De Pakistaanse premier Imran Khan boycotte de vertrouwensstemming en ontbond het parlement

Terwijl een commotie zich door de vergaderzaal verspreidde, beschuldigden boze oppositieleiders Khan van verraad en kondigden aan dat hij onmiddellijk naar het Hooggerechtshof zou gaan om te eisen dat het referendum zoals gepland zou worden gehouden. Tot de middag echter ondernam de rechtbank geen actie om de annulering van de stemming en de sluiting van het parlement aan te vechten, waarbij de Pakistaanse president werd bevolen vervroegde verkiezingen te plannen.

Zaterdag hadden oppositieleiders genoeg stemmen verzameld onder wetgevers om Khan uit de macht te zetten, terwijl hij worstelde om de inflatie en andere binnenlandse problemen te beheersen. Maar de 69-jarige Khan, een aantrekkelijke voormalige cricketster die de post in 2018 won na campagne te hebben gevoerd om een ​​corrupt politiek systeem te hervormen en gerechtigheid te brengen aan alle Pakistanen, heeft de poging om hem te verdrijven ervan beschuldigd een buitenlandse samenzwering te zijn.

Op zaterdag zwoer Khan om zich te verzetten tegen de motie van wantrouwen, wijzend op een verrassende stap die zou komen en riep supporters op om vreedzame protesten in het hele land te houden.

“Ik feliciteer de natie. De spreker verwierp de poging van een buitenstaander om het regime te veranderen’, zei Khan in een korte televisieverklaring op zondag, moe maar opgewonden klinkend. “De natie zal deze samenzwering niet laten slagen. Laat de vergadering ontbonden worden en ga terug naar de mensen. Wij bereiden ons voor op de nieuwe verkiezingen en u beslist over de toekomst van Pakistan.

In de afgelopen weken, terwijl hij vecht voor zijn politieke carrière, heeft Khan de Amerikaanse regering er herhaaldelijk van beschuldigd achter een complot te zitten om hem uit de macht te zetten, daarbij verwijzend naar een privé diplomatiek telegram en hij suggereerde dat Washington blij zou zijn met de nieuwe leiders in Pakistan. Maar de kabel werd niet bekendgemaakt en een woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken zei dat de beschuldigingen “niet waar” waren.

Door de controverse is de chaotische democratie van Pakistan ondergedompeld, zijn civiele instellingen met elkaar in botsing gekomen en is de wetgevende macht veranderd in een slagveld. Dit heeft een nieuwe druk gelegd op de lange maar vreedzame betrekkingen van Pakistan met de Verenigde Staten, die zijn verschoven van wederzijdse beschuldigingen van inmenging in Afghanistan uit de Koude Oorlog en samenwerking op het gebied van terrorismebestrijding. De regering van Khan staat nu heel dicht bij haar belangrijkste economische en politieke bondgenoot, China.

Khan, A. die aan de macht kwam Liberale huishoudhervormer, die zichzelf later transformeerde in een vrome moslim en radicale nationalist. In recente toespraken schilderde hij met Messiaanse ijver de strijd om politiek overleven af ​​als een “oorlog voor de toekomst van ons land”, en hij – Pakistan – Atoomkracht van 220 miljoen mensen – Kiezen tussen een trotse, onafhankelijke natie zijn of onderworpen worden als “slaven” aan buitenlandse belangen.

Khan, die is gestruikeld in zijn pogingen om de economie te stimuleren en de beloofde hervormingen door te voeren, probeert de steun van de bevolking terug te winnen voor zijn massale, meer spirituele visie op de natie – die zijn verwachte verkiezingscampagne zou kunnen domineren. Hij vertelde het publiek dat zijn strijd om de macht een conflict was tussen ‘goed en kwaad’.

Het machtige militaire establishment van Pakistan reageerde snel op de politieke onrust en zei dat het helemaal uit de crisis zou blijven. De woordvoerder van het leger, majoor generaal Babur Iftikhar, vertelde zondagmiddag aan de Hum News TV-zender: “Het leger heeft niets te maken met wat er vandaag is gebeurd. Wat er vandaag is gebeurd, is een puur politiek proces. Hij voegde eraan toe dat het leger ‘de wet en de grondwet naleeft’.

Pakistan heeft een lange geschiedenis van bemoeienis met de binnenlandse en electorale politiek en heeft sinds de oprichting in 1947 verschillende keren de macht gegrepen. Khan’s relatie met militaire functionarissen is bekoeld sinds ze zijn kandidatuur in 2018 indirect steunden. Maar ondanks de huidige militaire strijd om Khan in functie te houden, beloofden de leiders neutraal te blijven in de burgerlijke politiek.

De hoogste politieke oppositieleiders, die hadden gehoopt dat Khan voor het einde van zondag zou worden afgezet, bleven in een staat van woede en frustratie achter. Pilawal Bhutto Zardari, leider van de Pakistaanse Volkspartij, zei dat de opschorting van het referendum “volledig illegaal” was. ‘De premier heeft de meerderheid verloren. Hij moet vertrekken.’

Shahbaz Sharif, een hoge leider van de Pakistaanse Moslim Liga, eiste dat Khan en de spreker schuldig zouden worden bevonden aan verraad wegens schending van de grondwet. Sheriff en Zardari, oude rivalen van rijke politieke dynastieën, bundelden hun krachten met verschillende partijen om Khan omver te werpen. Beiden zijn door de Khan-regering beschuldigd van financiële misdrijven en zijn momenteel op borgtocht vrij.

Het is onduidelijk wanneer het Hooggerechtshof gevolg zal geven aan de eisen van de oppositie om de motie van wantrouwen opnieuw goed te keuren. Voorlopig verzamelden leden van de oppositie zich tot 12.00 uur uit protest in het parlementsgebouw, deden de lichten uit en voerden discussies aan hun bureaus.

Khan, tijdens zijn veroordeling Oude tegenstanders, zoals verraders en dieven, sprongen onlangs aan boord en spraken hun minachting uit voor de wetgevers van de oppositie, wiens fortuin kelderde, en noemden hen “overlopers” die “als schapen” werden verkocht op een tentoonstelling.

Verandering van de opportunistische partij is gebruikelijk in Pakistan en wordt door waarnemers gezien als een permanent obstakel voor de ontwikkeling van een stabiele en volwassen democratie.

Sommige analisten hebben de crisis beschreven als een nieuw voorbeeld van waarom het Pakistaanse democratische systeem zowel een parodie als een mislukking is – een stoelendans in plaats van een solide instelling. “[This] De laatste aflevering van de Pakistaanse politieke soap, “zei schrijver Zahid Hussain Schreef in de Dawn krant Onlangs. Sommige voormalige gelovigen van Khan zeggen dat hij een reeks stevige beloften niet is nagekomen, waaronder de uitroeiing van corruptie, overheidshervormingen en armoedebestrijding.

“Mijnheer Imran Khan, ondanks zijn verheven beweringen, ben ik erg teleurgesteld dat hij op alle gebieden heeft gefaald”, zei Malik Ahmed Hussain Tehr, een parlementslid voor de partij van Khan. Khan “probeert te lenen voor een onafhankelijk buitenlands beleid, maar we zijn internationaal geïsoleerd.

Sheikh Hussein in Islamabad heeft bijgedragen aan dit rapport.