Wetenschappers onthullen de ware oorsprong van het water op aarde… het kwam uit de ruimte

Elke keer dat we een fles water openen en drinken, hydrateert ons lichaam, verwijden onze pupillen zich en wordt het leven mogelijk. Het leven op aarde is afhankelijk van water als hoofdbestanddeel. Wij zijn zelf voor 70% uit water. Maar is er altijd water op onze planeet geweest?

De waarheid is dat water niet altijd aanwezig is geweest op aarde, en we hebben altijd geprobeerd de waarheid te achterhalen achter het verschijnen ervan op onze planeet. Nu, na eeuwen zoeken naar antwoorden, lijken we de oorsprong ervan te hebben ontdekt.

Kleine zoutkristallen uit een monster verzameld uit De asteroïde Itokawa van de Hayabusa-missie in 2005, die de aarde bereikte in 2010, kon alleen gevormd zijn in de aanwezigheid van vloeibaar water..

Nog interessanter, volgens het onderzoeksteam van het Lunar and Planetary Laboratory (LPL) van de Universiteit van Arizona, is het feit dat het monster afkomstig was van een S-type asteroïde, een klasse waarvan bekend is dat deze meestal geen gehydrateerde mineralen bevat.

De aarde heeft water dankzij asteroïden

De ontdekking geeft aan dat het grote aantal asteroïden dat het zonnestelsel doorkruist misschien niet zo droog is als eerder werd gedacht.

ontdekking, Gepubliceerd in Nature Astronomy, Advances Nieuwe ondersteuning voor de hypothese dat het meeste, zo niet alle, water op aarde Het kan via asteroïden zijn aangekomen Tijdens de turbulente jeugd van de planeet.

“De korrels zien er precies zo uit als wat je zou zien als je keukenzout thuis zou nemen en het onder een elektronenmicroscoop zou leggen”, zei Tom Zyga, hoofdauteur van de studie en professor planetaire wetenschappen aan LPL, in een verklaring.

Volgens Zyga vertegenwoordigen de monsters een soort buitenaards gesteente dat bekend staat als een gewone chondriet. Het is afgeleid van de zogenaamde S-type asteroïden, zoals Itokawa, en dit type is goed voor ongeveer 87% van de meteorieten. verzameld op de grond.

Het monster dat in het onderzoek is gebruikt, is een klein stofdeeltje van ongeveer 150 micrometerof ongeveer tweemaal de diameter van een mensenhaar, waaruit het team een ​​klein stukje van ongeveer 5 micrometer breed sneed, groot genoeg om een ​​enkele gistcel te bedekken, voor analyse.

Sommige links die in het artikel zijn toegevoegd, maken deel uit van partnercampagnes en kunnen voordelen voor Softonic vertegenwoordigen.