Het Hubble-beeld kan bewijs bevatten van stellair kannibalisme in een haltervormige nevel

Meld u aan voor de wetenschapsnieuwsbrief Wonder Theory van CNN. Verken het universum met nieuws over fascinerende ontdekkingen, wetenschappelijke vooruitgang en meer.

CNN
—

De Hubble-ruimtetelescoop heeft een verbluffend nieuw beeld vastgelegd van het gloeiende gas dat afkomstig is van een stervende ster, die in dit geval lijkt op een 'kosmische halter'.

De afbeelding kan ook bewijs bevatten dat de ster een andere ster heeft verslonden, in een vorm van stellair kannibalisme, voordat hij instortte.

NASA heeft een afbeelding vrijgegeven van de Kleine Halternevel, ook bekend als Messier 76 of M76, ter herdenking van de 34e verjaardag van de lancering van het ruimteobservatorium op 24 april 1990.

De nevel bevindt zich op een afstand van 3400 lichtjaar in het sterrenbeeld Perseus en is een uitdijend omhulsel van gas dat wordt uitgestoten door een stervende rode reuzenster. Het kosmische lichaam staat bekend als een planetaire nevel, maar heeft niets met de planeten te maken.

Planetaire nevels hebben meestal een ronde structuur en werden zo genoemd omdat ze aanvankelijk leken op de schijven waaruit planeten worden gevormd toen de Franse astronoom Charles Messier er voor het eerst één ontdekte in 1764. Pierre Mischin ontdekte de Kleine Halternevel in 1780, waarbij astronomen voor het eerst meededen. Eén keer een blik op de planetaire nevel. Gedetailleerde weergave ervan in 1891. De fotonische nevel is sindsdien een favoriet geworden onder professionele en amateurastronomen vanwege zijn unieke vorm.

Als onderzoekers bevestigen dat de nevel bewijs bevat van een geval van kosmisch kannibalisme, zou dit bewijs kunnen leveren voor het bestaan ​​van de oude metgezel van de rode reus.

De Kleine Halternevel bevat een ring die vanuit ons perspectief lijkt op een centrale staaf die twee lobben aan weerszijden van de ring met elkaar verbindt. Voordat de verouderende rode reuzenster instortte, kwam er een ring van gas en stof vrij. Daarom is de ring waarschijnlijk gevormd door een begeleidende ster, denken astronomen, en vormde de ring van gas en stof uiteindelijk een dikke schijf.

De begeleidende ster, die in een baan rond de rode reus draaide, is niet te zien op de Hubble-opname. Astronomen geloven dat de rode reuzenster zijn metgezel heeft ingeslikt, en door de ring te bestuderen kunnen ze ‘forensisch bewijs’ van deze kannibalistische kosmische daad afleiden, aldus de Amerikaanse ‘space’-website. NASA-lancering.

Sinds zijn ineenstorting is de rode reuzenster veranderd in een dood stellair overblijfsel dat bekend staat als een ultradichte witte dwergster. De witte dwerg heeft een temperatuur van 250.000 ° F (138.871 ° C), waardoor hij 24 keer heter is dan het oppervlak van onze zon en een van de heetste witte dwergsterren die we kennen.

Een witte dwerg is het heldere witte licht in het centrum van de nevel in de Hubble-opname.

Ondertussen vertegenwoordigen de twee lobben die zichtbaar zijn in de afbeelding heet gas dat naar buiten sijpelt en met een tornado-achtige kracht wordt meegevoerd terwijl materiaal vrijkomt uit de stervende ster, waardoor deze met een snelheid van 3,5 miljoen kilometer per uur door de ruimte wordt voortgestuwd. De stellaire wind van de ster komt in botsing met koeler, langzamer bewegend gas, dat de ster aanvankelijk al heel vroeg in zijn leven uitdreef en dat zichtbaar is in de lobben.

Ultraviolette straling van de brandende ster zorgt ervoor dat gassen in verschillende kleuren gloeien, die verschillende elementen vertegenwoordigen, zoals rood voor stikstof en blauw voor zuurstof.

Astronomen schatten dat de nevel binnen 15.000 jaar uit de nachtelijke hemel zal verdwijnen naarmate hij zich verder uitbreidt en donkerder wordt.

De Kleine Halternevel is slechts een van de 53.000 astronomische objecten die Hubble in de afgelopen 34 jaar heeft waargenomen, en tot nu toe heeft de telescoop 1,6 miljoen waarnemingen gedaan. Astronomen over de hele wereld vertrouwen op de telescoop en de groeiende database om nieuwe ontdekkingen te doen.

“De Ruimtetelescoop is wetenschappelijk gezien de meest productieve ruimte-astrofysica-missie in de geschiedenis van NASA”, aldus een NASA-verklaring.

Hubble en de James Webb-ruimtetelescoop werken als aanvulling op elkaar en combineren waarnemingen van verschillende golflengten van licht om een ​​helderder, dieper inzicht in het universum te werpen terwijl astronomen mysteries over supernova's, verre sterrenstelsels, exoplaneten en andere hemelafwijkingen proberen te ontrafelen.