De maan kleurt rood tijdens de totale maansverduistering op zondagnacht

Over twee jaar reist een volledige zonsverduistering van Texas naar Maine

Het is de eerste van twee totale maansverduisteringen die dit jaar vanuit de Verenigde Staten te zien zijn. De volgende show, die gepland staat voor de nacht van 7 november, zal delen van het noordwesten van Noord-Amerika missen van de show op zondagavond.

Wat is een totale maansverduistering?

Verduisteringen van alle vormen treden op wanneer een ander object verduistert. Bij een totale maansverduistering staat de aarde tussen de zon en de maan in. Je zou verwachten dat het zonlicht blokkeert om de maan te bereiken en het te laten verdwijnen, maar dat gebeurt niet. In plaats daarvan kruipt een deel van het zonlicht rond de omtrek van de aarde door onze atmosfeer en verspreidt zich naar de maan.

Om dit te laten gebeuren, moeten de zon, de aarde en de maan op één lijn staan. Dit gebeurt alleen tijdens de volle maan.

totale zonsverduistering, aan de andere kant, vindt plaats tijdens nieuwe manen, wanneer de maan tussen de aarde en de zon glijdt. Dit dooft zonlicht dat een smalle doorgang van het land bereikt, waardoor de dag in de nacht verandert. Een zonsverduistering zorgt er ook voor dat de witte corona of atmosfeer van de zon zichtbaar is, die meestal wordt overschaduwd door verzengend zonlicht.

Zons- en maansverduisteringen komen in paren ongeveer twee weken uit elkaar; De laatste gedeeltelijke zonsverduistering, op 30 april, was zichtbaar vanuit Zuid-Amerika.

Een totale maansverduistering begint als een onmerkbare maansverduistering – een subtiele verduistering die moeilijk waar te nemen is voor een ongetrainde waarnemer. Dit is het moment waarop het breedste en meest diffuse deel van de schaduw van de aarde over het maanoppervlak begint te strijken van linksonder naar rechtsboven.

De gedeeltelijke fase van de zonsverduistering vindt plaats wanneer de rand van de duisternis, of het donkerste deel van de schaduw van de aarde, voor het eerst contact maakt met de maan. Je zult een sluier van duisternis zien die de maan doorkruist, waarvan de rand een zachte curve is die de vorm van de aarde vertegenwoordigt. De schaduwcurve zal zachter zijn dan de curve van de maan, omdat de aarde groter is.

Zodra de schaduw het geheel doorslikt, wordt de kleur van de maan rood. Dat komt omdat het enige licht dat de maan bereikt, is wat door de atmosfeer van de aarde stroomt. De kortere golflengten/hogere frequenties van licht verstrooien, waardoor alleen de langere golflengten, die rood van kleur zijn, in staat zijn om de atmosfeer binnen te dringen met een lage invalshoek. Het is hetzelfde uitgangspunt dat zonsopgang en zonsondergang rood maakt. Daarom zie je het licht van zonsopgang en zonsondergang constant gesynchroniseerd op de maan.

Een maximale zonsverduistering vindt plaats wanneer de maan sterk in de schaduw van de aarde wordt geëtst, ondergedompeld in niets anders dan een angstaanjagend rood licht. De kleur van een maansverduistering varieert eigenlijk, afhankelijk van hoe vervuild de atmosfeer is; Astronomen hebben kleurovergangen geëvalueerd op kerker schaal, waarbij nul staat voor een nauwelijks zichtbare zonsverduistering en het getal vier staat voor een koperen zonsverduistering. Het is bekend dat vulkaanuitbarstingen en de aanwezigheid van aerosolen de vitaliteit van maansverduisteringen verminderen.

Alle vermelde tijden zijn Eastern Time:

Penumbrale Eclipse begint: 21:32:05 ET

Start de gedeeltelijke zonsverduistering: 22:27:52 ET

Start college: 23:29:03 ET

Maximale verduistering: 12:11:28 ET

Einde school: 12:53:55 AM ET

Gedeeltelijke zonsverduistering beëindigen: 1:55:07 AM ET

Penumbrale eclips einde: 2:50:49 AM ET

Merkbaar: Voor sommigen aan de westkust zal de maan pas opkomen als de volheid al is begonnen. Moonrise in San Francisco vindt bijvoorbeeld plaats om 20:06 uur PST, slechts 23 minuten voordat de universiteit begint.

Hoe bijzonder is de totale maansverduistering?

Een maansverduistering is lang niet zo bijzonder als een totale zonsverduistering. Een maansverduistering is vanaf de hele nachtzijde van de aarde te zien, zoals de maan overal te zien is. De meeste plaatsen ervaren jaarlijks een of twee totale maansverduisteringen.

Aan de andere kant is een totale zonsverduistering gemiddeld maar eens in de 375 jaar vanaf een bepaalde locatie te zien. Het universiteitspad is misschien een strook van amper een mijl breed, en de ervaring is surrealistisch. De volgende dag die in de Verenigde Staten te zien is, is maandag 8 april 2024.

Patches van wolken zullen zich sporadisch verspreiden over de oostkust, het internationale westen, de Sierra Nevada en de Pacific Northwest. In het midden van het land zijn uitgestrekte heldere hemel gunstig voor het bekijken.

De komende dagen zal een nauwkeurigere voorspelling worden gedaan.