Coco Goff verliest in de halve finales van de Australian Open terwijl Arina Sabalenka doorgaat naar de finale

Coco Goff's run op de Australian Open eindigde donderdag in de halve finale toen ze een tegenstander tegenkwam die de afgelopen twee jaar op Melbourne Park te veel bleek voor iedereen: de 19-jarige US Open-kampioen.

Arina Sabalenka, de titelverdediger uit Wit-Rusland die in de finale van de US Open in september tegen Goff en 24.000 rauwe fans instortte, beleefde verschillende schokkende momenten in de Rod Laver Arena. Maar Sabalenka speelde haar beste tennis op de belangrijkste momenten, versloeg Goff in de tiebreak van de eerste set en herstelde zich vervolgens in de tweede set om met 7-6 (2), 6-4 te winnen en zo haar derde Grand Slam-finale te bereiken. .

Goff kwam aan het toernooi na haar slechtste prestatie in lange tijd, met een foutloze overwinning op de Oekraïense Marta Kostyuk in wat de “C-game” werd genoemd. Hiervoor veranderde ze van een amberkleurige rok en top en Technicolor-schoenen naar een meer ingetogen marineblauw. Ze geloofde in anders kijken en anders handelen.

Dat was het wel en dat was het niet. Het was geweldig, maar niet genoeg, vooral zijn opslag. Goff kreeg acht keer een dubbele fout, een tegenslag voor zijn vroege carrière op tournee. Zijn tweede opslag was vaak zacht en kort, waardoor Sabalenka over het veld kon springen en de winnaars langs zijn tegenstander kon schieten.

“Ik sloeg hem precies op haar onderarm, zodat ze elke keer wist waar hij heen ging”, zei Gough.

Toch kreeg de Amerikaanse ster kansen op een avond waarop beide spelers, vooral Goff, verre van hun beste waren. In de eerste set redde ze een setpunt en serveerde ze uit van 5-2 om die tot op twee punten te winnen.

Toen, na bijna vijf wedstrijden waarbij de forehand het net had geraakt en de backhand lang had gereisd, kwam Sabalenka tot leven. Zijn schoten stuiterden naar de achterkant van het speelveld, waardoor Goff op zijn knieën moest krabbelen om ze terug te slaan.

Na die 5-2 voorsprong te hebben verspeeld leek Sabalenka de kans op een vroege voorsprong in deze wedstrijd te hebben opgegeven. Nu had ze aan het einde van de eerste set opnieuw het voordeel en dit keer hoestte ze dat niet op en speelde ze een vrijwel vlekkeloze tiebreak. Ze maakte het af met een knallende service.

Sabalenka heeft nog geen set verloren tijdens dit toernooi, en voor de meeste van haar tegenstanders zijn haar wedstrijden soms binnen een uur voorbij. Door de manier waarop ze speelt, is zij de enige speler die haar gaat verslaan. Nu Goff in de tweede set haar leven lang vasthoudt, is de enige vraag of Sabalenka de achterstand van veel van haar servicegames zal overleven en de finale zal afsluiten, zoals ze in het verleden zo vaak heeft gedaan. Het gebeurde tegen Goff in die US Open-finale, de meest recente herinnering die een speler kan opeten.

Ze ontplofte niet. Opnieuw, met Goff laat in de tweede op de rand van een voorsprong, brak Sabalenka terug, redde haar eigen service op 3-4 en brak Goff vervolgens in de volgende game om te doen wat ze de hele nacht deed: die softbal als tweede halen. Serveert en steekt de forehand in hoeken die zelfs Gaff niet kan achtervolgen.

Nog één grote, niet-terugkeerbare service en Coff was uit, haar uitvallende backhand viel in het net.

“Ik kon me hoe dan ook concentreren”, zei Sabalenka.

Het zien van Goff aan de andere kant van het net op een groot veld in de andere grote arena van het spel wekte geen twijfels. De US Open is op zichzelf een goed toernooi, een Grand Slam-finale, iets om trots op te zijn.

“Het is geen slechte herinnering voor mij”, zei Sabalenka.

Het verlies zal ongetwijfeld Coff treffen. Ze houdt van competitie en heeft een hekel aan verliezen. Hij heeft twaalf Grand Slams op rij gewonnen. Na jarenlang te hebben geprobeerd de belofte waar te maken die velen hadden voorspeld, won hij zijn thuis Grand Slam, en hij versloeg de deadline om er vóór zijn twintigste verjaardag een te winnen met zeven maanden.

Vóór die overwinning was hij misschien gefrustreerd door het verliezen van Grand Slams. Na het verlies lachte Goff het weg op zijn persconferentie na de wedstrijd, waarbij hij zichzelf soms belachelijk maakte en grapte dat hij zijn spelplan niet wilde uitleggen omdat het niet zo goed werkte.

“Ik ben teleurgesteld omdat ik me goed voelde toen ik het veld verliet”, zei hij. “Uiteindelijk was zij de betere speelster. Ze speelde die punten goed. Ik heb het gevoel dat ik nog veel moet verbeteren.”

Goff is misschien streng voor zichzelf, maar ze zag onlangs een aantal Grand Slam-overwinningen op jongere leeftijd dan Serena Williams en Jennifer Capriati, die beiden een goede carrière hadden.

“Ik ga de goede kant op”, zei hij. “Ik moet mezelf aan de reis herinneren, maar niet veel aan dit moment.”

Toen ze naar Australië kwam, had ze alle reden om te geloven dat de een een goede kans had om de ander te winnen. In zijn eerste toernooi van het jaar verdedigde hij zijn titel op de ASP Classic in Nieuw-Zeeland.

Ze arriveerde in Melbourne en begon haar vijanden op te rollen, maar deed dit onder de radar. Hij speelde zijn middagwedstrijden in de Rod Laver Arena, die half leeg was om plaats te bieden aan het Amerikaanse televisiepubliek. Haar partner in het dubbelspel, Jessica Pegula, besloot geen dubbelspel te spelen nadat ze vroeg in het enkelspel had verloren. Dat gaf voldoende tijd om de koffie bij te vullen. Ze ging naar de film. Zij studeerde. Soms oefende ze na verloren wedstrijden. Ze bleef winnen.

In de kwartfinale tegen Marta Kostyuk verdween al haar spel. Ze had moeite om voorwaarts te landen en met vertrouwen te serveren, maar haar uithoudingsvermogen en nooit-ophouden-mentaliteit hielpen haar er doorheen.

Ze wist dat ze niet zou ontsnappen tegen Sabalenka. Ze sloeg dubbel en zeurde terwijl ze de ene service na de andere miste.

“Ik wou dat ik beter had gediend”, zei hij later. “Je moet een tweede keer gaan als je een dubbele fout hebt gemaakt.”

Toch kwam het neer op twee punten, en ze was gefrustreerd dat ze niet zo goed speelde als dat nodig was, en ze had nog steeds momenten, midden in de verhitte discussies, dat ze dacht: 'Dit is het.' Het is leuk.”

Terwijl ze het veld verliet, zei haar coach Brad Gilbert dat de zon morgen op zou komen en dat ze nog een kans zou krijgen op een goede dag.

'Morgen weet ik het niet,' zei Gough. “Ik ga proberen naar de film te gaan of zoiets, trots op mezelf.”

(Bovenste foto: Lillian Swanroomba/AFP via Getty Images)