Wetenschappers hebben gevaarlijk smelten ontdekt onder de “Resurrection Glacier” op Antarctica

Thwaites Glacier, een ijsformatie ter grootte van Florida, zou de wereld kunnen veranderen. En het laatste onderzoek toont aan dat sommige van de meest kwetsbare regio’s een groter risico lopen dan eerder werd gedacht.

Thwaites bevat een enorme hoeveelheid ijs genoeg om de zeespiegel geleidelijk met meer dan 2 voet te laten stijgen(Opent in een nieuw tabblad), hoewel de ineenstorting ervan in een heet klimaat vele meters nabijgelegen gletsjers zou kunnen ontketenen. De Antarctische gletsjer is aan het destabiliseren en heeft zich sinds de jaren negentig bijna negen mijl teruggetrokken. Als een groot deel ervan in de komende decennia en eeuwen geleidelijk zou smelten, zouden enorme delen van kuststeden en bevolkte gebieden over de hele wereld onder water kunnen komen te staan ​​en gemakkelijk door stormen kunnen worden geteisterd. Om deze reden zoeken wetenschappers nu intensief naar waar Thwaites smolt en Hoe snel kan het smelten. Dit zijn enorme vragen voor de toekomstige bewoners van de aarde.

Neem het van onderzoekers die de ruige ijzige vlaktes van het continent doorkruisen om de snelle veranderingen bij Thwaites te documenteren.

“Thwaites is de enige plek op Antarctica die de potentie heeft om de komende decennia een enorme hoeveelheid water in de oceaan af te voeren”, vertelde Sridhar Anandakrishnan, een professor in de glaciologie aan de Penn State University, in 2021 aan Mashable.

Dit is de reden waarom Thwaites, in voor- en tegenspoed, de bijnaam “Doomsday Glacier” heeft verdiend. Cruciaal, zo stellen klimaatwetenschappers, is de beschaving niet inherent ten dode opgeschreven. We zijn niet ontevreden. We hebben de energiekeuzes die de ergste gevolgen van klimaatverandering kunnen beperken.

Het laatste onderzoek uit 2023, rechtstreeks uit een West-Antarctische bron, laat zien hoe de gletsjer aan het smelten is. Het kritieke punt bevindt zich onder de Thwaites Ice Shelf, het einde van de gletsjer die boven de oceaan reikt. Cruciaal was dat ijsplaten zichzelf in de oceaanbodem projecteerden, een beetje als een “kurk in een fles” om te voorkomen dat de rest van de enorme gletsjers onbelemmerd de zee in stroomden. Dus als de ijsplaat uiteindelijk verdwijnt, kan de gletsjer dat ook doen (hoewel dit proces zich van enkele decennia tot eeuwen voortzet).

Glaciologen boorden door bijna 2.000 voet van de Thwaites-ijsplaat om een ​​miniatuur gele onderzeeërachtige robot genaamd Icefin in het donkere water te laten zakken, zodat ze konden zien wat er gaande is in dit slecht geaarde gebied. de Recent onderzoek(Opent in een nieuw tabblad)Zojuist Gepubliceerd in het tijdschrift Wetenschap natuur(Opent in een nieuw tabblad)En Het toont twee hoofdresultaten:

• De gletsjer blijft onder water smelten, maar langs de vlakke gebieden die het grootste deel van deze ijsplaat vormen, gebeurt dit dunner worden langzamer (ongeveer zes tot 16 voet of twee tot vijf meter per jaar) dan de onderzoekers hadden verwacht.

• Tot nu, Thwaites smelten sneller dan verwacht in scheuren onder de kritieke drijvende ijsplaat. Wetenschappers geloven dat relatief warmer water in natuurlijke spleten en spleten sijpelt, waardoor het smelten op deze zwakke plekken wordt versterkt (zoals te zien in de onderstaande snapshot).

“Thwaites is de enige plek op Antarctica die de komende decennia een enorme hoeveelheid water in de oceaan kan afvoeren.”

Terwijl glaciologen de complexe mechanismen van het smelten onder water nog steeds aan het ontdekken zijn, is het grotere plaatje duidelijk. De gletsjer verliest ijs. En slechts kleine hoeveelheden ijsverlies in deze kritieke aardingszone kunnen resulteren in een groot totaal ijsverlies.

“Onze resultaten zijn een verrassing, maar de gletsjer zit nog steeds in de problemen”, zegt Peter Davis, een oceanograaf van de British Antarctic Survey die enkele van de recente metingen bij Thwaites deed. zei hij in een verklaring(Opent in een nieuw tabblad). “Als de ijsplaat en de gletsjer in evenwicht zouden zijn, zou het ijs dat van het continent komt, overeenkomen met de hoeveelheid ijs die verloren gaat door het smelten en de vorming van ijsbergen. Wat we ontdekten is dat er ondanks kleine hoeveelheden smelt nog steeds een snelle terugtrekking van gletsjers, dus het lijkt erop dat er niet veel voor nodig is om de gletsjer uit balans te brengen.”

De Icefin-robot verkent de oceaan onder het zee-ijs.
Krediet: Schmidt/Cornell/Iswine

Wat wetenschappers zagen onder Doomsday Glacier

Tijdens de recente reis naar West-Antarctica kampeerden de onderzoekers op de afgelegen Thwaites-ijsplaat en lieten de robot Icewedge in het water beneden vallen. De zeldzame afbeeldingen in de video van de British Antarctic Survey hieronder laten zien wat er gebeurt met dun ijs. Het smelten in de spleten heeft “trapachtige” formaties achtergelaten aan de onderkant van de Doomsday-gletsjer.

“Warm water komt de scheuren binnen en helpt de gletsjer op de zwakste punten te eroderen”, zei Brittney Schmidt, universitair hoofddocent astronomie en aard- en atmosferische wetenschappen aan de Cornell University die aan het nieuwe onderzoek van Thwaites werkte, in een verklaring.

Mogelijk is de tweet verwijderd
(Opent in een nieuw tabblad)
(Opent in een nieuw tabblad)

Mogelijk is de tweet verwijderd
(Opent in een nieuw tabblad)
(Opent in een nieuw tabblad)

Icefin-beelden zijn van onschatbare waarde, omdat er momenteel geen andere manier is om toegang te krijgen tot dit bijna ontoegankelijke gebied op een van de meest afgelegen plekken op aarde. De nieuwe beelden benadrukken een belangrijk punt: onderzoekers moeten de smeltprocessen onder een van ’s werelds grootste en belangrijkste gletsjers nog volledig begrijpen.

“Het laat ons zien dat dit systeem erg complex is en dat we opnieuw moeten nadenken over hoe ijs smelt in de oceaan, vooral op een locatie als Thwaites,” zei Davis.

Op deze kaart van Antarctica is de Thwaites-gletsjer links zichtbaar in West-Antarctica.
Krediet: British Antarctic Survey

Wat is de verwachte stijging van de zeespiegel?

Al zeespiegel wereldwijd Het is sinds het einde van de negentiende eeuw met ongeveer twintig tot negen centimeter gestegen(Opent in een nieuw tabblad). Maar er is meer in petto.

• Vandaag smelt Thwaites Het draagt ​​vier procent bij(Opent in een nieuw tabblad) zeespiegelstijging in de oceaan. Maar in de komende decennia en eeuwen kan dit aantal toenemen als de gletsjer losbreekt van de oceaanbodem en ‘de kurk uit de fles springt’, om zo te zeggen. IJs kan ongehinderd de zee in stromen en uiteindelijk leiden tot voet van zeespiegelstijging.

• De zeespiegelstijging wordt versneld door smeltend ijs en thermische uitzetting van de oceanen. De zeeën stijgen momenteel ongeveer een achtste van een inch per jaar. Vanaf nu tot 2050 zal de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) Het verwacht dat de zeespiegel rond de Verenigde Staten met nog een voet zal stijgen(Opent in een nieuw tabblad).

• Tegen het einde van de eeuw schatten klimaatwetenschappers dat de wereldwijde zeespiegel over het algemeen ongeveer 1,5 tot 2,5 voet zal stijgen en zal blijven stijgen. Hoeveel hangt grotendeels af van hoe enorme gletsjers zoals Thwaites en het nabijgelegen Pine Island reageren op opwarmende omstandigheden en warmer water.

De warmte-inhoud van de oceaan stijgt al tientallen jaren omdat de zeeën meer dan 90% van de warmte absorberen die de mensheid op aarde vasthoudt.
Krediet: NOAA

Het belangrijkste is dat de effecten van de opwarming van de aarde op gletsjers zoals Groenland en Antarctica grotendeels afhangen van het onvoorspelbare deel van de klimaatverandering: de mens. Gedreven door massale verbranding van fossiele brandstoffen, is in de afgelopen eeuw koolstofdioxide dat warmte vasthoudt in de atmosfeer gestegen. Het kooldioxidegehalte is nu het hoogste in meer dan 3 miljoen jaar. Hoe hoog zullen ze stijgen?

[This story was originally published on Feb. 18 and has been updated with more information about the Thwaites Glacier.]