Zouten en organische materialen waargenomen op het oppervlak van Ganymedes door NASA’s Juno

Gegevens verzameld door NASA’s Juno-missie suggereren dat er mogelijk een zout verleden aan de oppervlakte komt op de grootste maan van Jupiter.

NASA’s Juno-missie ontdekte minerale zouten en organische verbindingen op het oppervlak van Jupiters maan Ganymede. Gegevens voor deze ontdekking werden verzameld door de Jovian InfraRed Auroral Mapper (JIRAM) spectrometer aan boord van het ruimtevaartuig tijdens een vlucht langs de ijzige maan. De resultaten, die wetenschappers zouden kunnen helpen de oorsprong van Ganymede en de samenstelling van zijn diepe oceanen beter te begrijpen, werden op 30 oktober gepubliceerd in het tijdschrift Ganymede. Natuur astronomie.

Ganymedes, groter dan de planeet Mercurius, is de grootste manen van Jupiter en is lange tijd van groot belang geweest voor wetenschappers vanwege de enorme binnenoceaan van water verborgen onder de ijskoude korst. Eerdere spectroscopische waarnemingen uitgevoerd door NASA Galileo Ruimtevaartuig en Hubble-ruimtetelescoop De Very Large Telescope van de European Southern Observatory hintte ook op de aanwezigheid van zouten en organische materialen, maar de ruimtelijke resolutie van die waarnemingen was te laag om vast te stellen.

Op 7 juni 2021, Juno vloog over Ganymedes Op een hoogte van minimaal 650 mijl (1.046 kilometer). Kort na het tijdstip van de dichtste nadering maakte het JIRAM-instrument infraroodbeelden en infraroodspectra (in wezen chemische vingerafdrukken van materialen, gebaseerd op de manier waarop ze licht reflecteren) van het oppervlak van de maan. JIRAM, gebouwd door de Italiaanse ruimtevaartorganisatie Agenzia Spaziale Italiana, is ontworpen om infrarood licht (onzichtbaar voor het blote oog) op te vangen dat diep uit Jupiter komt, om de weerlaag te onderzoeken tot een diepte van 30 tot 45 mijl (50 tot 70 mijl). kilometer) hieronder. Gasreuzenwolken. Maar het instrument is ook gebruikt om inzicht te geven in de topografie van de manen Io, Europa, Ganymede en Callisto (gezamenlijk bekend als Satelliet). Manen van Galilea Voor hun ontdekker Galileo).

JIRAM-gegevens voor Ganymede, verkregen tijdens de vlucht, bereikten een ongekende ruimtelijke resolutie voor infraroodspectroscopie: beter dan 1 km per pixel. Met behulp hiervan konden Juno-wetenschappers unieke spectrale kenmerken van niet-waterijsmaterialen detecteren en analyseren, waaronder waterig natriumchloride, ammoniumchloride, natriumbicarbonaat en mogelijk alifatische aldehyden.

“De aanwezigheid van ammoniakzouten suggereert dat Ganymede mogelijk materiaal heeft verzameld dat koud genoeg is om ammoniak te laten condenseren tijdens de vorming ervan”, zegt Federico Tosi, mede-onderzoeker van de Juno-missie van het Italiaanse Nationale Instituut voor Astrofysica in Rome en hoofdauteur van het onderzoek. “De carbonaatzouten kunnen de overblijfselen zijn van koolstofdioxiderijk ijs.”

Ontdek andere Joviaanse werelden

Vorige modellering Het magnetische veld van Ganymedes Het equatoriale gebied van de maan, tot ongeveer 40 graden noorderbreedte, is beschermd tegen energetische elektronen- en zware ionenbombardementen als gevolg van Het helse magnetische veld van Jupiter. Het is bekend dat de aanwezigheid van deze deeltjesstromen een negatieve invloed heeft op zouten en organisch materiaal.

Tijdens de vlucht van juni 2021 besloeg JIRAM een smal bereik van breedtegraden (10°N tot 30°N) en een groter bereik van lengtegraden (35°O tot 40°O) op het naar Jupiter gerichte halfrond.

“We vonden de grootste overvloed aan zouten en organische materialen in Donker en helder terrein “Op breedtegraden waar het magnetische veld beschermt”, zegt hoofdonderzoeker Scott Bolton van de Juno-missie van het Southwest Research Institute in San Antonio. “Dit suggereert dat we de overblijfselen zien van een diepe oceaanpekel die de oppervlakte van deze bevroren wereld heeft bereikt.”

Ganymedes is niet de enige ondergrondse wereld waar Juno doorheen ging. De maan Europa, waarvan men denkt dat deze een oceaan onder zijn ijskoude korst heeft, kwam ook voor het eerst onder Juno’s blik Oktober 2021 En dan erin September 2022. nu Io krijgt een levitatiebehandeling. De volgende nadering van deze met vulkanen gevulde wereld is gepland voor 30 december, wanneer het ruimtevaartuig een bereik zal bereiken van binnen 932 mijl (1.500 kilometer) van het oppervlak van Io.

Meer over de missie

NASA’s Jet Propulsion Laboratory, een divisie van het California Institute of Technology in Pasadena, Californië, beheert de Juno-missie voor hoofdonderzoeker Scott Bolton van het Southwest Research Institute in San Antonio. Juno maakt deel uit van NASA’s New Frontiers Program, dat wordt beheerd in het Marshall Space Flight Center van NASA in Huntsville, Alabama, voor het Science Mission Directorate van het agentschap in Washington. De Italiaanse ruimtevaartorganisatie (ASI) financierde de Jovian InfraRed Auroral Mapper. Lockheed Martin Space in Denver bouwde en exploiteert het ruimtevaartuig.

Meer informatie over Juno is te vinden op:

https://www.nasa.gov/juno

Nieuwsmedia communicatie

DC Eagle
Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, Californië.
818-393-9011
[email protected]

Karen Fox/Alana Johnson
NASA-hoofdkwartier in Washington
301-286-6284 / 202-358-1501
[email protected] / [email protected]

Deb Schmid
Zuidwest-onderzoeksinstituut, San Antonio
210-522-2254
[email protected]

Marco Galliani
Nationaal Instituut voor Astrofysica
+39 06 355 33 390
[email protected]

2023-157