Vind de verborgen bergen van de aarde

Een idee is dat bergen deel uitmaken van de ondermantel Het was erg verhit Vanwege de nabijheid van de gloeiende kern van de aarde. Terwijl de mantel 3.700°C (6.692°F) kan bereiken, is dit relatief mild – de kern kan een atoombuiging bereiken van 5.500°C (9.932°F) – niet ver van heet op het oppervlak van de zon. de heetste delen Er wordt gesuggereerd dat ze vanaf de kern-mantelgrens gedeeltelijk kunnen smelten – dat is wat geologen zien als ULVZ’s.

Als alternatief kunnen de diepe bergen van de aarde gemaakt zijn van een subtiel ander materiaal dan de omringende mantel. Ongelooflijk genoeg wordt aangenomen dat het misschien overblijfselen zijn van een oude oceanische korst die uiteindelijk in de diepte is verdwenen naar beneden zinken gedurende honderden miljoenen jaren om zich boven de kern te vestigen.

In het verleden hebben geologen naar een tweede mysterie gekeken voor aanwijzingen. Diepe bergen worden meestal gevonden in de buurt van andere mysterieuze structuren: enorme bellen of grote provincies met lage afschuifsnelheid (LLSVP’s). Er zijn er maar twee: een amorfe massa genaamd “Tuzo” onder Afrika, en een andere die bekend staat als “Jason” onder de Stille Oceaan. Aangenomen wordt dat ze echt primitief zijn, mogelijk miljarden jaren oud. Nogmaals, niemand weet wat ze zijn, of hoe ze daar terecht zijn gekomen. Maar hun nabijheid tot de bergen heeft geleid tot de overtuiging dat ze op de een of andere manier verwant zijn.

Een manier om dit verband te verklaren is dat het eigenlijk begon met tektonische platen die naar beneden gleden in de aardmantel en vervolgens wegzonken naar de grens tussen de kern en de mantel. Deze verspreidden zich vervolgens langzaam en vormden een verscheidenheid aan structuren, waarbij een reeks bergen en klodders achterbleef. Dit betekent dat beide zijn gemaakt van oude oceanische korst: een mengsel van basaltgesteente en sediment van de oceaanbodem, hoewel het is getransformeerd door intense hitte en druk.

Hansen suggereert dat de aanwezigheid van bergen diep in de grond onder Antarctica dit zou kunnen tegengaan. “Het grootste deel van ons studiegebied, het zuidelijk halfrond, ligt erg ver weg van die grotere structuren.”

strakke taak

Om de Antarctische seismologiestations te installeren, vlogen Hansen en haar team naar geschikte locaties in helikopters en kleine vliegtuigen, waarbij ze de apparatuur in de sneeuw tot aan hun middel plaatsten – sommige dichtbij de kust, onder de blik van pinguïns, andere landinwaarts.

Het duurde slechts een paar dagen om de eerste resultaten te krijgen. Instrumenten kunnen aardbevingen bijna overal op de planeet detecteren – “als ze groot genoeg zijn, kunnen we ze zien”, zegt Hansen – en er zijn genoeg mogelijkheden. Gegevens van het Amerikaanse National Earthquake Information Center Elke dag ongeveer 55 wereldwijd.

Terwijl bergketens diep in de aarde eerder zijn geïdentificeerd, heeft niemand ze onder Antarctica geverifieerd. Het is nergens in de buurt van een van de vage plekken, of ergens in de buurt van waar er onlangs tektonische platen zijn gevallen. Het team was echter verrast om het te vinden op elke site die ze bemonsterden.

Dit vind je misschien ook leuk:

Eerder werd aangenomen dat de bergen verspreid lagen in de buurt van de plaatsen die door de punten werden ingenomen. Maar de resultaten van Hansen geven aan dat het een continue mantel kan vormen die zich om de kern van de aarde wikkelt.

Het testen van dit idee vereist verder onderzoek: voorafgaand aan de Antarctische studie was slechts 20% van de kern-mantelgrens onderzocht. “Maar we hopen deze leemte op te vullen”, zegt Hansen, die uitlegt dat het ook afhangt van de ontwikkeling van nieuwe technieken om kleinere structuren te identificeren. In sommige gebieden lijken de structuren van de ULVZ meer op dunne plateaus dan op bergen, dus de hele laag is nog niet te zien – het verschijnt niet op seismometers, als het al bestaat.

Als bergen echter echt wijdverbreid zijn, heeft dit implicaties voor zowel hun componenten als hoe ze zich verhouden tot grote puntstructuren. Zouden de overblijfselen van kleinere tektonische platen ter grootte van een berg zo ver weg van de grote klodders terecht kunnen komen?

Wat we ook ontdekken, bizar genoeg hebben de bevroren en bizarre landschappen van Antarctica ons aanwijzingen gegeven voor vreemde, oververhitte bergen diep in de aarde.

–

Sluit je aan bij 1 miljoen fans van Future door ons leuk te vinden Facebookof volg ons Twitteren of Instagram.

Als je dit verhaal leuk vindt, Abonneer u op de wekelijkse nieuwsbrief van bbc.comgenaamd “The Essential List” – een zorgvuldig geselecteerde verzameling verhalen van de BBC toekomstEn cultuurEn werk levenEn Reis En vroeg Elke vrijdag in je inbox.