Detroit – Earl Cureton had een lange en veelbereisde basketbalcarrière, die bijna twintig jaar besloeg en waarin hij speelde voor zeven NBA-teams en talloze organisaties in het buitenland.
Maar Cureton heeft altijd maar één echt thuis gehad. Dat was altijd Detroit.
Cureton, die voor de Universiteit van Detroit en vervolgens voor de Detroit Pistons speelde en vele jaren als onvermoeibare ambassadeur voor beide diende, stierf zondagochtend, zo bevestigden de Pistons en Detroit Mercy. Hij was 66 jaar oud. De doodsoorzaak was niet onmiddellijk bekend. Hij stortte zondagochtend in zijn huis in Farmington Hills in elkaar.
“Earl was een van de meest genereuze, positieve en zorgzame mensen die ik ken”, zei Pistons-eigenaar Tom Gores in een verklaring waarin hij de dood van Cureton zondag aankondigde. ‘Hij was een liefhebbende vader en ik vond het een eer om zijn vriend te zijn.
“Hij was een held als speler en een belangrijke ambassadeur in onze gemeenschap. We zijn bedroefd door zijn verlies.”
Cureton werkte zaterdagmiddag mee aan de ESPN + -uitzending van de wedstrijd van Detroit Mercy tegen Robert Morris in Callihan Hall. Die wedstrijd was altijd een favoriet in het uitzendschema van Cureton, aangezien hij in de Detroit Mercy en Robert Morris Athletics Hall of Fame staat.
Cureton groeide op in Detroit in de jaren zestig, te midden van rassenrellen, en speelde basketbal in de beroemde St. Cecilia Arena aan de westkant van de stad, voordat hij overstapte naar de Finney High School in Detroit. Vervolgens ging hij naar Robert Morris en speelde daar een seizoen – Robert Morris 'eerste in Divisie I, nadat hij van de junior college was gesprongen – en scoorde gemiddeld 17,9 punten en 10,5 rebounds, voordat hij besloot naar huis terug te keren, naar wat toen bekend stond als de Universiteit van Detroit. .
Cureton steeg van tien centimeter lang tot 1,80 meter, tussen de middelbare school en zijn aankomst op de Universiteit van Detroit. Hij zat een seizoen onder de NCAA-transferregels, wat betekende dat hij nooit mocht spelen onder de toenmalige Detroit-coach Dick Vitale, die het jaar daarop naar de Pistons vertrok en uiteindelijk een legendarische uitzendcarrière had – maar Cureton beschouwde Vitale al lang als mentor. Het was tenslotte Vitale die hem van Robert Morris naar Detroit bracht.
“Ik ben verdrietig”, zei Vitale zondag in een sms-bericht aan The News. Vitaly voert een lange strijd tegen kanker en volgt de bevelen van artsen op om niet te praten. Hij onderging vorige maand een vier uur durende operatie aan zijn stembanden. “Hij hield van de Motor City en was er trots op dat hij hard had gewerkt om naar de NBA te komen.
“Earl probeerde altijd jonge mensen te inspireren om hun dromen te volgen.”
Cureton heeft dat gedaan, zowel op het veld als daarbuiten.
Cureton leidde, samen met onder meer Terry Durwood, die in 2020 stierf, Gerry Davis, Wilbert McCormick en Dave Niles, de Giants naar het NCAA-kampioenschap van 1979. De Giants eindigden dat seizoen op de 20e plaats in het land. Cureton scoorde gemiddeld 11,7 punten en negen rebounds als junior, en 19,9 punten en 9,1 rebounds als senior.
Hij werd geselecteerd in de derde ronde van de NBA Draft van 1979 door de Philadelphia 76ers en speelde ook voor de Pistons, Los Angeles Clippers, Charlotte Hornets, Chicago Bulls, Toronto Raptors en Houston Rockets. De power forward won een NBA-kampioenschap met de 76ers in 1983 en met de Rockets in 1994, en scoorde gemiddeld 5,4 punten en 4,7 rebounds tijdens een twaalfjarige NBA-carrière die eindigde na het seizoen 1996-1997.
Tijdens zijn carrière noemde Cureton enkele van de beste spelers van de NBA teamgenoten, waaronder onder meer Julius Erving, Michael Jordan, Hakin Olajuwon, Moses Malone en Charles Oakley.
Hij speelde voor Detroit van 1983-86, met een gemiddelde van 8,6 punten en 6,3 rebounds in zijn laatste jaar hier, 1985-86.
“We zijn allemaal kapot van het onverwachte verlies van Earl Cureton”, zei Pistons-legende Isiah Thomas in een verklaring. “Hij was een geweldige teamgenoot, een sterke concurrent, een kampioen en een geweldig mens. Earl hield de gemeenschap van Detroit altijd dicht bij zijn hart en werkte onvermoeibaar om een verschil te maken voor de stad waar hij van hield.”
“Wij zullen hem heel erg missen.”
Cureton keerde in 2013 in een officiële hoedanigheid terug naar de Pistons en hielp bij het leiden van Juris' inspanningen om basketbalvelden in de stad te renoveren. Hij organiseerde ook gemeenschapsevenementen en was een vaste waarde in Gores 'jaarlijkse Toys for Tots-campagne.
Eind vorig jaar bracht Cureton zijn autobiografie 'Earl the Twirl: My Life in Basketball' uit, waarin hij vertelde over zijn reis in de NBA en het belang van een goede teamgenoot. In zijn geval leidde het tot een lange en voorspoedige carrière, ook al was hij niet de ster van de professionele teams waarvoor hij speelde. Hij speelde echter op de universiteit.
Cureton zag zijn nummer 24 in 2020 met pensioen gaan bij Detroit Mercy, een van de elf Detroit / Detroit Mercy herenbasketbalspelers die de eer ontvingen. Cureton werd in 2007 opgenomen in de Detroit Mercy Athletics Hall of Fame. In 1991 was hij een inaugureel lid van de Robert Morris Athletics Hall of Fame.
“Het is behoorlijk ongelooflijk”, vertelde Cureton, een van de slechts twee voormalige Robert Morris-spelers die in de NBA speelde, tegen The News tijdens een interview in 2021. “Het geeft je een beetje opscheppen, waar je naartoe bent gegaan, invloedrijk geweest.”.
Cureton, wiens Titans 36 wedstrijden wonnen tijdens zijn twee seizoenen in het team onder wijlen coach Smokey Gaines, keerde begin jaren 2000 terug naar Detroit Mercy basketbaluitzendingen voor mannen, waar hij samenwerkte met play-by-play man. Door recenter Dan Hasty en Jeremy Otto te spelen . Jarenlang, altijd volledig gekleed, en altijd met de beste stoel van de campus. Cureton werkte vorige week, donderdag en zaterdag, aan twee Titans-wedstrijden op televisie.
In 2011 behaalde Cureton zijn diploma aan de Universiteit van Detroit Mercy, waarmee hij een belofte vervulde die hij aan zijn moeder had gedaan nadat hij de school vroegtijdig had verlaten om professioneel te worden, dat hij ooit zijn studie zou afmaken.
Atletiekdirecteur Robert Voyles van Detroit Mercy zei dat Cureton bijna dagelijks aanwezig was in Callihan Hall, zelfs op vrije dagen. Hij was regelmatig aanwezig bij de trainingen en zou dinsdag mede-presentator zijn van Detroit Mercy Night in Wayne State, waar de Motor City Cruise van de NBA G League gastheer zal zijn van Rip City Remix, waarvoor voormalig Titans-ster Antoine Davis momenteel speelt.
“Wat het betekent voor de stad en wat het betekent voor dit programma en wat het betekent voor de gemeenschap, het is echt triest”, zei Voyles. “Earl is een echte Detroit-gigant, als die er ooit heeft bestaan.
“Hij houdt van deze school, hij houdt van de mensen, hij houdt van de gemeenschap, en hij gedijt er goed in.
“Daarvoor kwam hij elke dag zijn bed uit.”
Na zijn speeldagen deed Cureton wat coaching bij de WNBA, NBA en Continental Basketball Association. Hij deed ook wat radiowerk voor Bally Sports Detroit.
Cureton laat zijn vrouw Judith en dochter Sari achter, die basketbal speelden in Georgetown.
Zondag moesten de begrafenisarrangementen worden geregeld.
@toniball1984
“Levenslange liefhebber van sociale media. Professionele internetfanaat. Introvert. Communicator. Trotse popcultuurfanaat.”
More Stories
Luka Doncic van de Mavs domineert Game 5 ondanks ziekte en knieblessure
Darvin Hamm is gefrustreerd door de kritiek op de rotatie- en opstellingswisselingen
Newey is vrij om zich in 2025 bij zijn F1-rivaal aan te sluiten, waarschuwt Red Bull voor 'totale ramp'