Team USA sluit de grootste basketbaldag ooit op één veld af door Brazilië te verslaan in de kwartfinales van de Olympische Spelen van 2024

PARIJS — Van ontbijt met Giannis tot een drankje voor het slapengaan met LeBron: dit was de beste basketbaldag die ooit op één plek werd gespeeld.

De Bercy Arena – bekend vanwege het organiseren van tennis- en handbaltoernooien – is misschien niet de meest waarschijnlijke gastheer voor zo’n moment, maar welkom bij de kwartfinales van het Olympische basketbal, waar 13 uur basketbalgekte zal plaatsvinden zoals we nog nooit eerder hebben gezien .

Niets tegen een geweldig staatstoernooi of eindtoernooi op de middelbare school of zelfs Rucker Park, maar dinsdag leek op de eerste dag van het March Madness-toernooi op slechts enkele subregionale locaties met een volle menigte van meer dan 15.000 mensen voor alle vier de wedstrijden; Geen gebieden met lege stoelen omdat de fans van een team uit eten gingen.

In deze spellen spelen de beste spelers ter wereld het meest bekwame en geavanceerde basketbal ooit.

Oh, en er waren geen tv-time-outs, dus de wedstrijden duurden ongeveer twee uur.

Dit was een pure aflevering.

Duitsland versloeg Griekenland in een wedstrijd die om 11.00 uur lokale tijd begon. Daarna kwam Servië sterk terug en versloeg Australië in de verlenging, en Frankrijk versloeg Canada voor hun enthousiaste fans. Uiteindelijk sloot het Amerikaanse team de dag af door Brazilië met 122-87 te verslaan toen de klok middernacht naderde.

Voor de Verenigde Staten, aangevoerd door Devin Booker’s 18 punten, was het niet echt een uitdaging. De Amerikanen gebruikten diepgang en talent om Brazilië te overwinnen en vermeden de langzame start die hen hier heeft geplaagd. De enige smet was de elleboogblessure van LeBron boven zijn oog, waarvoor vier hechtingen nodig waren. De Amerikanen lijken echter op het juiste moment hun hoogtepunt te hebben bereikt, wat een goede timing is, aangezien de uitdaging groot zal worden in hun zoektocht naar een vijfde gouden medaille op rij.

De wedstrijd tussen Duitsland en Frankrijk, en Team USA vs. Servië, wordt donderdag gespeeld in de halve finales, die op de een of andere manier nog extremer belooft te worden. Of we kunnen het hopen.

Laten we er op deze manier over praten, wanneer Patty Mills, een 15-jarige NBA-veteraan, een rebound maakt uit de handen van drievoudig NBA MVP Nikola Jokic, waardoor de wedstrijd tussen Australië en Servië in verlengingen terechtkomt, en terwijl… Iedereen beukt de vloer, gejuich en zwaaiende vlaggen, het voelt als een basketbalhemel.

Dinsdag werd in de Percy Arena de NBA All-Star Game 2024 gehouden. Onder hen zijn zes spelers die 13 van de laatste 16 NBA MVP-prijzen hebben gewonnen: LeBron James, Kevin Durant, Stephen Curry, Giannis Antetokounmpo, Jokic en Joel Embiid.

Om nog maar te zwijgen: Victor en Yambanayama stonden ook op het veld.

Iedereen speelde alsof het Game 7 was, omdat het Game 7 was – de wedstrijd eindigde hier in de knock-outronde, waarbij alles op het spel stond, van nationale trots tot een potentiële medaille. Moeilijke fouten. Vechten over barrières heen. Gevechten op het blok. Toen was er passeren, schieten, slaan en finesse.

De intensiteit van de wedstrijden, de intensiteit van de fans, de intensiteit van die Olympische ringen.

Je kon het horen aan de stemmen van de veteranen die het allemaal hadden meegemaakt. Dit was niet zoiets als iets anders.

“Ik voel me eerlijk gezegd uitgeput”, zegt de Serviër Bogdan Bogdanovic, die zeven jaar in de NBA speelde.

De Canadees Shai Gilgeous-Alexander, vorig seizoen tweede voor de beste speler in de NBA, zei: “Het is een heel moeilijk toernooi, zo niet het moeilijkste ooit.”

Elke wedstrijd kenmerkte zich door een nieuw publiek, een nieuwe patriottische geest en een nieuwe energie voor elk team. Er was hier natuurlijk geen Frans voordeel, maar de wederzijdse gezangen van “USA, USA” en “Brazil-Zile” klonken overal laat in de wedstrijd, als er geen twijfel bestond over de uitslag.

Natuurlijk zijn er altijd Serviërs die bereid zijn het dak van elk gebouw waarin ze zich bevinden eraf te blazen.

“We zijn een emotioneel land”, legt Vasiliy Mičić uit. “Emotionele mensen.”

Wanneer de Olympische Zomerspelen in 2028 naar Los Angeles komen, zal dit een van de populairste tickets voor de spelen zijn.

David Stern zou van elk geweldig toneelstuk en elke oorverdovende schreeuw hebben genoten. Hij vormde het Dream Team in 1992 om de wereld te inspireren om basketbal te spelen, en 32 jaar later is het zover.

De Verenigde Staten blijven de favoriet om nog een Olympische gouden medaille te winnen, maar de concurrentie is niet alleen intenser, maar ook diverser. Het grote spel is niet langer wanneer één team tegen de Amerikanen speelt. Het werd eerder drama en concurrentie tussen elkaar. Het vieren van vooruitgang is echt. Elke wedstrijd is een elitewedstrijd.

De wedstrijd Canada-Frankrijk zag eruit alsof deze werd gespeeld in het Cameron Indoor Stadium – of Old Trafford – waarbij het gastland in een staat van opwinding verkeerde met drumbeats, liedjes en gezangen.

Er waren overal NBA-spelers, hoewel het vaak de inspanningen van sterren uit de Europese League of Australische NBA-sterren waren die het verschil maakten.

Natuurlijk kent iedereen Wimpy en Rudy Gobert, maar Victor scoorde slechts zeven punten en Gobert stond het grootste deel van de tijd buitenspel vanwege een vingeroperatie.

Het maakte niet uit. Toen de Fransen Mathias LeSort (6-9), Gershon Yabusile (6-8) en 271 pond in de wedstrijd bij elkaar zetten, hadden de Canadezen moeite om hun kinbanden vast te maken en in leven te blijven. Ondertussen schreeuwde het bewuste Franse publiek van vreugde.

Als de VS Frankrijk ontmoeten in de finale van de gouden medaille, wat zeer waarschijnlijk is, zal het een uitwedstrijd zijn en meer.

“We zijn teruggekeerd naar ons thuisland”, zei Frank Ntilikina uit Frankrijk.

De thuisbasis om het concept te bewijzen dat de Olympische Spelen een podium kunnen worden voor werkelijk mondiale concurrentie en een unieke omgeving.

Het toernooi is nu op zichzelf al bijzonder – met toekomstige Hall of Famers die naar losse ballen duiken, Meest Waardevolle Spelers die met elkaar strijden om rebounds, en onwaarschijnlijke helden die hattricks scoren terwijl hun landgenoten ter ere van hen zingen.

Olympisch basketbal bereikte hier zijn volledige capaciteit met het beste viertal op de beste basketbaldag ooit… tenminste totdat ze het opnieuw doen in Los Angeles