoeg van de brug om aan te geven dat de Russen ofwel opzettelijk de evacuatieroute als doelwit hadden, ofwel het risico van burgerslachtoffers negeerden.

Russische mortieren vielen de eerste 100 meter of zo van de brug en sloegen vervolgens in een reeks donderende explosies in het deel van de straat waar mensen op de vlucht waren.

Toen de mortieren de stroom burgers naderden, renden mensen weg, grepen de kinderen en probeerden een veilige plek te vinden. Maar er was niets om achter te verbergen.

Toen de familie – een moeder, haar tienerzoon en haar ogenschijnlijk achtjarige dochter – op de grond werd gezien, haastten soldaten zich om te helpen, maar konden weinig voor hen doen of een man beschreven als een vriend van de familie die de ontsnappen.

De bagage van de groep lag om hen heen verspreid. Er was ook een kleine groene hondendraagtas in de buurt. Het blaffen van de hond is te horen.