Het oudste DNA ter wereld werd ontdekt in Groenland en dateert van twee miljoen jaar geleden

Het is een vondst die eruitziet alsof hij uit een Jurassic Park-film komt.

Wetenschappers hebben voor het eerst 2 miljoen jaar oud DNA ontdekt, waarmee het vorige record van 1 miljoen jaar werd verbroken.

De microscopische fragmenten, elk een paar miljoensten van een millimeter lang, zijn gevonden in pleistocene sedimenten in het noorden van Groenland.

Met het DNA konden experts een prehistorisch ecosysteem in kaart brengen dat bestond uit dieren zoals rendieren, hazen, lemmingen en zelfs een mastodont, vaak beschreven als een olifant uit de ijstijd.

Dankzij het DNA konden experts een prehistorisch ecosysteem in kaart brengen dat bestond uit dieren zoals rendieren, hazen, lemmingen en zelfs een mastodont, vaak beschreven als een harige olifant uit de ijstijd.

Eerder werd gedacht dat het verspreidingsgebied van de mastodont zich niet ver uitstrekte van zijn bekende oorsprong in Noord-Amerika, maar deze nieuwe ontdekking bewijst dat hij tot aan Groenland zwierf voordat hij uitstierf.

Er zijn ook aanwijzingen gevonden voor planten zoals berken en populieren, evenals een reeks micro-organismen.

Professor Eske Willerslev, Fellow van St John’s College, University of Cambridge, zei: ‘Er is een nieuw hoofdstuk geopend dat een extra miljoen jaar geschiedenis beslaat en voor het eerst kunnen we rechtstreeks kijken naar het DNA van een voormalig ecosysteem dat teruggaat tot de verre verleden. tijd.

“DNA kan snel degraderen, maar we hebben laten zien dat we onder de juiste omstandigheden nu verder terug in de tijd kunnen gaan dan iemand zich had kunnen voorstellen.”

De microscopische fragmenten, elk een paar miljoensten van een millimeter lang, zijn gevonden in pleistocene sedimenten in het noorden van Groenland.

READ  De bemanning van de Ax-3-astronauten landt voor de kust van Florida nadat stormen hun terugkeer naar huis hebben vertraagd

Vers ontdooide algen uit permafrostsedimenten aan de kust. Het mos is ontstaan ​​door de erosie van de rivier die zo’n twee miljoen jaar geleden het landschap van Kapp Copenhaven doorsneed

41 bruikbare DNA-monsters zijn verborgen in klei en kwarts gevonden in de Copenhaven Formation, een ongeveer 100 meter dik sediment dat in de monding van een zeestraat in de Noordelijke IJszee ligt.

Professor Kurt Kjaer, van het Lundbeck Foundation GeoGenetics Centre van de Universiteit van Kopenhagen, zei: ‘De oude DNA-monsters werden gevonden diep begraven in sedimenten die gedurende meer dan 20.000 jaar waren opgebouwd.

“De sedimenten werden uiteindelijk bewaard in ijs of permafrost en, nog belangrijker, werden gedurende twee miljoen jaar niet door mensen verstoord.”

Onderzoek door een team van 40 onderzoekers uit Denemarken, het VK, Frankrijk, Zweden, Noorwegen, de VS en Duitsland heeft de geheimen van DNA-fragmenten onthuld.

Hoewel er maar heel weinig stukjes mastodont-DNA bestaan, zeiden de onderzoekers dat ze erg fragmentarisch zijn en niet het hele genoom bedekken – wat betekent dat het niet mogelijk zou zijn om de soort door middel van klonen nieuw leven in te blazen.

Een twee miljoen jaar oude stronk van een dennenboom zit nog steeds vast in de permafrost in de kustsedimenten. De boom is door rivieren naar zee gevoerd die het voormalige boslandschap hebben uitgehold

Het team zei dat hun ontdekking aanwijzingen zou kunnen geven over de beste manier om de “verwoestende impact van de opwarming van de aarde” tegen te gaan. Op de foto: Artist’s impression van de Cap Copenhaven Formation vandaag

READ  NASA blaast het oude 'worm'-logo nieuw leven in voor zijn aanstaande missie naar de maan

Het team zei echter dat hun ontdekking aanwijzingen zou kunnen geven over de beste manier om de “verwoestende impact van de opwarming van de aarde” tegen te gaan.

“Expedities zijn erg duur en er zijn veel monsters genomen in 2006 toen het team in Groenland was voor een ander project”, zegt prof. Keier. Sindsdien is het opgeslagen.

Pas toen er een nieuwe generatie DNA-extractie- en sequencingapparatuur werd ontwikkeld, konden we de zeer kleine, beschadigde DNA-fragmenten in sedimentmonsters identificeren en kwantificeren.

Genetische manipulatie zou de strategie kunnen nabootsen die planten en bomen twee miljoen jaar geleden ontwikkelden om een ​​opwarmend klimaat te overleven en het uitsterven van sommige soorten, planten en bomen te voorkomen.

Dit is een van de redenen waarom deze wetenschappelijke vooruitgang zo belangrijk is, omdat het kan onthullen hoe we kunnen proberen de verwoestende gevolgen van de opwarming van de aarde tegen te gaan.

Professor Esk Willerslev en collega-monster uit een milieu-DNA-afzetting in Groenland

“Het is mogelijk dat de kleien oud DNA hebben bewaard in de warme, vochtige omgevingen van de vindplaatsen in Afrika”, zei professor Willerslev.

Als we kunnen beginnen met het onderzoeken van oud DNA in modderkorrels uit Afrika, kunnen we misschien baanbrekende informatie verzamelen over de oorsprong van veel verschillende soorten – en misschien zelfs nieuwe kennis over vroege mensen en hun voorouders – de mogelijkheden zijn eindeloos, “zei hij.

In de film Jurassic Park vinden wetenschappers gefragmenteerd dinosaurus-DNA bewaard in barnsteen en vullen ze met succes de genetische gaten met kikker-DNA.

Helaas voor fans, hoewel het concept van het klonen van een dier uit DNA mogelijk is, zeggen experts dat dinosauriërgenen die in barnsteen zijn bewaard tot op de dag van vandaag niet zullen overleven.

Het onderzoek is gepubliceerd in het tijdschrift Nature.

Mastodons uitgelegd

Op de foto: een gereconstrueerde mastodont

Mastodons – wiens naam ‘borsttand’ betekent, naar de tepelachtige uitsteeksels op hun kiezen – zijn oude verwanten van de olifant.

Ze leefden in Noord- en Midden-Amerika van ongeveer 5,3 miljoen jaar geleden tijdens het Plioceen-tijdperk tot ongeveer 10.000-11.000 jaar geleden.

Men dacht dat het voornamelijk bosdieren waren die in kuddes leefden, mastodonten zouden een gemengd dieet hebben geconsumeerd op basis van zowel bladeren als, in mindere mate, grazen.

Net als andere grote Pleistocene dieren, wordt aangenomen dat hun uitsterven is veroorzaakt door een combinatie van klimaatverandering en overexploitatie door de oude Amerikaanse Clovis-cultuurjagers.

Ze hadden een vergelijkbare bouw als de moderne Aziatische olifant, konden ongeveer 2,8 m lang worden en tot 11 ton wegen.

Mastodons worden vaak afgebeeld met een haarjas – zoals een wolharige mammoet – maar er is geen echt bewijs om deze eigenschap te ondersteunen.