De Filippijnse president spreekt over rode lijnen in de Zuid-Chinese Zee

De president zei dat als een dergelijk incident zou plaatsvinden door opzettelijke actie, hij “het reactieniveau zou verhogen”. [by the Philippines]”En we zijn heel dicht bij wat wij een oorlogsdaad noemen.”

“Ik denk dat onze verdragspartners zich ook aan dezelfde norm houden” met betrekking tot elke gezamenlijke actie die zou worden ondernomen om een ​​dergelijk incident op de Filippijnen te ondersteunen, voegde hij eraan toe.

Eind maart beschuldigden de Filippijnen een schip van de Chinese kustwacht ervan zijn waterkanon te hebben gebruikt op een Filipijns schip op weg naar Second Thomas Shoal, waarbij drie Filippijnse matrozen gewond raakten. In reactie daarop zei de Chinese kustwacht de nodige maatregelen te hebben genomen Maten Tegen Filippijnse schepen die de wateren binnenvallen.

Eerder die maand, De Chinese kustwacht werd beschuldigd van het lanceren van een waterkanonaanval Als gevolg hiervan raakten vier Filippijnse bemanningsleden gewond door gebroken glas.

Manilla voert bevoorradingsmissies uit naar ondiepe wateren om een ​​klein garnizoen van troepen te bevoorraden die aan boord van een oud oorlogsschip leven dat in 1999 opzettelijk aan de grond liep om de maritieme aanspraken van Manilla te beschermen.

Peking claimt bijna de hele Zuid-Chinese Zee als water, ondanks een uitspraak uit 2016 van het Permanente Hof van Arbitrage waarin werd gesteld dat de claims van China geen basis hadden onder het internationaal recht. China heeft geweigerd dit resultaat te erkennen.

In zijn keynote-toespraak citeerde Marcos onder meer verdragen Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee uit 1982of het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee, dat een juridisch kader creëerde voor alle maritieme en offshore-activiteiten.

UNCLOS verduidelijkte ook de grenzen van de maritieme zones van elk land en bepaalde de mate waarin zij soevereiniteit, soevereine rechten en jurisdictie over die zones konden uitoefenen, zei Marcos. Hij merkte op dat de Filippijnen “een bewuste poging hebben gedaan om onze definitie van onze territoria en maritieme gebieden in overeenstemming te brengen met wat is toegestaan ​​en erkend door het internationaal recht.”

“Onze inspanningen staan ​​in schril contrast met resolute maatregelen gericht op het verspreiden van buitensporige en ongegronde beschuldigingen door middel van geweld, intimidatie en bedrog”, zei hij, hoewel hij China niet rechtstreeks bij naam noemde.

Marcos zei dat het land de integriteit van het VN-Verdrag inzake het recht van de zee als grondwet voor de oceanen verdedigt, en voegde eraan toe dat het land zijn territoria en maritieme gebieden heeft gedefinieerd ‘op een manier die past bij een verantwoordelijk, gezagsgetrouw lid van de internationale gemeenschap.”

“We hebben onze beweringen onderworpen aan streng juridisch onderzoek door de leidende juristen ter wereld. De lijnen die we op onze wateren trekken, zijn dus niet alleen getrokken uit onze verbeelding, maar ook uit het internationaal recht.”

Hij verwees niet alleen naar het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee, maar ook naar de uitspraak uit 2016, waarin hij zei dat deze bevestigt wat juridisch toebehoort aan de Filipijnen.

Marcos zei dat hij niet zou toestaan ​​dat de wateren van de West-Filippijnse Zee – de Filippijnse officiële aanduiding van delen van de Zuid-Chinese Zee in de exclusieve economische zone van het land – gescheiden worden van het maritieme domein.

“Als president heb ik vanaf de eerste dag dat ik aantrad deze plechtige belofte gedaan, dat ik niet van plan ben op te geven. Filippino’s geven niet op”, zei hij.

Marcos zei echter dat de Filippijnen zich blijven inzetten voor het aanpakken en beheren van moeilijke kwesties door middel van dialoog en diplomatie.

“We kunnen ons geen andere toekomst voor de Zuid-Chinese Zee veroorloven dan die welke de ASEAN voor ogen heeft, een zee van vrede, stabiliteit en welvaart”, voegde hij eraan toe.

Hij wees erop dat de Zuid-Chinese Zee een corridor vertegenwoordigt voor de helft van de wereldhandel, en beschreef vrede en stabiliteit in de regio als een ‘mondiale kwestie’, waarbij hij erop wees dat ‘het vrij gemakkelijk is in te zien dat de hele wereld feitelijk de leiding heeft’. van deze zaak.” We zijn belanghebbenden geworden bij vrede en stabiliteit in onze regio.”

Marcos was van mening dat veiligheid en stabiliteit van belang zijn voor alle landen, en benadrukte dat “de belangen en verantwoordelijkheden van alle staten en de gemeenschap van naties altijd moeten worden erkend.”

“Al onze stemmen moeten gelijkwaardig worden gehoord”, zei hij.