Wetenschappers zeggen dat de snellere rotatie van de aarde en het vastleggen van de kortste dag geen reden voor paniek is

Terwijl de aarde het op 29 juni al deed Neem haar kortste dag op Sinds de atoomklokstandaard in 1970 werd aangenomen – op 1,59 milliseconden minder dan 24 uur – zeggen wetenschappers dat dit een natuurlijke fluctuatie is.

Het nieuws over de snellere wending leidde echter tot misleidende berichten op sociale media over het belang van de meting, waardoor sommigen hun bezorgdheid uitten over de gevolgen ervan.

Een tweet, bijna 35.000 keer gedeeld, beweerde: “Ze verspreidden het nieuws dat de aarde sneller draait, wat lijkt alsof het groter nieuws zou moeten zijn.” “We hebben onze gevoeligheid voor een catastrofe op dit moment verlaagd, het klinkt als de volgende stap.”

Sommige Twitter-gebruikers reageerden op deze tweets met grappen en stelden vraagtekens bij de schaal van de meting. Anderen uitten echter hun bezorgdheid over de mogelijke gevolgen hiervan voor hen.

Maar wetenschappers vertelden de Associated Press dat de snelheid van de rotatie van de aarde constant fluctueert en dat de standaardmeting niets is om je zorgen over te maken.

“Het is volkomen normaal”, zegt Stephen Merkowitz, een wetenschapper en projectmanager bij NASA’s Goddard Space Flight Center. “Er is niets magisch of speciaals aan. Het is niet zo’n extreem datapunt dat alle wetenschappers opstaan ​​en gaan, wat is er aan de hand?”

Andrew Ingersoll, emeritus hoogleraar planetaire wetenschappen aan het California Institute of Technology, was het met die beoordeling eens.

“De rotatie van de aarde varieert om vele redenen in milliseconden”, schreef hij in een e-mail aan The Associated Press. “Geen van hen is reden tot bezorgdheid.”

Een lichte toename van het toerental betekent ook niet dat de dagen merkbaar sneller voorbij gaan. Merkowitz legde uit dat de standaardtijd ooit werd bepaald door hoe lang het duurt voordat de aarde eenmaal om zijn as draait – algemeen begrepen als 24 uur. Maar aangezien deze snelheid nogal fluctueert, kan dit aantal in milliseconden variëren.

In de jaren zestig begonnen wetenschappers met atoomklokken te werken om de tijd nauwkeuriger te meten. Wetenschappelijk gezien vergelijkt de officiële lengte van één dag, zei Mirkowitz, nu de snelheid van een volledige omwenteling van de aarde met de tijd die atoomklokken in beslag nemen. Als deze metingen aanzienlijk uit de pas lopen, kan de International Earth Rotation Reference Systems Service, een organisatie die de wereldtijd bijhoudt, het verschil corrigeren door een schrikkelseconde toe te voegen.

Sommige ingenieurs zijn tegen de introductie van de schrikkelseconde, omdat dit kan leiden tot verwoestende en grootschalige technische problemen. Meta-ingenieurs Oleg Obleukhov en Ahmad Byagowi schreven een blogpost over het onderwerp voor Meta, dat een industriebrede inspanning ondersteunt om toekomstige introducties van schrikkelseconden te stoppen.

“Negatieve verwerking van schrikkelseconden wordt al heel lang ondersteund en bedrijven zoals Meta voeren vaak simulaties van dit evenement uit”, vertelden ze aan CBS News. “Dit is echter niet uitgebreid geverifieerd en zal waarschijnlijk leiden tot verwoestende en onvoorspelbare storingen over de hele wereld.”

Ondanks de recente afname van de lengte van een enkele dag in de afgelopen jaren, zijn de dagen in feite langer geworden gedurende meerdere eeuwen, volgens Judah Levin, een natuurkundige in de tijd- en frequentieafdeling van het National Institute of Standards and Technology. Hij voegde eraan toe dat de huidige trend niet werd verwacht, maar was het ermee eens dat er niets aan de hand was.

Veel variabelen beïnvloeden de rotatie van de aarde, zoals invloeden van andere planeten of de maan, evenals hoe de massa van de aarde zelf wordt herverdeeld. Bijvoorbeeld smeltende ijskappen of weersomstandigheden die een dichtere atmosfeer creëren, aldus Mirkowitz.

Maar Mirkowitz zei dat het soort gebeurtenis dat genoeg massa aandrijft om de rotatie van de aarde op een voor mensen waarneembare manier te beïnvloeden, zoiets gruwelijks zou zijn als een planeet die wordt geraakt door een gigantische meteoriet.

Caitlin Okan heeft bijgedragen aan dit rapport.