Een kijkje in de “kamer” van $ 200 per nacht op het WK in Qatar

DOHA, Qatar — Nadat Sheng Xie, een 33-jarige voetbalfan uit Vancouver, zijn vlucht naar het WK had geboekt, ging hij op zoek naar een plek om te overnachten.

Via de officiële toernooiwebsite vestigde hij zich snel in een relatief betaalbare locatie genaamd Fan Village. De afgebeelde kamer zag er functioneel en schoon uit. Er waren twee aparte bedden, wifi, airconditioning en een koelkast, alles voor $ 200 per nacht.

Hij had niet door dat het in een zeecontainer zat.

“Wat heb je geboekt?” vroeg Xie zich de afgelopen weken af, toen hij op sociale media foto’s begon te zien van zijn woning in aanbouw.

Wat hij aantrof toen hij aankwam, was een zee van gekleurde metalen dozen, naast elkaar opgesteld in nette rijen, geletterd en genummerd, zich uitstrekkend zo ver als hij kon zien. Zijn container/oplegger was een van de duizenden die haastig in een vuilveld bij het vliegveld waren opgesteld. De arbeiders zeiden dat het er 4.000 waren. Een kaart bij de ingang toonde blauwdrukken voor meer dan 7.500, evenals een gedeelte voor het personeel. Het was als een Lego-stad van één verdieping.

En over de goed verlichte stukken kunstgras die over de grindbodem zijn gelegd, langs de gigantische tent die dienst doet als eetzaal en de grote doos waarin de kruidenierswinkel is ondergebracht, en alle kleine dozen die eten of koffie of medicijnen of ventilatoren verkopen en niet ver van de buitengymnastiek en ruimtes ter grootte van het voetbalstadion waar mensen samen kunnen komen om voetbalwedstrijden op een groot scherm te kijken, vindt Xie zijn kamer, in sectie E8, achter een metalen deur.

Binnen zag het er precies zo uit als op de foto. De airconditioning hield het koel genoeg en de Wifi werkte. Er waren twee kleine ramen om wat licht binnen te laten. Hij was opgelucht dat de deuren op slot waren.

Dinsdagavond was zijn vijfde nacht. Zal hij het opnieuw boeken?

Xie overwoog. Hij suggereerde alleen dat de accommodaties die hij koos een goed model zouden kunnen zijn voor het huisvesten van daklozen in plaatsen als de Verenigde Staten en Canada, wat nauwelijks een sterke aanbeveling is voor een vakantieomgeving.

Hij zei: “Misschien zou ik ja zeggen.”

Qatar heeft slechts ongeveer drie miljoen inwoners en fans van over de hele wereld die vier wedstrijden per dag de WK-stadions in Doha bestormen, moeten ergens blijven. Meest gevonden hotels, Doha biedt een scala aan luxe merken. Anderen hebben plaatsen geboekt op een van de weinige aangemeerde cruiseschepen die voor de gelegenheid zijn binnengebracht.

Maar voor veel fans – vooral de meer avontuurlijke of zuinige onder hen – is de plek die ze ergens hebben gevonden in een veld dat vaak nergens lijkt.

Qatar weet tenslotte hoe het enorme utilitaire woningen moet bouwen voor tijdelijke bewoners. De stoffige buitenwijken van Doha zijn gevuld met uitgestrekte buurten, met namen als Asian Town en Industrial Zone, permanente kampen voor de arbeidsmigranten die het meeste bouw- en onderhoudswerk in Qatar doen. De WK-organisatoren lijken dit concept te hebben gebruikt als een oplossing voor fans.

Niet alle opties waren zo boxy als de op de juiste manier aangewezen zeecontainer. In het meest luxe fandorp genaamd kreekdat op 40 minuten rijden ten noorden van het centrum van Doha vlakbij het strand ligt, is het concept ‘Arabisch kamperen’.

Bezoekers verblijven in canvas tenten die zijn ingericht met meubels, sanitair, televisies en een koelkast. Er is een zwembad, een restaurant, diverse pop-up shops en een ‘entertainment area’ met een grote vuurplaats en grote tv’s. Geadverteerde tarieven deze week waren meer dan $ 400 per nacht.

Aan de onderkant van het spectrum is het Karavaan stad, een set van 1.000 witte vierkante aanhangers op wielen. Tarieven daar begonnen bij ongeveer $ 115 per nacht.

Maar de meest populaire optie waren de containers, die de organisatoren slim omgedoopt hadden tot “hutten”. Het zijn eigenlijk pop-up caravanparken, campings met voetbalthema, en er zijn er drie in de buurt van Doha.

De ene genaamd Free Zone, waar Xie verbleef, heeft een relaxte sfeer tussen de laagvliegende vliegtuigen die het nabijgelegen vliegveld in en uit komen, grotendeels vanwege het gebrek aan alcohol op het terrein. (Hotels behoren tot de weinige plaatsen in Qatar waar alcohol mag worden verkocht.) Er is een soort hoofdstraat, een weg met geel gras die fungeert als een platform voor een diverse mix van voetbalfans.

Naar de horizon toe, een doodlopende weg van geel gras in een bouwzone waar dagen na het toernooi zware machines nog meer containers aan het klaarzetten waren. In de duisternis van een dinsdagavond hebben bataljons arbeiders het water en de elektriciteit aangesloten, het meubilair verplaatst en de units schoongemaakt om de aankomende gasten te ontvangen.

Toen Xie vrijdag arriveerde, was hij een van de eersten die zich meldde. Dinsdag bruiste het dorp van de mensen en was het ongeorganiseerd. Gewoon wachten om in te checken duurde uren. Elektrische bestelwagens die werden ingezet om mensen naar hun afgelegen kamers te brengen – Xie zei dat hij de man had verteld die hem een ​​paar dagen eerder naar een tijdelijk onderkomen had gebracht – stonden geparkeerd met lege batterijen.

Gihanna Fava en Renan Almeida, die verloofd zijn en volgend jaar gaan trouwen, zijn uit Brazilië aangekomen. Net als Xie boekten ze het dorp zonder te weten wat ze konden verwachten, maar de prijs was goed. Almeida zei dat hotels in het centrum overboekt waren of ver boven hun budget lagen.

Na een lange vlucht (en een gemiste vlucht) stonden ze dinsdag bijna drie uur in de rij om in te checken. Vava en Almeda krijgen eindelijk een sleutel, gaan naar een kamer en vinden deze al bezet.

Een nieuwe kamer gevonden – letterlijk -. Het stond echter aan de rand van de evolutie, verre van alles in de S4. Er waren twee aparte bedden, niet de koningin die ze geboekt hadden. Alles zat onder een herkenbare laag stof. De schoonmakers hebben hun eenheid nog niet bereikt.

Vava was bang dat iemand anders de verkeerde sleutel zou krijgen en midden in de nacht naar zijn eenheid zou komen. Kunnen ze hun spullen hier veilig achterlaten als ze naar wedstrijden gaan?

Iemand klopte op de deur. Vava en Almeida waren er zeker van dat er per ongeluk een andere gast was gestuurd. Maar hij was een arbeider die ervoor zorgde dat de koelkast werkte. Het lijkt te werken.

De twee probeerden te douchen. Spuit een sterke stroom heet water. Ze glimlachten.

“Ik zei tegen Jehana dat we onze verwachtingen moesten bijstellen en het ergste moesten verwachten”, zei Almeida. “Omdat het geen hotel is.”