Hoe het bestuur van Harvard afscheid nam van Claudine Kay

Toen Claudine Kay op 27 december in Rome was voor een familievakantie, dacht Penny Pritzker, voorzitter van de raad van toezicht van de Harvard Universiteit, dat zij een weg voorwaarts had als president van de school?

Mevrouw Pritzker klonk vermoeid omdat het een open vraag was, zeiden twee mensen die bekend waren met het gesprek. Maar dokter K begreep wat het betekende. Zijn termijn van zes maanden als president van Harvard eindigde. Op 2 januari kondigde hij zijn ontslag aan.

Het markeerde het einde van een van de meest tumultueuze periodes in de 387-jarige geschiedenis van Harvard, toen Hamas de school in een publiek debat stortte na een aanval van 7 oktober op Israël en de Israëlische invasie van Gaza. Niet alleen verloor de president van de universiteit zijn baan, maar de geheime activiteiten van het bestuur, de Harvard Corporation, kwamen ook aan het licht.

Wekenlang stond de groep achter zijn leider terwijl hij te maken kreeg met vernietigende kritiek op zijn brutale reactie op het antisemitisme op de campus, zijn verwoestende getuigenis voor een Kamerpanel en de toenemende beschuldigingen van plagiaat in zijn academische werk. Mevrouw Pritzker, die leiding gaf aan de verkiezing van Dr. Kay tot de eerste zwarte president van de school, was een bijzonder fervent voorstander.

Op 12 december heeft de Corporation een verklaring afgegeven Ter ondersteuning van Dr. Kay haalde hij “onze overtuiging aan dat president Kay de juiste leider is om onze gemeenschap te helpen genezen en de meest urgente sociale problemen waarmee we worden geconfronteerd aan te pakken.”

Maar binnen twee weken begon de eens zo sterke steun te verdwijnen, blijkt uit interviews met een tiental mensen met kennis van de discussies, waaronder degenen die rechtstreeks spraken met of werden geïnformeerd over Dr. Kay, mevrouw Pritzker en andere bestuursleden. Gedachten en daden. Ze verzochten om anonimiteit omdat ze niet bevoegd waren om in het openbaar over de discussies te spreken. Toen bestuursleden op vakantie naar skioorden en stranden vlogen, ondergingen ze een dramatische verandering van gedachten over hun leider.

Een paar van de twaalf leden van de groep, waaronder Dr. K, komen uit grote Amerikaanse fortuinen, gebouwd op naammerken. Anderen zijn selfmade financiers, filantropen of gepensioneerde academici. Op één na gingen ze allemaal naar Harvard. Ze waren gewend aan een bepaald niveau van succes en hoopten dat hun rapport van 12 december een nieuw begin zou markeren en hun toewijding zou aantonen om het schip weer op de rails te krijgen.

Het bedrijf vertelde Dr. Kay dat haar leden wanhopig willen helpen de campus te herstellen, die geteisterd is door protesten die de lessen hebben ontwricht en Joodse studenten zich onveilig hebben laten voelen.

dec. Samen met hun publieke steunbetuiging op de 12e vroegen bestuursleden Dr. Kay privé om te helpen met het bedenken van een plan om de zaken om te draaien, zeiden twee mensen die bekend waren met de discussies. In de daaropvolgende week ontwikkelden Dr. K en zijn staf een plan met de naam 'Spring Reset'. zei een van de mensen. Als het nieuwe jaar aanbreekt, verschijnt ze op de campus, houdt spreekuren en betuigt ze haar medeleven. Er zullen werkgroepen komen om antisemitisme en islamofobie aan te pakken.

Maar voordat Dr. K meer details naar het bestuur kon sturen, braken er nog meer problemen uit. dec. Op de 19e kwamen ruim veertig nieuwe beschuldigingen van plagiaat in het academische werk van Dr. Kay naar boven, voor het eerst gerapporteerd in conservatieve media. Toen ze de volgende dag haar laatste voorstel naar het bestuur stuurde, vertelden sommige leden haar dat ze het leuk vonden, maar voor anderen bleek dat ze de urgentie van de zich ontvouwende crisis niet begreep, volgens mensen die bekend waren met de denkwijze van de bestuursleden.

Dr. K staat achter de algehele integriteit van zijn werk. Harvard zei dat het geen ‘onderzoekswangedrag’ had begaan, hoewel het aanbood enkele kleine wijzigingen aan te brengen in zijn eerdere geschriften naar aanleiding van de beschuldigingen.

Er begonnen scheuren te verschijnen in de ondersteuning van het bord. Vooral Timothy R., de penningmeester van Harvard en een relatief nieuw lid van de onderneming. Parkiet. Vanaf het begin dacht hij niet dat het houden van Dr. K houdbaar was. Hij vertelde zijn collega-bestuursleden dat Dr. Kay's slechte leiderschap en academische gedrag hem zouden kunnen diskwalificeren voor het presidentschap, zeiden mensen die met hem spraken.

Dhr. Parakett vond niet dat de verontschuldiging van Dr. Kay verkeerd was begrepen en voerde aan dat hij volgens donoren, professoren en anderen die met panelleden spraken, er niet in slaagde de volledige verantwoordelijkheid voor zijn plagiaat op zich te nemen.

Ten eerste, dhr. Paraquet was een buitenbeentje in de groep. Maar zijn argumenten wonnen langzaamaan aanhangers in de groep. Mede-oprichter van Madison Dearborn Partners, een private equity firma, Paul J. Finnegan wel Half december hoorde hij nieuws over een recente sessie achter gesloten deuren in de Harvard Club in New York City, waar Flynn Crotty, een prominente Harvard-academicus, scherpe kritiek uitte op Dr. Kay en de toewijding van de universiteit aan academische vrijheid.

Een week later heeft dhr. Finnegan en een ander bestuurslid, Tracy Balanzan, spraken met Dr. Crotty en andere professoren tijdens een diner in Cambridge, Massachusetts, en uitten hun zorgen over het leiderschap van Harvard.

Dhr. Finnegan wijkt af van deze gebeurtenissen en schudt zijn vertrouwen in Dr. K, en al snel vindt hij Mr. Paraketin sloot zich aan bij het kamp, ​​terwijl de mensen deze gebeurtenissen vertelden.

Vanaf het begin van de crisis werd Dr. K niet alleen bestookt met kritiek en slechte pers, maar ook met doodsbedreigingen en racistische berichten en telefoontjes. Naarmate december vorderde, werd het steeds intenser. Dr. Kay Harvard is pas een maand geleden, na renovatie, ingetrokken in de ambtswoning van de president. De telefoon bleef rinkelen en als ze hem opnam, hoorde ze talloze scheldwoorden voordat de bellers ophingen. De woning werd 24 uur per dag door de politie in de gaten gehouden.

Ze was moe en bang. Toen de feestdagen naderden, zetten haar man en tienerzoon haar onder druk om op een lang geplande vakantie naar Rome te gaan. Ademloos vlogen Dr. K en zijn gezin op vrijdag 22 december binnen.

Leden van de corporatie zijn ook verspreid over vakantiehuizen en resorts over de hele wereld. Voormalig minister van Handel en erfgename van Hyatt Hotel Fortune, mevrouw. Pritzker, voormalig CEO van American Express, Kenneth I. Chenault bracht tijd door in Aspen. Dhr. Barkett was ook in Florida, terwijl Karen Gordon Mills, voormalig president van de Small Business Administration en erfgenaam van het Tootsie Roll-fortuin, in India was voor een economische conferentie.

Bestuursleden kregen een schat aan advies en kritiek uit hun rijke kringen, Harvard-alumni en donateurs. Maar toen ze rond Kerstmis op hun vakantiebestemming aankwamen, werden ze belegerd door een nieuwe golf van vrienden en familieleden. Sommigen vertelden mevrouw Pritzker dat ze misschien gedwongen zou worden ontslag te nemen bij de Harvard Corporation omdat ze voor Dr. Kay koos en hem steunde.

Meer dan één panellid had kinderen die naar Harvard gingen. Volgens twee mensen die met leden van het bedrijf spraken, was minstens één bang dat andere studenten hen zouden lastigvallen vanwege de rol van hun ouders in het bestuur en vanwege de slechte pers.

Het was duidelijk dat de controverses nog niet waren verdwenen. Op kerstavond plaatste William Ackman, een hedgefondsmanager en fervent tegenstander van Dr. Kay, op X dat hem was gevraagd af te treden – wat destijds niet waar was. Hij onthulde ook dat hij externe advocaten heeft ingehuurd – wat waar is. Krantenartikelen over Dr. K en het bestuur bleven komen.

Op dit punt trok Dr. K zich enigszins terug uit de situatie. Hij kwam met Kerstmis uit Rome naar Mr. Chenault gebeld, die sympathiek en ondersteunend was, zei een persoon die bekend was met het gesprek. Hij benaderde mevrouw Pritzker op eerste kerstdag.

Tegen die tijd waren de activiteiten van de groep verschoven van formele bijeenkomsten naar kleinschalige telefoongesprekken en e-mailgesprekken tussen de leden, waarbij mevrouw Pritzker veel van de gesprekken leidde.

Het bestuur werd gevloerd door nieuwe beschuldigingen van plagiaat, het rumoer van nieuwsartikelen en een spervuur ​​van kritiek en advies van invloedrijke vreemden en geliefden.

Wekenlang lag de focus van de groepsgesprekken op het vinden van een manier om de crisis op de campus te beëindigen door Dr. K. Maar de dag na Kerstmis was dat veranderd en begonnen mensen de gebeurtenissen uit te leggen. Bestuursleden waren het erover eens dat ze te maken hadden met een leiderschapscrisis en dat de beste weg voorwaarts voor Harvard was zonder Dr. Kay als presidentsvoorzitter. Iedereen was het erover eens dat het tijd was dat mevrouw Pritzker haar zou bellen.

In dat telefoongesprek van 27 december zei Dr. K dat hij ontslag nam. Mevrouw Pritzker gaf zichzelf het weekend om haar vertrek te regelen, zeiden drie mensen die bekend waren met het gesprek. In daaropvolgende telefoongesprekken begonnen de twee de voorwaarden voor het vertrek van Dr. K uit te werken, waaronder een overeenkomst met de Harvard Corporation en wat zijn rapporten zouden zeggen en dat hij op de faculteit van Harvard zou blijven.

De rest van de details lieten ze over aan de advocaten.