HOLLINGER: De Lakers-spelers – niet de sterren – geven Los Angeles een voorsprong op de Grizzlies

LOS ANGELES – Soms moet je verder kijken dan het verzonnen verhaal, en het kan moeilijk zijn om er doorheen te filteren als je in het middelpunt van de belangstelling komt te staan.

Dat is het geval met de eerste ronde tussen de Lakers en Grizzlies. Hoe graag iedereen deze serie ook wil bouwen rond A) LeBron James en B) het gebrek aan volwassenheid van de Grizzlies, wat me het meest opviel in de eerste vier games was hoe onaangeroerd deze serie in de eerste ronde ging over de onvolwassenheid van LeBron James en de Grizzlies.

Zeker, beide partijen waren soms tastbare factoren; Er is een reden waarom dit zo’n hot topic is. James had een ongelooflijke finish om vooral Game 4 in verlenging te sturen, en hij is nog steeds een belachelijk goede basketballer op zijn 38e. Wat Memphis betreft, laten we zeggen dat het lef van de jonge Grizzlies ronduit charmant was deze ronde.

James was echter grotendeels een toeschouwer toen Austin Revis en Anthony Davis het overnamen aan het einde van Game 1, en was slechts een van de vele Lakers die een sterke prestatie neerzette in Game 3, opnieuw een beperkte deelnemer in de eerste 11:58 van spel 4. Kwart van Game 4… toen de meeste grote schoten kwamen van D’Angelo Russell en Reaves.

Wat betreft het gedrag van de Grizzlies… natuurlijk, Ja Morant en Dillon Brooks moeten de muziek onder ogen zien na het verlies. Het hoort bij een professional zijn en ook bij een teamgenoot zijn en niet alles aan Desmond Payne en Xavier Tillman overlaten om alles te beantwoorden.

Het grootste en meest urgente probleem is echter dat Grizzlies een tekort lijken te hebben aan secundaire opties. De Grizzlies hebben nu slechts drie spelers op wie ze kunnen rekenen, en de bank heeft slechts 79 punten gescoord in vier wedstrijden. Rui Hachimura bezit er 72 alleen in Los Angeles. Over het algemeen is het een plus-40 in het scoren van Lakers vanaf de bank in de loop van de vier wedstrijden.

Wacht, het wordt erger. De Grizzlies haalden slechts 30,1% van hun 3-en, ook al blijven de Lakers hun secundaire opties agressiever weggooien; Buiten de kern van Morant-Bane-Jaren Jackson Jr. Memphis-spelers schieten 39,7 procent vanaf de vloer en 27,1 procent vanaf 3, met 19 vrije worppogingen in vier wedstrijden. Jakkes.

Het contrast met Los Angeles is wat schril. James kan er geen 3 kopen (5 van de 27), maar de Lakers uit het hart James Davis-Reeves (!) verdienden 46,7 procent van het centrum en 44,8 procent in totaal.

Het is een verbluffende uitspraak omdat het een weerspiegeling is van de rijkdom die deze teams het grootste deel van de recente geschiedenis hebben gehad. Het is met name een hoge G-Force-spin voor de eens zo zwaargewicht selectie van de Lakers in de competitie. En met “een keer” bedoel ik in januari.

Ik zag de Lakers in oktober een preseason-wedstrijd spelen in Las Vegas en praatte met andere waarnemers dat Reeves misschien wel de derde beste speler van het team is. Het was echter niet als compliment bedoeld; In plaats daarvan was het een rode vlag die James en Davies zouden moeten worstelen en pushen om de ALP tot middelmatigheid te brengen.

Toch zijn de Lakers op de een of andere manier hier, met een enorme voorsprong van 3-1 in de reeks dankzij een spannende overwinning in de verlenging in Game 4 toen secundaire artiesten hen naar de finish trokken, zelfs toen Davis een liesprobleem aanpakte en niet kon krijgen de overwinning. James slaagde er een volledig kwart niet in om een ​​basket te scoren tegen het derde-snarige centrum Memphis.

Een deel daarvan komt doordat Reaves, een ongekwalificeerde vangst door de scoutingafdeling van de Lakers in 2021, een stuk beter bleek te zijn dan iemand dacht. Maar meestal is het de frontoffice van de Lakers die ervoor zorgt dat dit team snel aan de slag gaat op de handelsdeadline, wachtend op de juiste deal in plaats van vroeg in het seizoen in paniek te raken. Verbazingwekkend genoeg vervingen de Lakers Thomas Bryant, de bosachtige pick-and-roll-verdediger die onbespeelbaar was in Denver, effectief voor Hachimura, die de Grizzlies in Game 1 in brand stak – het kostte hen drie seconden om Hachimura te pakken te krijgen, en ze hebben het gehaald. Toen ze Bryant stuurden.

Los Angeles zwaaide ook zwaar op een deal om de selectie opnieuw in te stellen door een niet zo goed passende Russell Westbrook te sturen en Russell, Jared Vanderbilt en Malik Beasley terug te sturen. (Cynische kanttekening: het is niemand in de City of Angels ontgaan dat Westbrook bijna onmiddellijk de speler werd die de Lakers anderhalf jaar lang smeekten om het moment te zijn waarop hij zich bij de Clippers voegde.)

Deze bewegingen vielen samen met de promotie van Reaves naar een meer prominente rol, eerst als zesde man en daarna als starter. Hij is een snelle balspeler ter grootte van een vleugel, hij is een moeilijke wedstrijd geweest voor de secundaire verdedigers (aangezien de aas van de tegenstander altijd op James ligt) en voedt zich vooral met Tyus Jones aan het einde van de eerste wedstrijd. Wanneer Reaves minimaal 30 minuten heeft gespeeld.

Plotseling, voila. De Lakers hebben een echt team met een rotatie van negen spelers. Dit belooft hen niets anders dan serendipiteit, maar deze lijst was voor die tijd bijna dood. Russell, Vanderbilt en Hachimura waren hoofdrolspelers in de serie (LA wacht helaas nog steeds op Beasley – een getalenteerde schutter in Minnesota en Utah, hij heeft enorm geworsteld als een Laker); Samen met Reaves en Troy Brown Jr. en Dennis Schröder komt het negenkoppige toernooi van Los Angeles net tekort voor de back-uppositie.

Het contrast met Memphis is erg kolossaal en erg tegenstrijdig op basis van de recente geschiedenis. De tweede eenheid van de Grizzlies bombardeerde een jaar geleden tegenstanders met stoppels, en zelfs dit jaar zonder Kyle Anderson en Dean Anthony Melton waren ze betrouwbaar sneller dan hun tegenstanders.

Helaas is het nu Death by a Thousand Cuts. Blessures aan het einde van het seizoen van Stephen Adams en Brandon Clark versnipperden de diepte van het voorhof, waardoor de Grizzlies de eerder onderbenutte Tillman moesten starten. Hij heeft zich verbazingwekkend goed gehouden in de verdediging, maar hij en Jackson zijn nu de enige betrouwbare grote spelers in de rotatie. (De andere mogelijkheid, Santi Aldama, wordt gekookt.)

Ondertussen zorgde het verlies van Anderson en het teruglopen van tweedejaars pro Zaïre Williams ervoor dat Memphis een enorm gat in de aanvalspositie achterliet. De Grizzlys hebben dagenlang nog steeds diepte van verdediging, maar dit is geen wedstrijd waarin ze goed kunnen worden gebruikt omdat de Lakers zo groot zijn – Reaves is 6-5, Hachimura is 6-8, James is 6-9, en zelfs Russell is 6-4. Je kunt Luke Kennard, John Konchar en Bane niet tegelijkertijd spelen tegen die jongens als twee, drie en vier, of kleine fronten spelen met Morant en Jones tegen Lakers-starters (de eenheid uit Los Angeles brandde tegen het einde van Spel 1).

Het resultaat was dat de bankspeler zijn vertrouwen in de serie echt verdiende: verrassend genoeg is het rookie forward David Ruddy. De Grizzlies droegen hem over aan James en gebruikten hem op drie locaties als back-up; Spring voor elk belangrijk moment direct na Aldama in tikvolgorde. Rudy had zijn portie positieve momenten, waaronder verdedigen in de ruimte. Verwacht niet dat zijn voeten bewegen zoals zijn neus doet.

Maar het andere deel hiervan is dat de spelers die de Grizzlies gebruiken de Lakers niet vanaf de perimeter intimideren, inclusief Roddy. Kennard kan niet openen en de andere spelers blijven open. Zelfs Jones, meestal een betrouwbare optie, is 1 van de 13 van de 3 in deze serie en speelde slechts acht minuten in Game 4.

Cruciaal hiervoor was de dood van Brooks als de schutter, en ik zou zeggen dat het relevanter was voor de uitkomst tot dusver dan zijn woordkeuzes. Brooks scoorde slechts twee jaar geleden gemiddeld 25,8 punten per wedstrijd in een playoff-serie – ja, echt waar – en is een bijna respectabele 34,2% voor een 3-jarige carrièreshooter.Zelfs die percentages hadden hoger kunnen zijn als er geen avontuurlijke schotselectie was geweest ; Met zijn voeten omhoog is hij een man waar verdedigers zich meestal zorgen over maken.

Behalve, nu is het dat niet. Zelfs nu Game 4 vordert, wordt Los Angeles steeds avontuurlijker door hem kansen te geven verder van de perimeter te schieten. Ontdek hoe de Lakers het balscherm van Brooks verdedigen voor Morant; In plaats van te beslissen over een wissel of een bod, gaan de twee verdedigers om met Morant en maken ze zich geen zorgen over Brooks.

Ze behandelen zowel Brooks als Roddy op deze manier wanneer ze over de pauze zijn, waardoor de assist van het middenveld “spijkert”. (Kanttekening: Brooks of Rudy hadden zich hier ook op kunnen terugtrekken.) Tegen het vierde kwartaal was het bijna komisch. De Grizzlies duwden Brooks in de hoek bij dit spel terwijl Morant probeert zijn zak tegen Russell bovenaan de kurkentrekker te krijgen.

Kijk waar Schroeder is. Hij is in feite 2 voet verwijderd van Russell en staat elke 3 hoek volledig af aan Brooks. Morant kan hier op geen enkele manier bij de mand komen. (De Grizzlies werden gered door een illegale verdediging tegen Davis, de eerste keer in de geschiedenis van de NBA dat een dergelijke overtreding werd gemeld in het vierde kwart van een playoff-wedstrijd.)

Memphis hielp de zaken onderweg niet met een aantal van zijn tactische beslissingen. De Grizzlies hadden zich meer kunnen concentreren op het isoleren van Morant tegen Russell of Reaves, in plaats van secundaire verdedigers in de schoot te werpen met balschermen waar LA zich geen zorgen over maakte.

De meest flagrante van deze beslissingen kwam toen het einde van de regelgeving naderde. Met nog 35 seconden te gaan, komt Brooks om de bal voor Morant te screenen; Omdat de Lakers al hadden bewezen dat ze zich geen zorgen maakten over de springer van Brooks, hoefden ze alleen maar de oudere Hachimura in het spel te brengen om Morant op het randje te verdedigen.

Natuurlijk kunnen de Grizzlies met recht beweren dat ze de wedstrijd sowieso hadden kunnen winnen als er een of twee verschillende rebounds waren geweest. Zelfs als we de buitenbeentjes-werpers van de Grizzlies toelieten, deden de 9-van-42 op een vast dieet van open hoek 3’s het erg slecht. De Grizzlies verbrandden ook hun uitdaging op een low-leverage en out-of-bounds call in het tweede kwartaal en waren niet beschikbaar om een ​​brute aanval tegen Morant terug te draaien met iets meer dan twee minuten te gaan. (Ik weet dat we allemaal proberen LeBron zijn bloemen te geven, maar kunnen we praten over hoe slecht dat telefoontje is?)

Het verhaal van Tillman zou het verhaal van de game zijn geweest als de Grizzlies hadden gewonnen, waardoor James een groot deel van het vierde kwartaal van stroom werd voorzien. Sterker nog, met nog twee en een halve minuut te gaan, stopte hij een spel dat sterk leek op de slordige drive van James. Gezien de opmerking na de wedstrijd over Memphis-spelers die niet hielpen bij deze drive, merk op dat ze ook thuis bleven en Tillman (en Jackson op de backline) het lieten afhandelen:

De serie heeft echter zwakke punten aan het licht gebracht die dieper gaan dan alleen een enkele game of het vierde kwartaal, en het zal interessant zijn om te zien hoe Memphis reageert. Kunnen de Grizzlies opstellingen met Kennard openen om voldoende ruimte te bieden zonder vast te lopen aan de verdediging? Zouden ze hem trouwens in het spel kunnen zetten als ze 5 achterstand hebben met nog 13 seconden te gaan?

Grizzlies kunnen ook proberen fysiek contact te maken wanneer ze worden tentoongesteld. Dit is de ATO uit Game 4 waar de Browns met gemak doorheen hebben genavigeerd:

Het gebruik van Kennard als screeningsagent was niet veel beter:

Nou, ik heb hier in het onkruid gezeten en ik heb al lang genoeg geschreeuwd, dus laten we eindigen waar we begonnen – met het algemene verhaal: het verschil tussen deze twee teams met vier wedstrijden was minder in termen van ervaring in jonge overwinningen en nog veel meer over de secundaire spelers.De Lakers presteren beter dan de spelers in Memphis.

Het is een sterke verschuiving ten opzichte van de situatie halverwege het seizoen en zou kunnen leiden tot de grootste playoff-verstoring (in ieder geval door zaaien) in tien jaar.

(Foto: Adam Pantozzi/Getty Images)