NASA bereidt zich voor om afscheid te nemen van het Insight-ruimtevaartuig dat geschiedenis heeft geschreven op Mars

Deze afbeelding wordt ter vergelijking afgewisseld tussen de eerste en laatste Insight-selfies. Met behulp van de camera op zijn robotarm heeft NASA’s InSight-sonde deze selfies vastgelegd op 6 december 2018 – slechts 10 dagen na de landing op Mars – en 24 april 2022. Een dikke laag stof is te zien op de sonde en zijn zonnepanelen in het laatste beeld. Krediet: NASA/JPL-Caltech

Bekijk wat er komt kijken bij het voltooien van een missie terwijl de stroomtoevoer naar het InSight-ruimtevaartuig steeds verder afneemt.

sluit einde aan[{” attribute=””>NASA’s Mars InSight lander. The day is fast approaching when the spacecraft will fall silent, ending its history-making mission to reveal secrets of the Red Planet’s interior. Since the spacecraft’s power generation continues to decline as windblown dust on its solar panels thickens, the engineering team has already taken steps to continue as long as possible with what power remains. Despite these efforts, it won’t be long now, as the end is expected to come in the next few weeks.

Although InSight’s tightknit 25-to-30-member operations team – a small group compared to other Mars missions – continues to squeeze the most they can out of InSight, they’ve also begun taking steps to wind down the mission.

Here’s a glimpse of what that looks like.

This is NASA InSight’s first full selfie on Mars. It displays the lander’s solar panels and deck. On top of the deck are its science instruments, weather sensor booms, and UHF antenna. The selfie was taken on December 6, 2018 (Sol 10). Credit: NASA/JPL-Caltech

Preserving Data

With InSight (short for Interior Exploration using Seismic Investigations, Geodesy and Heat Transport), the most important of the final steps of the mission is storing its trove of data and making it accessible to researchers around the world. Already, the data from the lander has yielded details about Mars’ interior layers, its liquid core, the surprisingly variable remnants beneath the surface of its mostly extinct magnetic field, weather on this part of Mars, and lots of quake activity. More insights are sure to follow, as scientists continue to sift through the data.

InSight’s seismometer, provided by France’s Centre National d’Études Spatiales (CNES), has detected more than 1,300 marsquakes since the lander touched down in November 2018. The largest quake it detected measured a magnitude 5. It even recorded quakes from meteoroid impacts. Observing how the seismic waves from those quakes change as they travel through the planet offers an invaluable glimpse into Mars’ interior. Beyond that, these observations also provide a better understanding of how all rocky worlds form, including Earth and its Moon.

NASA’s InSight Mars lander took this final selfie on April 24, 2022, the 1,211th Martian day, or sol, of the mission. The lander is covered with far more dust than it was in its first selfie, taken in December 2018, not long after landing. Credit: NASA/JPL-Caltech

“Finally, we can see Mars as a planet with layers, with different thicknesses, compositions,” said Bruce Banerdt of NASA’s Jet Propulsion Laboratory (JPL) in Southern California, the mission’s principal investigator. “We’re starting to really tease out the details. Now it’s not just this enigma; it’s actually a living, breathing planet.”

The seismometer readings will join the only other set of extraterrestrial seismic data, from the Apollo lunar missions, in NASA’s Planetary Data System. They will also go into an international archive run by the Incorporated Research Institutions for Seismology, which houses “all the terrestrial seismic network data locations,” said JPL’s Sue Smrekar, InSight’s deputy principal investigator. “Now, we also have one on Mars.”

Smrekar said the data is expected to continue yielding discoveries for decades.

The rocket that launched NASA’s InSight lander to Mars in 2018 is seen at Vandenberg Air Force Base, now called Vandenberg Space Force Base. Credit: NASA/JPL-Caltech/Charles Babir

Managing Power

Earlier this summer, the lander had so little power remaining that the mission turned off all of InSight’s other science instruments in order to keep the seismometer running. They even turned off the fault protection system that would otherwise automatically shut down the seismometer if the system detects that the lander’s power generation is dangerously low.

“We were down to less than 20% of the original generating capacity,” said Banerdt. “That means we can’t afford to run the instruments around the clock.”

Recently, after a regional dust storm added to the lander’s dust-covered solar panels, the team decided to turn off the seismometer altogether in order to save power. Now that the storm is over, the seismometer is collecting data again. However, the mission expects the lander only has enough power for a few more weeks.

Of the seismometer’s array of sensors, only the most sensitive were still operating, said Liz Barrett, who leads science and instrument operations for the team at JPL, adding, “We’re pushing it to the very end.”

dubbele pakketten

Het stille lid van het team is ForeSight, het volledige technische model van InSight bij JPL Gereedschapslab op locatie. Ingenieurs gebruikten ForeSight om te oefenen hoe InSight wetenschappelijke instrumenten op het oppervlak van Mars kon plaatsen met behulp van de robotarm van de rover, Test technieken Om de sondetemperatuursonde erin te krijgen De kleverige grond van Marsmethoden ontwikkelen Ruisonderdrukking Opgepikt door een seismometer.

Forsight wordt in een opbergdoos geplaatst. “We zullen het met liefdevolle zorg vullen”, zei Banerdt. “Ze was een geweldig hulpmiddel, een geweldige metgezel voor ons op deze hele missie.”

In een testruimte in het Jet Propulsion Laboratory trainen ingenieurs om InSight-instrumenten in te zetten met ForeSight, een replica op ware grootte van de lander die zal worden gemobiliseerd zodra de missie is voltooid. Veel ingenieurs dragen een zonnebril om de felgele lichten te blokkeren die zonlicht nabootsen zoals ze op Mars verschijnen. Krediet: NASA/JPL-Caltech/IPGP

Aankondiging einde missie

Wanneer InSight twee opeenvolgende contactsessies mist met het in een baan om Mars draaiende ruimtevaartuig, onderdeel van Mars relais netwerkNASA zal het einde van de missie aankondigen. Deze regel is echter alleen van toepassing als de oorzaak van het verbindingsverlies de sonde zelf is, zegt netwerkbeheerder Roy Gladden van JPL. Dan, NASA’s Deep Space Network Hij zal nog een tijdje blijven luisteren, voor het geval dat.

Er zullen echter geen heroïsche acties zijn om opnieuw verbinding te maken met InSight. Hoewel een missie reddende gebeurtenis, zoals een harde wind die de panelen schoon blaast, niet onmogelijk is, wordt het als volkomen onwaarschijnlijk beschouwd.

In de tussentijd, zolang InSight contact houdt, blijft het team gegevens verzamelen. “We zullen zo lang mogelijk wetenschappelijke metingen blijven doen”, zei Banerdt. “We zijn overgeleverd aan Mars. Het weer op Mars is geen regen en sneeuw; het weer op Mars is stof en wind.”

Meer over de missie

NASA’s Jet Propulsion Laboratory (JPL) beheert het InSight-programma van het NASA Science Mission Directorate. InSight maakt deel uit van NASA’s Discovery Program, dat wordt beheerd door het Marshall Space Flight Center van het bureau in Huntsville, Alabama. Lockheed Martin Space uit Denver heeft het InSight-ruimtevaartuig gebouwd, inclusief een cruisepodium en lander, en ondersteunt de ruimtevaartuigoperaties van de missie.

Een aantal Europese partners, waaronder het Franse Nationale Centrum voor Ruimtestudies (CNES) en het Duitse Lucht- en Ruimtevaartcentrum (DLR), ondersteunen de InSight-missie. Het National Center for Space Studies heeft het Inner Structure Seismic Experiment (SEIS)-instrument aan NASA geleverd, met de hoofdonderzoeker van het IPGP (Institut de Physiques d’Institut d’Institut d’Institut d’Institut du Physique in de Wereld in Parijs). Aanzienlijke bijdragen aan het gemeenschappelijk milieu-informatiesysteem kwamen van het IPGP; Max Planck Instituut voor Onderzoek van het Zonnestelsel (MPS) in Duitsland; Zwitsers Federaal Instituut voor Technologie (ETH Zürich) in Zwitserland;[{” attribute=””>Imperial College London and Oxford University in the United Kingdom; and JPL. DLR provided the Heat Flow and Physical Properties Package (HP3) instrument, with significant contributions from the Space Research Center (CBK) of the Polish Academy of Sciences and Astronika in Poland. Spain’s Centro de Astrobiología (CAB) supplied the temperature and wind sensors, and the Italian Space Agency (ASI) supplied a passive laser retroreflector.