Wetenschappers waren getuige van de geboorte van een nieuw dialect op Antarctica

Wetenschappers zijn getuige geweest van de eerste stadia van een gemeenschappelijke dialectontwikkeling in Antarctica onder de steeds veranderende populatie van wetenschappers die maanden samen doorbrengen op onderzoeksstations op het geïsoleerde continent.

Antarctica heeft geen inheemse bevolking of permanente bewoners, maar heeft wel een overgangsgebied Gemeenschap van geleerden en ondersteunend personeel dat daar een deel van het jaar bij toerbeurt verblijft. In de zomermaanden wonen er ongeveer 5.000 mensen op Antarctica, maar in de winter zakt dit aantal naar slechts 1.000.

Hoewel de meeste wetenschappers bestaan ​​om zaken als klimaat en biodiversiteit te bestuderen, heeft deze extreme leefomgeving de perfecte petrischaal gecreëerd voor het onderzoeken van specifieke aspecten van menselijk gedrag, cultuur en sociolinguïstiek.

In 2019 bestudeerde een team van de Ludwig-Maximilians-Universiteit van München fonetische verandering in dialecten onder 11 “overwinteraars” gerekruteerd uit de British Antarctic Survey. Dit omvatte acht mensen die in Engeland zijn geboren en getogen (vijf in het zuiden en drie in het noorden), één persoon uit het noordwesten van de Verenigde Staten, één uit Duitsland en ten slotte één persoon uit IJsland.

Ze registreerden hun stemmen aan het begin Stady, deed daarna nog vier heropnames met tussenpozen van ongeveer zes weken. Gedurende deze tijd werkten ze nauw samen, communiceerden ze met elkaar en hadden ze beperkt contact met de buitenwereld.

Tijdens het verblijf merkten de onderzoekers significante veranderingen in hun accent.

Een belangrijke verschuiving was hoe de studiegroep hun woorden begon uit te spreken met langere klinkers. Bovendien was er bewijs van taalkundige innovatie in de groep. Tegen het einde van hun verblijf op Antarctica spraken de bewoners “ou”-geluiden uit – zoals die in de woorden “flow” en “disco” – uit hun mond in plaats van uit hun keel.

De accentveranderingen waren subtiel, maar groot genoeg om fonologisch te meten en zelfs te voorspellen door een rekenmodel.

“Het Antarctische dialect wordt niet echt zo gevoeld – het zou iets langer duren voordat het zo wordt – maar het is fonetisch meetbaar,” Jonathan Harringtonstudie auteur en professor fonetiek en spraakverwerking aan de Ludwig-Maximilians-Universiteit in München, volgens IFLScience.

Harrington voegde eraan toe: “Het is meestal een samensmelting van enkele aspecten van de dialecten die werden gesproken gedurende de twee winters voordat ze naar Antarctica gingen, samen met een innovatie.” “Het is veel embryonaaler [than conventional English accents] Omdat het maar een korte tijd heeft gehad om zich te ontwikkelen en natuurlijk ook omdat het maar over een kleine groep sprekers is verdeeld.”

Zoals deze studie aantoont, creëren nauw contact en isolatie de ideale omstandigheden voor een snelle ontwikkeling van een nieuw dialect. Het onderzoek geeft ook aan dat de Antarctische winters, die allemaal met hun eigen regionale dialect op het continent aankwamen, elkaars spraak en gedrag sterk begonnen te beïnvloeden, of ze het nu wisten of niet. Het is in feite hetzelfde fenomeen dat een Engels accent heeft omgezet in een Amerikaans (of Australisch, Canadees, enz.) accent, zij het op een veel kleinere en kortere schaal.

Het roept de vraag op welke andere nieuwe dialecten zouden kunnen ontstaan ​​als reactie op de introductie van mensen in nieuwe sociale omgevingen. Een scenario is de mogelijke evolutie van een Martiaans dialect.

“De studie toont aan dat als je een groep individuen isoleert, ze het begin van een nieuw gesproken accent beginnen te vertonen waarvan de vorm grotendeels afhangt van de dialectische kenmerken van de sprekers die in de mix worden gebracht,” vertelde Harrington aan IFLScience. . “We hadden verwacht dat hetzelfde zou gebeuren als astronauten op een missie naar Mars zouden gaan.”

Als mensen naar de Rode Planeet zouden kunnen reizen en een kolonie op het stoffige oppervlak zouden kunnen stichten, zou hun nauwe contact en isolatie waarschijnlijk heel snel een nieuwe toon aanwakkeren. Door de generaties heen kan het heel anders worden dan de dialecten die met het land worden geassocieerd. Eeuwen later zou er misschien een nieuwe Martiaanse taal kunnen ontstaan.

[H/T: Human.1011]