december 23, 2024

Koninkrijksrelaties

Dagelijks meer nieuwsberichten dan enige andere Nederlandse nieuwsbron over Nederland.

William Anders, die in de eerste bemande baan om de maan vloog, sterft op 90-jarige leeftijd

William Anders, die in de eerste bemande baan om de maan vloog, sterft op 90-jarige leeftijd

Majoor William Anders, die op kerstavond 1968 de eerste bemande ruimtemissie in een baan om de maan vloog, Apollo 8’s ‘Genesis Flight’, en de ‘Earthrise’-kleurenfoto maakte die de moderne milieubeweging inspireerde, stierf vrijdag vliegtuig dat hij alleen bestuurde, dook in de wateren nabij Rush Harbor, in de staat Washington, ten noordwesten van Seattle. Hij was 90 jaar oud.

Zijn zoon Greg bevestigde zijn dood.

Majoor Anders, samen met kolonel Frank Borman, beide luchtmachten, en kapitein James A. Lovell Jr., een marinier, maakte deel uit van de eerste groep astronauten die de grenzen van de baan van de aarde verliet. Tijdens hun missie maakten ze foto’s en films van het maanoppervlak ter voorbereiding op Apollo 11, toen mannen voor het eerst op het maanoppervlak stapten en de eerste astronauten waren die door een gigantische Saturn V-raket naar boven werden gestuurd.

Naast deze monumentale mijlpalen werd hun missie gezien als een korte heropleving van de geesten van een Amerika dat verbijsterd was door het stijgende aantal slachtoffers in de oorlog in Vietnam, de moordaanslagen op ds. Dr. Martin Luther King Jr. en Robert F. Kennedy, en luidruchtige anti-oorlogsvoering. -oorlogsprotesten. Rassen onrust.

Op kerstavond, tijdens hun tien banen rond de maan, maakten de drie astronauten, wier bewegingen voor miljoenen mensen over de hele wereld op televisie werden uitgezonden, foto’s van de aarde terwijl deze boven de maanhorizon uitkwam en er als blauw marmer uitzag te midden van de duisternis van de maan. lucht. Maar alleen majoor Anders, die toezicht hield op de elektronische en communicatiesystemen van het ruimtevaartuig, maakte kleurenfilms.

Zijn imago schokte de wereld. Deze slogan, bekend als ‘Earthrise’, werd gereproduceerd op een postzegel uit 1969 met de zinsnede ‘In the Beginning God…’. Het was de inspiratie voor de eerste Dag van de Aarde in 1970 en verscheen op de cover van het boek Life uit 2003. “100 foto’s die de wereld veranderden.” Vlak voordat majoor Anders begon weg te vliegen, konden de astronauten worden gehoord, zoals vastgelegd door de cameralens Aan boord geregistreerdUiting van hun verbazing over wat ze zagen:

Anders: Oh mijn God! Kijk eens naar die foto daar. Hier komt de aarde. Wauw, dit is prachtig.

Bormann: [chuckle] Hé, neem dit niet aan, het is niet gepland.

anders: [laughter] “Heb je kleurenfilm, Jim? Geef me dat rolletje kleur heel snel, wil je…

Lovell: “Man, dit is geweldig.”

Tientallen jaren later, in een interview uit 2015 met Forbes-tijdschrift“Het uitzicht spreekt over de schoonheid en kwetsbaarheid van de aarde”, zei majoor Anders over Earthrise. “Het hielp de milieubeweging op gang te brengen.”

Maar hij zei dat hij verrast was door hoe vervaagd de herinnering van het publiek aan de personages achter die foto was. “Het is vreemd voor mij dat de pers en de mensen op aarde onze historische reis een beetje zijn vergeten, en wat de reis nu symboliseert is het beeld van ‘Earthrise’”, zei hij. “Hier zijn we op de maan om de aarde te ontdekken .”

Aan het einde van hun televisie-uitzending op kerstavond lazen de Apollo 8-astronauten voor uit de eerste passage uit het boek Genesis.

Majoor Anders was de eerste lezer: “In het begin schiep God de hemel en de aarde. De aarde was vormloos en leeg. En duisternis lag over de diepte.”

William Allison Anders werd geboren op 17 oktober 1933 in Hong Kong, waar hij woonde met zijn moeder, Muriel Adams Anders, terwijl zijn vader, luitenant Arthur Anders, een carrière marineman, werkte als officier op een kanonneerboot. Panai op patrouille langs de Yangtze-rivier in China.

Na een verblijf in Annapolis, Maryland, keerde het gezin terug naar China, waar zijn vader opnieuw werd aangesteld aan boord van het schip Panai als uitvoerend officier of onderbevelhebber. Maar na de Japanse aanval op Peking in juli 1937, die leidde tot het uitbreken van de Chinees-Japanse oorlog, vluchtten Bill en zijn moeder naar de Filippijnen.

In december, terwijl de Panay Amerikanen uit China evacueerde, beschoten en bombardeerden Japanse vliegtuigen de boot.

Haar kapitein raakte ernstig gewond, maar luitenant Anders, die ook gewond raakte, nam het bevel over en beval de kanonniers van de boot om op de Japanse vliegtuigen te schieten. Hij hield ook toezicht op de evacuatie van de boot voordat deze zonk, en ontving het Navy Cross, de hoogste onderscheiding voor moed van de dienst na de Medal of Honor.

Dit incident, dat bekend werd als het Panay-incident, verergerde de spanningen tussen de Verenigde Staten en Japan, dat slechts vier jaar later Pearl Harbor aanviel en Amerika de Tweede Wereldoorlog in trok.

Bill Anders keerde terug naar de Verenigde Staten, schreef zich in aan de Grossmont High School in San Diego County, Californië, en raakte gefascineerd door verhalen over wereldberoemde ontdekkingsreizen. Hij volgde hetzelfde pad als zijn vader en ging naar de Marineacademie en studeerde in 1955 af, met het plan piloot te worden. Hij ontving een commissie bij de luchtmacht, die hij meer geschikt achtte dan de marine om doorbraken in de luchtvaartwetenschap tot stand te brengen.

Hij verdiende zijn pilotenvleugels in 1956 en diende als gevechtspiloot bij onderscheppingssquadrons in Californië en IJsland, waarbij hij zware Sovjet-bommenwerpers volgde die de grenzen van de Amerikaanse luchtverdediging uitdaagden. In 1962 behaalde hij een masterdiploma in nucleaire techniek aan het US Air Force Institute of Technology op de luchtmachtbasis Wright-Patterson in Ohio. Een jaar later sloot hij zich aan bij NASA’s derde lichting astronauten, ondanks zijn gebrek aan ervaring als testpiloot, een traditionele manier om bij het bureau te vliegen.

Terwijl hij bij NASA werkte, werd majoor Anders een specialist in ruimtestraling, waarvan de effecten als een potentieel gevaar voor toekomstige astronauten werden beschouwd. Hij trainde ook op een module die zou kunnen worden gebruikt om astronauten van een in een baan om de aarde draaiende capsule naar het maanoppervlak te vervoeren, een toekomstige maanlander.

Apollo 8 is ontworpen om in een baan om de aarde te draaien met behulp van de module die majoor Anders zou testen. Maar de ontwikkeling ervan werd uitgesteld, dus werd de missie geherprogrammeerd naar een baan om de maan, zonder de module, een voortijdige en riskante poging om de Russen voor te zijn in een baan om de maan. De missie boekte grote successen en haar pioniers werden verwelkomd tijdens de marsen in New York, Chicago en Washington, en zij verschenen voor een gezamenlijke zitting van het Congres.

In 1969 ging majoor Anders met pensioen bij NASA en de luchtmacht, nadat hij de functie had aanvaard van uitvoerend secretaris van de National Aeronautics and Space Council, een presidentiële advieseenheid.

Later werd hij lid van de Atomic Energy Commission, de eerste voorzitter van de Nuclear Regulatory Commission en ambassadeur in Noorwegen. Nadat hij de overheidsdienst had verlaten, bekleedde hij leidinggevende functies bij General Electric en Textron en was hij president en CEO van General Dynamics, een grote defensie-aannemer.

Hij trok zich in 1988 terug uit de luchtmachtreserves met de rang van generaal-majoor.

Hij laat zijn vrouw Valerie (Howard) Anders achter; zijn zonen Alan, Glenn, Greg en Eric; en zijn dochters, Gayle en Diana.

Majoor Anders woonde in de staat Washington, waar hij en zijn vrouw woonden Oprichter van het Luchtvaartmuseum in 1996.

Hoewel er twaalf Amerikanen op de maan zouden lopen, was meneer Anders er niet bij, en Apollo 8 was zijn enige ruimtevlucht. Maar hij leek daar nooit last van te hebben. Vanuit zijn uitkijkpunt in een baan om de aarde was het maanterrein weinig inspirerend, in tegenstelling tot de schoonheid van het huis dat hij in Earthrise afbeeldde.

‘Ik gebruik de onpoëtische omschrijving ‘vies strand’’, zei hij over het gevaarlijke maanoppervlak, en voegde eraan toe: ‘Je kunt je voorstellen hoe dichters mij de hel bezorgen.’

Burgemeester van Orlando Bijdragen aan rapportage en Susan C. Beachy Bijgedragen aan onderzoek.