Waarom vertraagt ​​de Chinese economie en kan dit nog erger worden?

HONG KONG, 1 september (Reuters) – De economische groei in China vertraagt ​​nu beleidsmakers een vertraging op de vastgoedmarkt proberen op te lossen, met een focus op de problemen bij de grote projectontwikkelaar Country Garden. De bezorgdheid groeit over de vraag of de op één na grootste economie ter wereld het crisispunt nadert:

Wat veroorzaakt de economische vertraging in China?

In tegenstelling tot consumenten in het Westen zijn de Chinezen tijdens de Covid-19-pandemie grotendeels aan hun lot overgelaten, en de vergeldingsuitgaven die sommige economen voorspelden nadat China weer openging, zijn niet gebeurd.

Bovendien is de vraag naar Chinese exporten afgenomen omdat grote handelspartners te kampen hebben met stijgende kosten van levensonderhoud.

Nu 70% van het vermogen van Chinese huishoudens aan onroerend goed is gekoppeld, verspreidt de aanzienlijke vertraging in deze sector zich naar andere delen van de economie.

Er zijn al eerder grote zorgen geweest over de Chinese economie. Is dit keer anders?

Tijdens de mondiale financiële crisis van 2008-2009 en tijdens de kapitaaluitstroompaniek van 2015 gingen de alarmbellen over de economie rinkelen. China herstelde het vertrouwen toen onder andere door op schokkende wijze investeringen in infrastructuur te stimuleren en door speculatie op de vastgoedmarkt aan te moedigen.

Maar de modernisering van de infrastructuur zorgde voor grote hoeveelheden schulden, en de vastgoedzeepbel barstte, wat vandaag de dag risico’s met zich meebrengt voor de financiële stabiliteit.

Terwijl China’s door schulden gevoede investeringen in infrastructuur en vastgoed pieken en de export vertraagt ​​in lijn met de wereldeconomie, heeft China slechts één andere bron van vraag die zich moet aanpassen: de gezinsconsumptie.

In die zin is deze vertraging anders.

Het vermogen van China om te herstellen hangt grotendeels af van zijn vermogen om huishoudens ervan te overtuigen meer uit te geven en minder te sparen, en van de vraag of het land daartoe in staat is in de mate dat de consumentenvraag de zwakke punten elders in de economie compenseert.

Waarom zijn lage gezinsuitgaven een probleem?

De consumptie van huishoudens, als percentage van het bbp, behoorde zelfs vóór Covid-19 tot de laagste ter wereld, waarbij economen dit omschrijven als een groot structureel onevenwicht in een economie die sterk afhankelijk is van door schulden gevoede investeringen.

Economen wijten de zwakke binnenlandse vraag aan een afname van de investeringsbereidheid van de particuliere sector en aan het afglijden van China in een recessie in juli. Als de deflatie aanhoudt, zou dit de economische vertraging kunnen verergeren en de schuldenproblemen kunnen verdiepen.

Het onevenwicht tussen consumptie en investeringen is groter dan in Japan voordat het in de jaren negentig het ‘verloren decennium’ van recessie inging.

Zal de economische vertraging in China erger worden?

De zwakke cijfers waren voor sommige economen aanleiding om te wijzen op het risico dat China het moeilijk zou kunnen vinden om zijn economische groeidoelstelling van ongeveer 5% voor 2023 te verwezenlijken zonder meer overheidsuitgaven.

Een groeipercentage van ongeveer 5% is nog steeds veel hoger dan veel andere grote economieën zouden bereiken, maar voor een land dat jaarlijks bijna 40% van zijn bruto binnenlands product investeert – ongeveer twee keer zoveel als de Verenigde Staten – zeggen economen dat dit cijfer blijft teleurstellend.

Er bestaat ook onzekerheid over de bereidheid van de regering om aanzienlijke fiscale stimuleringsmaatregelen te nemen, gezien de hoge gemeentelijke schulden.

De druk op de vastgoedmarkt, die goed is voor ongeveer een kwart van de economische activiteit, doet verdere zorgen rijzen over het vermogen van beleidsmakers om de daling van de groei een halt toe te roepen.

Sommige economen waarschuwen dat beleggers zullen moeten wennen aan een veel lagere groei. Een minderheid van hen wijst zelfs op de mogelijkheid van een recessie vergelijkbaar met die in Japan.

Maar andere economen zeggen dat veel consumenten en kleine bedrijven wellicht al even diepe economische pijn voelen als tijdens de recessie, gezien de jeugdwerkloosheid boven de 21% en de deflatoire druk die op de winstmarges drukt.

Zal het verlagen van de rente helpen?

Grote Chinese banken hebben vrijdag de rente op een reeks yuan-deposito’s verlaagd om de druk op hun marges te verlichten en ruimte te maken voor het verlagen van de leenkosten voor kredietnemers, onder meer door de hypotheekrente te verlagen.

Terwijl beleidsmakers hopen dat een lagere rente de consumptie zal stimuleren, waarschuwen economen dat de daarmee gepaard gaande verlagingen van de depositorente geld verschuiven van consumenten die sparen naar mensen die lenen. De overdracht van hulpbronnen van de overheidssector naar huishoudens zou op de lange termijn een groter effect hebben.

Het verlagen van de rente zou ook het risico van een waardedaling van de yuan en een kapitaaluitstroom met zich mee kunnen brengen, wat China graag wil vermijden.

De Chinese centrale bank zei vrijdag dat zij voor het eerst dit jaar de hoeveelheid buitenlandse valuta die financiële instellingen moeten aanhouden, zal verminderen om de druk op de yuan tegen te gaan.

Wat kan de Chinese overheid nog meer doen?

Economen willen maatregelen zien die het aandeel van de gezinsconsumptie in het bbp zouden vergroten.

Opties zijn onder meer door de overheid gefinancierde consumentenvouchers, diepgaande belastingverlagingen, het aanmoedigen van een snellere loongroei en het opbouwen van een sociaal vangnet met hogere pensioenen, werkloosheidsuitkeringen en betere en breder beschikbare openbare diensten.

Op een recente bijeenkomst van de leiding van de Communistische Partij werden dergelijke stappen niet aangegeven, maar economen kijken uit naar een groot partijcongres in december voor diepgaandere structurele hervormingen.

Onze normen: Vertrouwensprincipes van Thomson Reuters.