- auteur, Sarah Rainsford
- voorraad, Correspondent voor Oost-Europa
- Rapport van Burgenstock, Zwitserland
Twee dagen lang verstoorde de zaak van de vrede in Oekraïne de vrede in de bergen van Zwitserland.
Helikopters brachten wereldleiders en afgevaardigden naar de top om een koers uit te stippelen om de Russische oorlog tegen zijn buurland te beëindigen.
Zoals Volodymyr Zelenski zei: dit is Kiev’s kans om een grootschalige invasie te bestrijden met grootschalige diplomatie en om zo breed mogelijke steun te verwerven voor een door Oekraïne ontworpen vredesplan.
Uiteindelijk moet het voorstel aan Rusland worden voorgelegd, met internationale consensus erachter, en Moskou heeft geen andere keuze dan het te accepteren.
Maar dat punt is, als het ooit mogelijk is, nog ver weg.
Voorafgaand aan de top maakte Vladimir Poetin duidelijk dat hij niet van plan was zijn troepen terug te trekken: het ‘vredesvoorstel’ was een oproep tot overgave van Oekraïne.
Zelfs in Burgenstock was de invloed van Moskou stevig verankerd.
Van de ongeveer negentig vertegenwoordigde landen ondertekenden slechts 84 de slotverklaring waarin de territoriale integriteit van Oekraïne en het recht van Oekraïne om niet binnengevallen te worden, werden bevestigd.
Saoedi-Arabië, India en Zuid-Afrika onthielden zich van stemming.
China, de nauwste bondgenoot van Rusland, was aanzienlijk afwezig op de gehele top, ondanks dat het al bij eerdere voorbereidende fasen betrokken was. Rusland zelf was niet uitgenodigd.
Maar de heer Zelensky en zijn team lieten zich niet afschrikken en werden gesteund door de beslissing. Hoewel het voor Kiev beter had kunnen gaan, had het ook veel slechter kunnen aflopen.
De president veegde vragen over de ondertekenaars van de verklaring van tafel en zei dat degenen die de verklaring hier niet onderschreven, dat in de toekomst wel zouden kunnen doen. Sommige landen waren dit weekend slechts op een laag niveau vertegenwoordigd, zo suggereerde hij, en zouden opnieuw in hun hoofdsteden moeten overleggen.
De top vond plaats in een moeilijke tijd voor Oekraïne op het slagveld.
De troepen staan onder druk door een nieuwe Russische aanval rond Charkov in het noordoosten.
Oekraïne vertrouwt op westerse militaire hulp om Rusland te weerstaan.
“Is de overwinning genoeg? Nee. Is het te laat? Ja”, zei Zelensky aan het einde van de top tegen verslaggevers.
Maar hij zei dat hij nog steeds hard pusht en het dagelijks krijgt.
Het is dus zinvol om het initiatief te nemen in een vredesplan en te proberen het proces vorm te geven.
Met de Amerikaanse presidentsverkiezingen later dit jaar en een sterke stijging van het aantal stemmen voor extreemrechtse partijen in Europa, die vaak sympathiek tegenover Rusland staan, zal de steun voor Oekraïne de komende maanden waarschijnlijk afnemen.
Het land zelf is uitgeput door ruim twee jaar oorlog: de rijen militaire graven op begraafplaatsen in het hele land worden steeds groter, en vrijwilligers haasten zich niet in groten getale naar de registratiekantoren.
Dat betekent niet dat Kiev de strijd opgeeft.
‘Het is niet omdat we zwak zijn, we praten over vrede’, zei president Zelenski resoluut toen ik het hem vertelde.
“We hebben altijd opgeroepen tot vrede. Op het hoogtepunt van de oorlog hadden we het over vrede. We wilden dat de wereld druk zou uitoefenen op Rusland om deze oorlog te beëindigen. Stop met het doden van ons… stop met het doden van burgers.”
De top identificeerde drie minder controversiële discussiegebieden: het beschermen van de voedselexport, het beschermen van nucleaire locaties in Oekraïne, en het bespoedigen van de terugkeer van gevangenen en kinderen die met geweld uit bezet gebied zijn verwijderd.
“Het terugsturen van gevangenen is een prioriteit voor ons, omdat we weten hoe ons volk lijdt in Russische gevangenschap”, legt Maxim Kolesnikov uit. De ex-soldaat bracht elf maanden in gevangenschap door nadat zijn eenheid begin 2022 werd gevangengenomen.
In Rusland zegt hij dat hij dagelijks werd aangevallen. De meeste mensen in zijn kamer waren burgers.
Maar net als Volodymyr Zelenski onderstreepte hij dat praten over vrede niet hetzelfde betekent als overgave.
“Ik ging voor de eerste keer ten strijde toen ik 37 was; mijn tweede keer was 45. Ik wil niet opnieuw oorlog voeren als ik 57 ben”, zei de soldaat aan de zijlijn van de top.
“Wij willen een sterke vrede waarin onze onafhankelijkheid en territoriale integriteit worden beschermd.”
Buiten dit stille systeem zullen er werkgroepen zijn om de Burgenstock-discussies voort te zetten. Maar het is niet echt duidelijk hoe dat zich zal ontwikkelen in het vredesplan waar Oekraïne en zijn gastland, Zwitserland, op hopen.
Een tweede top van leiders, waarvan Oekraïne heeft gezegd dat deze zal worden georganiseerd door Saoedi-Arabië, zou in principe ook Rusland kunnen omvatten, zeggen beiden. De Zwitsers zouden dit moeten aanmoedigen.
Maar Vladimir Poetin heeft geen echt teken getoond dat hij vrede wil nastreven.
De weekendtop kwam enkele uren eerder dan verwacht enigszins abrupt ten einde.
Dit is geen onvoorwaardelijke overwinning voor Oekraïne.
Maar het was een kans voor president Zelenski om zijn belangrijkste boodschap duidelijk te maken: Rusland reageert, net als een pestkop op school, alleen op geweld.
Of het nu op het slagveld is of in de diplomatie.
/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/25594197/Genki_TurboCharger_Hero.jpg)
More Stories
JP Morgan verwacht dit jaar de basisrente met 100 basispunten te verlagen
Miljardair ruimtevaart ‘gevaarlijk’
Er ontstaat nieuwe controverse over het bezoek van Trump aan de Arlington National Cemetery