Gemummificeerde dinosaurushuid kraakt door oude krokodillen

Meld u aan voor de Wonder Theory-nieuwsbrief van CNN. Verken het universum met nieuws over verbazingwekkende ontdekkingen, wetenschappelijke vooruitgang en meer.

CNN
–

De huid van een 67 miljoen jaar oude dinosaurus onthulde beten en wonden van een oude krokodil, en hoe het vlees uit elkaar werd gescheurd, kan verklaren waarom het werd gemummificeerd.

Huid degradeert veel gemakkelijker dan botten, dus het is zeer zeldzaam om gefossiliseerde dinosaurushuid te vinden.

Nieuw onderzoek naar de 7 meter hoge Edmontosaurus, een plantenetende hadrosauriër die in 1999 werd gevonden in de buurt van de stad Marmarth, North Dakota, werpt licht op de factoren die ervoor hebben gezorgd dat de huid door de eeuwen heen heeft kunnen overleven.

“De bijtwonden waren echt onverwacht. Men dacht dat de zachte weefsels niet zouden behouden als ze vóór de begrafenis werden beschadigd, dus de schade die door de carnivoren is aangericht, heeft ons echt aan het denken gezet over hoe deze fossielen zich in de eerste plaats hebben gevormd,” University of Tennessee Department of Earth and Planetary Sciences, is een co-auteur van de nieuwe studie.

Paleontologen dachten vroeger dat een dinosaurus, of welk prehistorisch wezen dan ook, heel snel moest worden begraven om zacht weefsel te behouden – maar dat was niet het geval voor deze arme hadrosaurus.

Onderzoekers denken dat de bijtwonden op de arm van de hadrosauriër afkomstig waren van een oud familielid van de krokodil, maar ze weten niet zeker welk type dier aan zijn staart krabde of piepte – hoewel het waarschijnlijk groter was. Het is niet duidelijk of de verwondingen aan zijn arm en staart hem hebben gedood of dat ze werden veroorzaakt door aaseters na zijn dood.

Maar, legde Drumheller-Horton uit, het was het ongeluk van de dinosauriërs waardoor zijn huid kon worden bewaard.

“Om te proberen het zo min mogelijk weerzinwekkend te maken – door de huid te doorboren, konden de gassen en vloeistoffen die gepaard gaan met daaropvolgende ontbinding ontsnappen. Die holle huid werd achtergelaten om te drogen. Van nature gemummificeerde huid zoals deze kan weken tot maanden aanhouden, zelfs in enigszins vochtige omgevingen, en hoe langer het duurt, hoe groter de kans dat het wordt begraven en versteend.

Men denkt niet dat de blauwachtige kleur van de gefossiliseerde huid weerspiegelt hoe het zou zijn geweest toen de dinosaurus nog leefde. Het hoge ijzergehalte in de rotsen tijdens het fossilisatieproces kan ze echter hebben beïnvloed.

Hoewel het vaak wordt afgebeeld als een groenachtig grijs, is de kleur van de meeste dinosaurussen grotendeels onbekend. Studies over fossielen Uit dinosaurusveren bleek dat sommige verrassend kleurrijk waren.

De huid van de hadrosauriër gaf echter veel informatie over de grootte en patronen van de schubben over het lichaam van de dinosaurus, evenals over hoeveel spiermassa het had – gebaseerd op hoe uitgebreid de huid in dat gebied was.

“Huid breekt veel gemakkelijker af dan bot, dus er zijn andere en minder gebruikelijke processen nodig om de huid lang genoeg te behouden om begraven en gefossiliseerd te worden”, zegt co-auteur Clint Boyd, hoofd paleontoloog bij de North Dakota Geological Survey.

Hij zei dat er mogelijk minder dan 20 echte dinosaurus-“mummies” waren, met complete of bijna complete sets van resten van zacht weefsel.

“Om het in context te plaatsen, ik heb in mijn carrière duizenden fossielen gevonden, maar slechts één van die bewaarde huidafdrukken (een vingerafdruk van de huid, niet de bewaarde huid zelf) en ik heb er zelf nooit een gevonden met de huid ‘, zei Boyd via e-mail.

De zoekopdracht is gepubliceerd in PLOS One magazine op woensdag.