Het pad van een deal over het schuldenplafond in het Congres

WASHINGTON, 28 mei (Reuters) – De democratische president Joe Biden en de toprepublikein van het congres, Kevin McCarthy, hebben zaterdag een deal gesloten om het schuldenplafond van de Amerikaanse regering van $ 31,4 biljoen op te schorten, waardoor een catastrofale wanbetaling op 5 juni kan worden voorkomen.

Hun uitdaging is nog niet voorbij. Ze moeten het nu door diep partijdige kloven leiden in het eng door de Republikeinen gecontroleerde Huis van Afgevaardigden en de door de Democraten gecontroleerde Senaat:

Legale worstenmakerij

Biden en House Speaker McCarthy hebben groen licht gegeven voor een deal die de afgelopen dagen door hun respectieve assistenten was opgesteld tijdens gesprekken achter gesloten deuren.

Het moet in de wet worden opgenomen, wat volgens McCarthy zondag zal gebeuren. Later heeft McCarthy gezworen om de leden van het Huis 72 uur de tijd te geven om het te lezen, en elk zal nog enkele dagen nodig hebben om door het Huis en de Senaat te gaan.

Er is maar een korte tijd. Het ministerie van Financiën heeft gewaarschuwd dat het op 5 juni niet alle rekeningen van de centrale overheid zal kunnen betalen.

Toprepublikeinen en -democraten in beide kamers zijn al bezig met het plannen of houden van vergaderingen om hun achterban vertrouwd te maken met de details van het wetsvoorstel, in een poging potentiële tegenstanders zover te krijgen dat ze zich aansluiten.

Dit is een belangrijk moment, aangezien de Republikeinse en Democratische “zwepen” voor- en tegenstanders zullen tellen. Opstand van de conservatieve House Freedom Caucus, die veel invloed heeft op McCarthy, zou de inspanning kunnen doen ontsporen als de leden denken dat de deal niet genoeg in de uitgaven zal snijden.

Ondertussen kunnen sommige liberaal-democraten tegen het wetsvoorstel stemmen als ze vinden dat het te veel macht geeft aan de Republikeinen.

Met zweeptellingen in de hand moet McCarthy beslissen of de rekening voldoende kans heeft om door te gaan. Anders kan hij niet over het wetsvoorstel stemmen en het naar de kaartcommissie laten gaan, of de riskante stap nemen om het naar het voltallige Huis te sturen in de hoop te winnen.

Breek het glas in geval van nood

Elke keer dat de zaken er slecht uitzien, kan het Huis zijn toevlucht nemen tot een zelden gebruikte noodmanoeuvre: een “kwijtingsverzoek” om een ​​”zuivere” verhoging van de schuldlimiet – zonder daaraan verbonden budgettaire voorzieningen – ter stemming te brengen. Huisdemocraten hebben het idee gesteund, maar het kan niet doorgaan tenzij de Republikeinse meerderheid zich bij hen aansluit.

“De geldigheid van de staatsschuld van de Verenigde Staten… zal onmiddellijk worden aangevochten voor de rechtbanken.

Het huis gaat eerst

Het Huis, dat door de Republikeinen wordt gecontroleerd met een krappe 222-213 meerderheid, zal naar verwachting als eerste handelen. Er is een gewone meerderheid vereist – ten minste 218 stemmen als alle leden aanwezig zijn.

Tweeledigheid is nodig omdat noch sommige extreemrechtse republikeinen, noch sommige liberale democraten blij zullen zijn met de uitkomst.

Huisdebat en passage, inclusief voorlopige stemmingen, kunnen een dag of twee duren.

De Senaat volgt

Als het door het Huis wordt aangenomen, gaat het naar de Senaat, waar de Democraten een meerderheid van 51 tegen 49 hebben ten opzichte van de Republikeinen. Net als in het Huis vallen wetgevende stemmen niet helemaal langs partijlijnen uiteen, aangezien individuele senatoren van elke partij verschillende redenen kunnen vinden om zich tegen het wetsvoorstel te verzetten.

Voor het aannemen van de maatregel is de steun van ten minste negen Republikeinen nodig om de “filibuster”-regel van de kamer goed te keuren, die vereist dat 60 van de 100 leden de meeste wetgeving goedkeuren.

De behandeling van het wetsvoorstel door de Senaat kan tot een week duren.

Meerderheidsleider Chuck Schumer heeft de volledige controle wanneer over het wetsvoorstel wordt gestemd. Maar individuele senatoren kunnen het proces vertragen door aan te dringen op procedurele manoeuvres, waaronder een debat van 30 uur over het al dan niet beginnen van een debat en nog eens 30 uur over het wetsvoorstel.

De Senaat moet het wetsvoorstel goedkeuren zonder enige wijziging in de actie van het Huis. Zo niet, dan zal de gemeente opnieuw een peiling moeten houden.

Bij een 50-50 gelijkspel in de Senaat zou vice-president Kamala Harris een 51-50 overwinning kunnen behalen.

Eenmaal aangenomen door het Huis en de Senaat, gaat de deal naar het Witte Huis waar Biden de wet kan ondertekenen.

Richard Cowan rapporteert; Bewerking door Daniel Wallis en Christopher Cushing

Onze normen: Vertrouwensprincipes van Thomson Reuters.