Waarom de Falcon Heritage Foundation ooit tegen hulp aan Oekraïne was?

WASHINGTON – Uren voordat het Huis deze maand stemt om goed te keuren 40 miljard dollar Bij militaire en humanitaire hulp aan Oekraïne lobbyden lobbyisten van de Heritage Foundation, een prominente conservatieve denktank, vooral bij de Republikeinen om zich tegen de maatregel te verzetten.

In een beweging die de aandacht trok van conservatieven in heel Washington, gaf Jessica Anderson, uitvoerend directeur van Heritage Lobbying, een opruiende verklaring af – de kop schetterde “Hulppakket Oekraïne zet Amerika op de laatste plaats– die de procedure bedacht als roekeloos en ondoordacht.

“Amerika worstelt met recordinflatie, schulden, poreuze grenzen, misdaad en uitputting van energie”, zei Anderson, “en toch geven progressieven in Washington prioriteit aan een hulppakket van $ 40 miljard voor Oekraïne.”

Het standpunt van de Heritage Foundation helpt verklaren waarom 57 Republikeinen van het Huis tegen de deal stemden, in de sterkste blijk van oppositie binnen de gelederen van de partij tegen de groeiende steun van het Congres voor de inspanningen van Oekraïne om de Russische invasie af te wenden. Het weerspiegelde de toenemende effectiviteit van de “America First”-stormloop in de Republikeinse Partij en het bereik ervan naar de opinieleiders die zijn wereldwijde politieke visie vormgeven.

Hij besprak ook de groeiende uitdaging waarmee partijleiders worden geconfronteerd, die zwoegen om anti-interventietroepen in hun gelederen te houden als de oorlog voortduurt, menen Amerikaanse functionarissen, wat de regering-Biden ertoe bracht om goedkeuring te vragen voor een nieuwe tranche van hulp in de komende maanden.

In een interview beloofde de voorzitter van de groep, Kevin Roberts, “elke stap van de weg tegen ‘elk soortgelijk wetsvoorstel’ te vechten.”

De situatie weerspiegelt ook een ingrijpende verschuiving in de Heritage Foundation, een organisatie die door conservatieven lange tijd werd beschouwd als de ster van een politieke en intellectuele gids.

Jarenlang pleitte de groep voor een hard-line buitenlands beleid, steunde ze enthousiast de oorlogen in Irak en Afghanistan en, meer recentelijk, President Barack Obama bekritiseert om ‘altijd’ ernaar te streven ‘het absolute minimum aan militair geweld te vinden waarmee hij weg kan komen’.

Maar meer recentelijk heeft zijn lobbytak de anti-interventie-ijver omarmd die het buitenlands beleid van president Donald J. Trump definieerde en de Republikeinse Partij veroverde.

Op donderdag plaatste de heer Roberts een Podcast-interview met senator Josh Hawley Missouri, een van de slechts 11 Republikeinse senatoren die zich verzetten tegen het hulppakket voor Oekraïne en de auteur van a recente redactie getiteld “Nee tegen neoconservatieven”.

“Noch zijn wij, eventuele tegenstanders van het hulppakket, van plan dat enige oppositie tegen het hulppakket de heldenmoed die we in Oekraïne zagen afwijzen”, vertelde de heer Roberts aan de heer Hawley. “Maar ik kan in ieder geval over het erfgoed praten en zeggen: ‘We zijn de normale gang van zaken beu. “

De kernprincipes van de organisatie zijn lange tijd de bevordering van vrij ondernemerschap, beperkte overheid en sterke nationale defensie geweest. Maar het nam toe Gevoed door de opkomst van het populisme Op het feest, eerst tijdens de opkomst van de Tea Party en daarna tijdens de regering-Trump, Bewaar enkele van de meest prominente leden Van de regering van Mr. Trump en erover opscheppen Bijna tweederde van haar ideeën is uitgevoerd Of het Witte Huis omhelsde hem tijdens zijn eerste jaar in functie.

“Wat op dit moment zeer verrassend was, was de erfenis, die altijd hard is geweest voor Rusland, sterk in de NAVO en geleid door het motto ‘Wat zou Reagan doen? ‘”, zegt Eric Sayers, een niet-ingezetene bij het American Enterprise Institute die zijn carrière bij Heritage begon als een beginnend medewerker.

Sayers zei dat de stap een weerspiegeling was van de opkomst van een organisatie van “meer populistische krachten die gericht zijn op het volgen van rechts dan op haar leiderschap”.

Roberts, die zichzelf in een interview een “herstellend neoconservatief” noemde, zei dat Heritage’s standpunt over het hulppakket een weerspiegeling was van “echt scepticisme onder de conservatieve basis over het leiderschap van het conservatieve buitenlands beleid”.

De financiële situatie van het land, zei hij, dwong ons “als een beweging om vast te stellen dat er veel heldhaftige mensen over de hele wereld zijn die zullen moeten putten uit middelen uit andere landen. Dat betekent niet dat Amerika er niet bij betrokken zou moeten raken.” , maar we moeten minder betrokken zijn.”

Zijn argument was een echo van het argument achter veel van het beleid dat de heer Trump naar voren bracht toen hij klaagde dat de NAVO-bondgenoten niet genoeg uitgaven voor de gezamenlijke kosten van defensie en pleitte voor een kleinere Amerikaanse militaire aanwezigheid over de hele wereld.

Het is een standpunt dat wordt ingenomen door een groeiend aantal conservatieve groepen. Citizens for America’s Renewal, een organisatie onder leiding van Russell Vogt, de voormalige begrotingsdirecteur van Trump, lobbyde tegen de nieuwste Oekraïense steunmaatregelen, zeg dat “Laat de Verenigde Staten in de ban om de deelname aan de oorlog tijdens de rest van de ambtstermijn van president Biden te vergroten.” Meneer Vogt heeft dat ook gedrukt tegen Toelating van Finland en Zweden tot de NAVO.

Dat gold ook voor Concerned Veterans for America, een belangenorganisatie die wordt gefinancierd door het Koch Network, dat belde haar “Het zou verkeerd zijn voor het Congres om nog een grootschalig hulppakket voor Oekraïne te versnellen wanneer de regering-Biden herhaaldelijk verwarde en gemengde signalen heeft gestuurd over een gewenste eindstatus in Oekraïne.”

Maar hoewel deze groepen al lang stelling nemen tegen diepere Amerikaanse betrokkenheid bij wat zij beschouwen als onverstandige militaire missies in het buitenland, is het standpunt van Heritage recenter.

In de maanden voorafgaand aan de stemming over de hulpwet voor Oekraïne pleitten deskundigen op het gebied van erfgoedbeleid voor een agressieve rol van de VS in het conflict, inclusief enorme hoeveelheden hulp. Een rapport zei: De Verenigde Staten “moeten ervoor zorgen dat hun massale humanitaire reactie het Oekraïense volk helpt om de Russische agressieoorlog te overleven.”

Nog een verslaggepubliceerd in april, verklaarde: “De soevereiniteit van Oekraïne is essentieel voor de algehele stabiliteit in Europa, wat in het belang is van de Verenigde Staten en de NAVO. In veel opzichten zal de stabiliteit van de Oekraïense transatlantische gemeenschap op lange termijn worden bepaald. De Verenigde Staten moeten dienovereenkomstig handelen.”

James Woolner, een senior fellow bij het R Street Institute die eerder beleidsonderzoek leidde bij Heritage, zei dat de discrepantie tussen de toon van de rapporten en het verzet van de groep tegen de hulpwet een situatie bij de denktank weerspiegelt “waar de staart begint te wiebelen en de politiek, niet het beleidsprincipe, begint beslissingen te nemen.”

“Ik stel altijd de vraag wat er gebeurt als dit populaire leger dat jij creëert in strijd is met beleidsonderzoek”, zei de heer Wallner in een interview. “Doet het wat de SPLA wil? En zo ja, is het dan nog steeds een instelling voor openbaar beleid die baanbrekend onderzoek doet? Ik denk dat je niet beide tegelijkertijd kunt hebben, en ik denk dat dat de uitdaging is.”

Hoge functionarissen van de organisatie beweren dat er geen transformatie heeft plaatsgevonden.

Anderson bedacht de stemming tegen het hulppakket als protest tegen de ‘binaire keuze’ die de democraten volgens haar maakten ’tussen de grote steun van het Oekraïense volk en de bezorgdheid over de lange lijst van zorgen die we hier in de Verenigde Staten hebben’.

“We zijn niet in de isolerende menigte,” zei Anderson. “Erfgoed is nog nooit zo geweest. Maar we denken dat het volkomen redelijk is om voorzichtigheid en bezorgdheid te uiten, en we waren echt bemoedigd dat zoveel leden deze bedenkingen herhaalden.”

De heer Roberts hield vol dat Heritage nog steeds werd geleid door “de Reagan-doctrine van vrede door geweld”, en zei dat de denktank een nauw ontworpen hulppakket zou hebben gesteund om Oekraïners van wapens te voorzien.

In een interview met dhr. Hawley zei dhr. Roberts: “Wat ik de afgelopen twee weken frustrerend vond tussen alle opmerkingen, is dat we op de een of andere manier vals spelen door te zeggen: ‘Waarom kunnen we de muur niet bouwen aan de zuidelijke grens? Waarom kunnen we de problemen thuis niet aanpakken? Mensen dachten dat het betekende dat we excuses maakten om ons tegen de Oekraïense wet te verzetten. Het lijkt een zeer legitieme kritiek te zijn, niet alleen voor ons in de denktankwereld, maar ook voor gewone Amerikanen.”

Maar hij erkende ook dat Heritage’s positie een weerspiegeling was van “een bredere ontwikkeling in de beweging” die zou vereisen dat we wijzer zijn over onze beperkte middelen die we kunnen besteden aan buitenlands beleid.

Toen de heer Roberts in oktober werd gekozen om het erfgoed te leiden, benadrukte hij in Een inleiding die zijn visie uitlegt Voor de denktank zou dit deel van zijn taak zijn om ‘de beweging open te stellen voor frisse Amerikaanse lucht en de mensen die we willen dienen’.

Roberts schreef: “Het is de taak van gouverneurs binnen de ringweg om beter te communiceren met gouverneurs buiten de ringweg, niet andersom.”