Europa: Onderwatersneeuw onthult aanwijzingen over de oceaanwereld van ijzige maan

Het resultaat is maandag gepubliceerd in het magazine astrobiologie, suggereerde dat de ijskorst van Europa misschien niet zo zout is als wetenschappers eerst dachten. Het is van cruciaal belang om het zoutgehalte van de ijskorst te begrijpen, aangezien ingenieurs werken aan de montage van NASA’s Europa Clipper-ruimtevaartuig, dat zich voorbereidt op lancering naar Europa in oktober 2024.

Aanwijzingen over de ijskorst kunnen wetenschappers ook helpen meer te weten te komen over Europa’s oceaan, het zoutgehalte en het vermogen om leven te herbergen.

De ijskap van Europa is tussen 10 en 15,5 mijl (15 en 25 kilometer) dik en ligt waarschijnlijk op de top van een geschatte oceaan van 40 tot 90 mijl (60 tot 150 kilometer) diep.

“Wanneer we Europa verkennen, zijn we geïnteresseerd in het zoutgehalte en de samenstelling van de oceaan, want dat is een van de dingen die de potentiële bewoonbaarheid of zelfs het soort leven dat daar zou kunnen leven zal beoordelen”, zei hoofdonderzoeksauteur Natalie. Wolfenberger, een promovendus-onderzoeker aan het University of Texas Institute of Geophysics aan de UT Jackson’s School of Geosciences, zei in een verklaring.

Wolfenberger is ook een afgestudeerde student en een geassocieerd lid van het Europa Clipper wetenschapsteam. Onderzoekers van de Universiteit van Texas in Austin werken aan de ontwikkeling van een ijsdoordringende radar voor het ruimtevaartuig.

Onderzoekers hebben twee methoden bestudeerd om water onder ijsplaten op aarde te bevriezen: ijskoud en ijskoud.

Wat is het verschil? Conglomeraatijs groeit eigenlijk van onder de ijsplaat, terwijl kroesijs omhoog drijft door ultragekoeld zeewater in de vorm van vlokken voordat het onder de ijsplaat bezinkt.

Beide soorten produceren ijs dat minder zout is dan zeewater – en volgens de voorspellingen van de onderzoekers was het zeewater minder zout toen ze deze gegevens toepasten op de leeftijd en grootte van Europa’s ijskap.

Fraselle-ijs is misschien wel het meest voorkomende type in Europa, waardoor de ijskorst veel zuiverder is dan eerder werd gedacht. Frazel-ijs houdt slechts een klein deel van het zout in zeewater vast. De zuiverheid van de ijskorst kan van invloed zijn op de sterkte, ijstektoniek en hoe warmte door de mantel stroomt.

Studie co-auteur Donald Blankenship, een senior onderzoeker aan het University of Texas Institute of Geophysics, zei over de huidige situatie. Hij is de hoofdonderzoeker van het ijsdoordringende radarinstrument Europa Clipper.

De ontdekking kan erop wijzen dat de aarde als model kan worden gebruikt voor een beter begrip van de bewoning van Yoruba.

“Dit artikel opent een geheel nieuwe reeks mogelijkheden om na te denken over oceaanwerelden en hoe ze werken”, zei Steve Vance, een onderzoekswetenschapper bij NASA’s Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, Californië, in een verklaring. “Het maakt de weg vrij voor de voorbereiding op de Europa Clipper-ijsanalyse.” Vance was niet betrokken bij het onderzoek.

Ondertussen wordt er gewerkt aan het omdraaien van het Europa Clipper-ruimtevaartuig in de Spacecraft Assembly Facility in het Jet Propulsion Laboratory van NASA.

De kern, die 3 meter hoog en 1,5 meter breed is, stond centraal in de cleanroom, waar NASA-teams ruimtevaartuigen zoals Galileo, Cassini en de Marsrover assembleerden.

Tegen het einde van het jaar zullen er vlieg- en wetenschappelijke instrumenten op het ruimtevaartuig worden geïnstalleerd. Vervolgens zullen ingenieurs het ruimtevaartuig onderwerpen aan een reeks tests in de aanloop naar de lancering.

De Europa Clipper zal in april 2030 de maan van Jupiter bereiken. Via bijna 50 geplande Europa-vluchten zal het ruimtevaartuig uiteindelijk reizen van een hoogte van 2.735 kilometer tot 25 kilometer boven het maanoppervlak.