Japan sloot zich aan bij de eliteclub door op de maan te landen. Dit is wat anderen doen

Mensen steken hun hand op nadat de Lunar Investigation Intelligent Lander (SLIM) op het maanoppervlak landde, tijdens een publieksevenement in Sagamihara, ten zuiden van Tokio, Japan, op 20 januari 2024. Foto door Kim Kyung-hoon/Reuters

Tokio (AFP) – Japan heeft zaterdag een ruimtevaartuig op de maan geland, in een poging 's werelds eerste 'geplande maanlanding' te maken. Deze prestatie plaatst Japan in een club die voorheen alleen werd bezet door de Verenigde Staten, de Sovjet-Unie, India en China.

Een groot aantal landen en bedrijven plannen ook missies naar de maan. Succes betekent academische onderscheidingen, internationale diplomatie en potentiële binnenlandse politieke winst. Falen betekent zeer kostbaar en publieke schaamte.

Hier volgt een overzicht van recente en aanstaande spraakmakende pogingen, en wat deze kunnen betekenen.

Verenigde staat

NASA is van plan om volgend jaar astronauten rond de maan te laten vliegen en daar in 2026 te landen.

Het Amerikaanse bedrijf Astrobotic Technology zei deze week echter dat zijn maanlander binnenkort zou opbranden in de atmosfeer van de aarde na een mislukte missie naar de maan.

De lander, genaamd Peregrine, had een brandstoflek, waardoor Astrobotic gedwongen werd zijn poging om de eerste Amerikaanse maanlanding in meer dan 50 jaar te maken, op te geven. Het bedrijf vermoedt dat een vastzittende klep de tank heeft doen scheuren.

NASA brengt maanleveringen op de markt via particuliere bedrijven, terwijl de Amerikaanse regering astronauten naar de maan probeert terug te brengen.

Momenteel geeft het vermogen van de Verenigde Staten om grote bedragen uit te geven en de toeleveringsketens te organiseren, het land een voordeel ten opzichte van China en andere concurrenten op de maan. Spelers uit de particuliere sector, zoals SpaceX en Blue Origin, hebben van bemande ruimtemissies een prioriteit gemaakt.

Een ander Amerikaans bedrijf, Intuitive Machines, is van plan volgende maand zijn eigen lander op de maan te lanceren.

Indië

Vorig jaar werd India het eerste land dat een ruimtevaartuig landde nabij de zuidpool van de maan, waar wetenschappers denken dat de permanent donkere kraters bevroren water kunnen bevatten dat toekomstige missies zou kunnen ondersteunen.

In 2019 zorgde een softwareprobleem ervoor dat een Indiase lander crashte tijdens de landing op de maan. Het succes van het $75 miljoen kostende project in augustus zorgde dus voor wijdverbreid gejuich, waarbij mensen op straat juichten en de opkomst van India als wetenschappelijke supermacht uitriepen.

Lees verder: Hoe de ontdekkingen van zwavel in de maanbodem door India's rover de weg zouden kunnen vrijmaken voor toekomstige maanbases

Indiase wetenschappers zeiden dat de volgende stap het sturen van een bemande missie naar de maan is.

Dit succes wordt beschouwd als de sleutel tot het vergroten van de populariteit van premier Narendra Modi in de aanloop naar de cruciale algemene verkiezingen van dit jaar.

India dringt al sinds de jaren zestig aan op een ruimtevaartprogramma en wil volgend jaar in samenwerking met de Verenigde Staten het Internationale Ruimtestation bezoeken.

New Delhi gelooft dat overwinning in de ruimte ook belangrijk is in de concurrentie met zijn nucleair bewapende buurland China. De betrekkingen tussen India en China zijn verslechterd sinds de dodelijke grensconflicten in 2020.

China

China landde in 2013 op de maan en vorig jaar lanceerde het een driekoppige bemanning voor zijn ruimtestation in een baan om de aarde. Het hoopt vóór het einde van dit decennium astronauten naar de maan te sturen.

In 2020 keerde een Chinese capsule vanaf de maan terug naar de aarde met de eerste nieuwe monsters van maanstenen in meer dan 40 jaar. Met de eerste bemande ruimtemissie van China in 2003 was China na de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten het derde land dat iemand de ruimte in stuurde.

De ruimtevaartambities van China houden verband met de concurrentie met de Verenigde Staten, aangezien de twee grootste economieën ter wereld strijden om diplomatieke, politieke en militaire invloed in Azië en daarbuiten.

China heeft zijn eigen ruimtestation gebouwd nadat het was uitgesloten van het Internationale Ruimtestation, deels vanwege Amerikaanse bezwaren tegen nauwe banden tussen het Chinese ruimtevaartprogramma en het leger.

China en de Verenigde Staten overwegen ook plannen om permanente bemanningsbases op de maan te vestigen. Dit heeft vragen opgeroepen over concurrentie en samenwerking op de maan.

Rusland

Ook vorig jaar faalde het Russische ruimtevaartuig Luna 25 in zijn poging om te landen in hetzelfde deel van de maan dat India bereikte.

Dit gebeurde 47 jaar nadat de Sovjets op de maan waren geland, en Russische wetenschappers gaven deze langdurige mislukking en het daarmee gepaard gaande verlies aan ruimte-expertise de schuld van de uiteindelijke mislukking.

Lees verder: Het mislukken van de Russische maanmissie roept vragen op over de stand van zaken in het ruimtevaartprogramma

De Sovjets lanceerden in 1957 de eerste satelliet de ruimte in en stuurden in 1961 de eerste mens de ruimte in, maar het Russische programma heeft sinds de ineenstorting van de Sovjet-Unie in 1991 moeilijkheden ondervonden te midden van wijdverbreide corruptie en westerse sancties die de wetenschappelijke ontwikkeling hebben geschaad.

Rusland is van plan om in 2027 nog een missie naar de maan uit te voeren.

De mislukkingen van Rusland en de groeiende rol van particuliere bedrijven als SpaceX van Elon Musk hebben Rusland zijn eens zo grote positie op de lucratieve mondiale markt voor ruimtelanceringen gekost.

Net zoals het succes van India werd gezien als bewijs van de opkomst van het land tot de status van grote mogendheid, schilderden sommigen het falen van Rusland af als een reden voor twijfel over zijn mondiale invloed en macht.

Journalisten van Associated Press over de hele wereld hebben aan dit rapport bijgedragen.