De mensheid heeft meer dan 5.500 werelden waargenomen die in een baan om andere sterren draaien, waarvan sommige werkelijk vreemd zijn. De ene lijkt wolken titanium te bevatten, terwijl de andere Glazen stormen Het zou kunnen regenen.
WASP-69b, een planeet die op 160 lichtjaar afstand rond een ster draait, is de nieuwste toevoeging aan de excentrieke menagerie. Zoals deze week onthuld in Bijeenkomst van de Amerikaanse Astronomische Vereniging In New Orleans heeft deze exoplaneet een 560.000 kilometer lange staart van heliumgas die als een komeet achter zich opborrelt.
WASP-69b is iets groter dan Jupiter, hoewel hij aanzienlijk minder zwaar is, en zo dicht bij zijn ster staat dat een volledige baan slechts 3,9 aardse dagen duurt. Dit maakt het wat astronomen een hete Jupiter noemen, een veel voorkomend type exoplaneet.
Zijn heldere staart – 50% langer dan de afstand tussen de aarde en de maan – staat echter ver af van het dagelijks leven.
Terwijl de intense straling van de ster WASP-69b doet ontbranden, warmt de atmosfeer van de planeet op tot ongeveer 17.500 graden Fahrenheit en zwelt op. De buitenste materie van de planeet raakt verstrikt in de stellaire wind en versnelt door de ruimte, en bereikt uiteindelijk snelheden van 80.000 kilometer per uur.
‘De meeste hete Jupiters verliezen op deze manier massa, maar ze hebben niet allemaal een staart’, zei hij. Dakota Tylereen promovendus in astrofysica aan de Universiteit van Californië, Los Angeles, en auteur van een begeleidende studie die deze week werd gepubliceerd in Astrofysisch tijdschrift. “De enige manier om de staart te krijgen is als je overmatige sterrenwinden hebt die hem hervormen en vormgeven, eigenlijk als een komeet.”
Hij is er eerder geweest Er wordt gesuggereerd dat WASP-69b Het had een heliumstaart van bescheiden formaat, maar wetenschappers konden het probleem niet oplossen Of het echt is.
Vastbesloten om erachter te komen, meneer Tyler… Erik Petigura, een exoplaneetonderzoeker ook aan de UCLA, en hun collega's gingen naar het Keck Observatorium bovenop Mauna Kea op Hawaï. Ze gebruikten de overvloedige mogelijkheden om sterrenlicht te scannen om een gedetailleerd beeld van de exoplaneet vast te leggen, de aanwezigheid van de staart te bevestigen en de enorme lengte ervan te onthullen.
De planetaire veren van WASP-69b zijn meer dan alleen decoratief en helpen de vraag van exoplaneetjagers te beantwoorden: waar zijn alle hete planeten?
Het is duidelijk dat zich onder de overvloed aan buitenaardse werelden objecten ter grootte van Neptunus bevinden met nauwe banen rond hun gaststerren. De zeldzaamheid van hete planeten kan worden verklaard door hun onvermogen om het brutale bombardement van stellaire straling te weerstaan. Hete Jupiters hebben voldoende massa en zwaartekracht om een aanzienlijk deel van hun atmosfeer op astronomische tijdschalen vast te houden. Maar men denkt dat de gasvormige omhulsels van hete, relatief kleine Neptunussen gemakkelijk worden weggeblazen, waardoor ze snel in mini-planetaire korsten veranderen.
WASP-69b verliest misschien wel 200.000 ton massa per seconde, maar zelfs in dat tempo zal hij het grootste deel van zijn atmosfeer behouden gedurende de levensduur van zijn ster. Dit maakt het voor astronomen een doorlopend laboratoriumexperiment om te observeren hoe planeten massa verliezen. “WASP-69b helpt ons het in realtime te bestuderen,” zei Dr. Petigura.
Hoewel WASP-69b dankzij zijn kosmische maan opvalt tussen zijn exoplanetaire soortgenoten, “hebben we andere planeten met staarten gevonden”, zei hij. Jesse Christenen, een projectwetenschapper bij NASA's Exoplanet Archive, die niet betrokken was bij de nieuwe studie. Van verschillende andere hete Jupiters is bekend dat ze stomende koppen hebben, en Kepler-10b, een rotsachtige wereld, bevindt zich zo dicht bij zijn ster dat het oppervlak verdampt tot een band van ijzer en silicaat.
“Dit proces gaat tot op zekere hoogte door op alle planeten,” zei Dr. Petigura.
Omdat atmosferisch massaverlies een mondiaal verschijnsel is, zal het gebruik van WASP-69b om dit beter te begrijpen “ons in staat stellen te voorspellen hoe gewoon planeten zoals de aarde zijn”, zei dr. Christiansen.
Zoals altijd is de exoplanetaire sage uiteindelijk het verhaal van ons kosmische eiland.
More Stories
Wanneer zullen de astronauten lanceren?
Volgens fossielen werd een prehistorische zeekoe opgegeten door een krokodil en een haai
De Federal Aviation Administration schort vluchten van SpaceX op nadat een vlammende raket tijdens de landing neerstort