De overwinningskappen van een magiër in de Kentucky Derby zijn onvoorspelbaar

Kun je ze de schuld geven?

In de afgelopen week zijn zeven paarden overleden, zijn één trainer en zijn paard door de organisatoren onder argwaan van het veld gehaald en zijn nog vier derbypaarden uit de race verklaard. Het meest verrassend was de 3-1 AM lijnfavoriet Forte – de tweejarige kampioen van vorig jaar – waarvan de dierenartsen uit Kentucky zaterdagochtend vroeg vaststelden dat hij niet gezond genoeg was om deel te nemen, zelfs niet nadat hij de afgelopen twee dagen een gekneusde hoef had verzorgd.

Forte werd gecoacht door Hall of Famer, Todd Pletcher. Het was eigendom van de fervent kampioen paardenraces, Mike Ripoll, die tot zijn eer $ 300 miljoen besteedde aan het kopen van paarden, ook al gaf hij toe dat hij in de war was door de aanvaardbare disfunctie van paardenraces.

Het was geen goede dag voor Sport Life Support.

Paardenraces vechten voor hun leven terwijl dierenrechtenactivisten eisen dat er een einde aan wordt gemaakt, net zoals de afnemende interesse onder gokkers hen aan de verliezende kant van een online sportweddenschapsstrijd heeft gebracht.

De fragiele aard van de volbloeden zelf stond centraal bij de derby-racer Wild on Ice, die werd gedumpt na een beenblessure tijdens de training.

De onderbuik van de sport kwam aan het licht toen twee paarden, getraind door Saffie Joseph Jr., instortten. Vorige week na de race onder de bekende Churchill Towers. Regelgevers in Kentucky en Churchill Downs, bezorgd over de onverklaarbare sterfgevallen, vroegen Joseph om zijn paard te nemen en naar huis te gaan naar zijn basis in Florida.

Er was geen echte verklaring waarom Joseph was gestuurd, en Churchill-functionarissen bleven bij hun verklaring dat vuil en grassporen niet de oorzaak waren van de frequente dood van de paarden. Maar op zaterdag, nadat nog twee paarden in paardenambulances waren geladen en vervolgens werden geruimd, weigerden Churchill-functionarissen commentaar te geven.

Het record zou aantonen dat een hengstveulen genaamd Mage de mijl en een kwart klassieker won in 2:01.57 om Hall of Fame jockey Javier Castellano zijn eerste Derby-overwinning te bezorgen. Castellano reed voor collega Mage-trainer Gustavo Delgado uit Venezuela om een ​​back-to-back overwinning neer te zetten voor een dagelijkse jockey uit Florida.

“Hij is een klein paard met een groot hart”, zei Castellano, die bij zijn 15e poging het winnende circuit voor de Derby vond. “Het was een droomreis voor elke ridder.”

De 45-jarige Castellano was Amerika’s meest dominante rijder: hij werd van 2013 tot en met 2016 elk jaar uitgeroepen tot kampioen jockey. .

Hij nam pas de controle over de Mage over nadat Louis Saez de Jongere de Mage had opgegeven om op een van de favorieten, Tapit Thrice, te rijden. Castellano, een oude man naar musketiernormen, verwelkomde de kans om Delgado’s tweede keus te zijn.

“Het hele team gaf me de kans om met dit paard deel te nemen aan de grootste race ter wereld”, zei Castellano. “Ik had veel vertrouwen in mezelf dat dit jaar het jaar gaat worden.”

Mage racete niet als tweejarige en dit was pas zijn vierde start. Hij verloor vorige maand ternauwernood van Forte met Saez aan boord in de Florida Derby, waar hij in de laatste passen werd ingehaald.

“Ik heb nooit opgegeven en ik heb heel hard geprobeerd. Het kostte me een tijdje om daar te komen, maar ik heb veel geluk dat ik hier ben”, zei Castellano.

De Mage moest een late golf van Two Phil afweren om de overwinning veilig te stellen – wat Delgado de adem benam. Het is duidelijk dat Mage en Delgado doorgaan naar de Preakness Stakes in Baltimore en de tweede etappe van de Triple Crown.

Delgado was echter niet in staat om te zeggen hoe hij het paard zou voorbereiden.

Hij zei: “Geef me minstens twee dagen.”

Ook paardenraces hebben hetzelfde nodig.

De lichten zouden van Castellano en Delgado moeten zijn. In plaats daarvan werd het uitgewist door het tromgeroffel van nauwelijks uitgelegde en met tegenzin erkende slachtoffers van de enige paardenrennatie, de enige renbaan die de rest van de wereld kent.

Amerikaanse volbloeden behoren tot ’s werelds beste atleten – samen zijn ze tientallen miljoenen waard – en vormen de basis van de miljardenindustrie in de agribusiness. Maar sport heeft grotendeels terrein verloren in de Verenigde Staten, waar ze ooit werden vereerd als een hoeksteen van het karakter van Amerika.

Natuur, verwaarlozing of misbruik zorgen ervoor dat deze atleten instorten op de renbaan, en al snel worden ze in de paardenkoetsen gereden om hun grimmige lot te ondergaan.

Vieren was zeker geen Amerikaans tijdverdrijf dat iemand zich maar kan wensen.