Goldman Sachs-analist zegt dat de wereld op weg is naar een nieuwe supercyclus

Supercycles worden doorgaans gedefinieerd als langdurige perioden van economische expansie, vaak gepaard gaand met bbp-groei, een sterke vraag naar goederen, resulterend in hogere prijzen, en stijgende werkgelegenheidsniveaus.

Oppenheimer zei dat de meest recente gedenkwaardige cyclus in de wereldeconomie begin jaren tachtig begon, toen hij de inhoud besprak van zijn onlangs gepubliceerde boek ‘Any Happy Return’.

Hij legde uit dat dit werd gekenmerkt door pieken in de rentetarieven en inflatie, lang voordat de kapitaalkosten, de inflatie en de rente daalden, en door economisch beleid zoals deregulering en privatisering. Tegelijkertijd merkte Oppenheimer op dat de geopolitieke risico’s zijn afgenomen en de mondialisering sterker is geworden.

Hij voegde eraan toe dat nu niet wordt verwacht dat al deze factoren zullen blijven zoals ze waren.

“Het is onwaarschijnlijk dat de rente de komende tien jaar sterk zal dalen, omdat we een zekere de-globalisering zien en natuurlijk ook toenemende geopolitieke spanningen.”

De oorlog tussen Rusland en Oekraïne, de spanningen tussen de VS en China die grotendeels verband houden met handel, en een conflict tussen Israël en Hamas dat zorgen doet rijzen over het bredere Midden-Oosten, zijn slechts enkele van de geopolitieke onderwerpen waar de markten zich de afgelopen tijd zorgen over hebben gemaakt. maanden en jaren.

Oppenheimer zei dat hoewel de huidige economische ontwikkelingen theoretisch gezien het tempo van de financiële rendementen zouden moeten vertragen, er ook krachten zijn die een positieve impact zouden kunnen hebben – namelijk kunstmatige intelligentie en het koolstofvrij maken.

Hij legde uit dat kunstmatige intelligentie zich nog in de beginfase bevindt, maar omdat het steeds vaker wordt gebruikt als basis voor nieuwe producten en diensten, zou dit tot een “positieve impact” op aandelen kunnen leiden.

Het actuele onderwerp kunstmatige intelligentie en productiviteit, dat vaak hand in hand gaat met discussies en zorgen over het vervangen of veranderen van menselijke banen, zal waarschijnlijk gevolgen hebben voor de economie.

“Het tweede is [that] We hebben het nog niet gezien, en ik denk dat we relatief optimistisch zijn dat we het zullen zien, [is] “De productiviteit verbetert dankzij AI-toepassingen, wat positief kan zijn voor de groei en uiteraard voor de winstmarges”, aldus Oppenheimer.

Hoewel AI en het koolstofarm maken relatief nieuwe concepten zijn, zijn er historische overeenkomsten tussen beide, legt Oppenheimer uit.

Een historische periode die in het oog springt is het begin van de jaren zeventig en het begin van de jaren tachtig, die volgens hem “niet zo heel anders” waren dan de huidige ontwikkelingen. Hij zei dat hogere inflatie en rentetarieven misschien meer structurele problemen zijn geweest dan nu, maar dat factoren als toenemende geopolitieke spanningen, hogere belastingen en strengere regelgeving op elkaar lijken.

Op andere manieren, zo legde Oppenheimer uit, kunnen huidige transformaties worden gezien als een weerspiegeling van veranderingen die zich verder terug in de geschiedenis hebben voorgedaan.

“Vanwege deze enorme dubbele schok die we waarschijnlijk zullen meemaken, de positieve schok van technologische innovatie in een zeer snel tempo, gekoppeld aan de herstructurering van economieën om te evolueren naar een koolstofarme economie, denk ik dat dit een periode dichter in de buurt komt van wat we eind 2019 zagen.^j eeuw”, zei hij.

Modernisering en industrialisatie, aangewakkerd door infrastructuur en technologische ontwikkelingen, gecombineerd met aanzienlijke productiviteitsstijgingen, kenmerken deze historische periode.

Cruciaal, aldus Oppenheimer, is dat deze historische overeenkomsten lessen kunnen opleveren voor de toekomst.

“Als we terugkijken in de tijd herhalen structurele cycli en discontinuïteiten zich, maar niet op helemaal dezelfde manier. Ik denk dat we uit de geschiedenis moeten leren naar welke conclusies we kunnen kijken om te bepalen wat het beste is voor dit soort veranderingen. omgeving waarin we ons begeven”