Van flip-flops tot de Final Four, Georgia Amoore voert het bevel over het veld

DALLAS – Georgia Amory was 5 jaar oud toen ze voor het eerst voet op een basketbalveld zette. Het team van haar neef kwam in ernstige problemen en had vervolgens geen spelers meer, dus wendden ze zich tot Amoore.

geen sportschoenen? Geen probleem. Amoore ging op slippers de baan op.

Op vrijdag leid je de Virginia Tech Hokies naar hun eerste Final Four-optreden in de geschiedenis van het programma. Er zullen geen pantoffels zijn, maar er zullen Nikes zijn.

Amoore, uit Ballarat, Australië, werd een superster in het NCAA-toernooi, domineerde de driepuntslijn en danste over het veld met een geheel eigen drijfvermogen en ritme.

“Ik kwam hier en wist meteen dat we iets speciaals hadden”, zei Virginia Tech-coach Kenny Brooks donderdag. “Haar houding is er een van vertrouwen. De kinderen zullen volgen. Ze is als een hobo. Als ze zegt: ‘Laten we dit doen’, zullen de kinderen dat doen. Ze is de grappigste jongen van het team. Ze is de slimste jongen van het team. En ze is onze leider.”

Het afgelopen jaar hebben Amoore en teamgenoten Elizabeth Keightley, Taylor Soule, Keanna Traylor en Kayla King van hun weinig bekende show een eersteklas team gemaakt. De Hokies deden mee aan het toernooi met 31-4, met de meeste overwinningen in de teamgeschiedenis.

Amoore, een kleine hoeder, is de sleutel tot deze stichting. Ze was de eerste vrouwenbasketbalspeler van Virginia Tech die een triple-double opnam en dit jaar een programmarecord vestigde voor assists. Ze scoorde dit seizoen 114 hattricks, veel meer dan wie dan ook in haar team Derde plaats in de eerste divisie – net achter de ontembare Caitlin Clark uit Iowa en Taylor Mixell uit Ohio.

Terwijl Amoore gemiddeld 16,3 punten, 5 assists en 3 rebounds per wedstrijd scoort, opende ze het NCAA-toernooi met een duidelijke boodschap en scoorde ze in totaal 96 punten in slechts haar eerste vier wedstrijden. Onderweg versloeg het een grijze verdediging van de staat Ohio, dezelfde die 25 omzetten op UConn afdwong.

Hebben we al gezegd dat ze slechts 1,5 meter lang is?

“Ik wil niet dat dit jaar eindigt, ik wil niet dat dit seizoen eindigt”, zei Amor. “In de toekomst, gewoon vertrouwend dat we dit allemaal kunnen laten gebeuren wanneer de tijd voor maart aanbreekt – niets is onmogelijk.”

Amoore heeft een lange weg afgelegd met het spelen van pantoffelbasketbal. Maar basketbal was niet altijd de droom. Amoore groeide op in Ballarat, ongeveer 70 mijl ten westen van Melbourne, en had geen ESPN om naar Amerikaans basketbal te kijken, zei ze, en probeerde verschillende sporten uit, waaronder Australisch voetbal.

“Vroeger was ik heel snel en jongens pakten mijn paardenstaart vast om me tegen te houden, dus daar heb ik zeker veel van geleerd”, zei ze. “In termen van taaiheid gaat voetbal gewoon over het tackelen en ontwijken van al die situaties. Dus dat heeft me zeker geholpen om stoer te zijn en leerde me dat als ik geraakt word, ik opsta en het uitprobeer, en dan eruit ga als ik veel pijn.”

Tegen de tijd dat ik naar de middelbare school ging, had ik me gevestigd in basketbal en blonk ik uit. Amoore stuiterde van team naar team en verdiende uiteindelijk een plaats in het Australische nationale team op verschillende jeugdniveaus.

Eric Hayes, haar coach op Ballarat Rush, dacht dat “de lucht de limiet zal zijn” voor Amoore.

‘Het is jong,’ zei hij, ‘dus je weet niet hoe dat eruit gaat zien.’ “Maar ze wist dat ze zichzelf altijd de beste kans zou geven om het echt goed te doen. Niemand verbaast zich hier.”

Hayes beschreef de stijl van Amoore als dynamisch, snel, veerkrachtig, energiek en krachtig. Maar het belangrijkste dat haar op het veld onderscheidt, is haar houding.

Hij zei: “Ze speelt met plezier, ze speelt gewoon met zoveel plezier, en ze heeft plezier.” “Ze liet een dubbeltje vallen op een teamgenoot en ze is net zo opgewonden om het te doen als om er 3 te laten vallen.”

En de grootte is er niet toe beperkt.

“Ik denk dat het moeilijk is voor iemand om haar te bewaken,” zei Hayes, zich herinnerend dat hij oog in oog met haar speelde, ook al is hij 1,80 meter lang en een voormalig speler. “Ik kon niet voor haar blijven.”

Na overweging Aanbiedingen van Virginia Tech en de Universiteit van Portland, waar ze haar neef speelde, arriveerde Amoore in januari 2020 in Blacksburg, Virginia; Zij en de 6-foot-6 Ketley sloten meteen vriendschap. Vandaag trekken ze samen over het veld als oude vrienden die elkaars zinnen afmaken. Misschien komt dit door de hoeveelheid tijd die ze samen doorbrachten: terwijl de wereld tijdens de eerste dagen van de pandemie op slot ging, trok Amoore bij Kitley en haar familie in.

Keatley, een senior, scoort gemiddeld 18,2 punten en 10,7 rebounds per wedstrijd. Een van de toonaangevende bedrijven Blokkers in de wedstrijd met 77 dit seizoen. Brooks vergeleek zowel Kitley als Amoore met Batman en beschreef de ander als “de formidabele Robin”, afhankelijk van wie er momenteel in de hoofdrol speelt.

“Het kan ze niet schelen – het kan ze niet schelen”, zei Brooks afgelopen weekend. Als Georgia wint, springt Liz op en neer.Als Liz iets wint, springt Georgia op en neer.

“Ze trainen is leuk omdat ze niet rommelen als ze de bal niet krijgen. Ze delen de bal. We noemen onze aanval als een boemerang. Als je hem passt, komt hij bij je terug.”

Amory groeide op met het bewonderen van mede-Australische basketballers Leilani Mitchell en Lauren Jackson, wier truien aan de dakspanten hangen in de Climate Pledge Arena in Seattle, waar Virginia Tech afgelopen weekend in regionale competitie speelde. Maar het was Izzy Magpigur, het centrum van Seattle Storm, waar Amour contact mee opnam voor een ronde van 16 hockeywedstrijd tegen Tennessee. Virginia Tech gebruikte de kleedkamer van de Storm en Amoore wilde weten welk kluisje van Magbegor was.

Magpegur zei dat de twee elkaars carrières en groei in Australië volgden. Het verbaasde je niet dat Amoore het grootste toernooi van het jaar bereikte: Amoore scoorde die avond 29 punten in zijn carrière.

“Ze is erg geïnteresseerd in basketbal,” zei Magpegur. “Ze doet dingen in haar eigen tijd – ze laat haar aanvallende spel niet echt bepalen door de verdediging. Mensen zien haar spelen en zien haar grote schoten maken en haar team leiden zoals ze is. Het is echt spannend.”

Tegenwoordig geeft Amoore sociologie op school als ze niet in de rechtbank is. Ze luistert veel naar elektronische dansmuziek om energie op te doen. Nadat ze haar sneakers heeft aangetrokken, staat ze altijd bovenaan haar afspeellijst met Rihanna’s “Talk That Talk”.

‘Dan ben ik klaar om te gaan,’ zei Amor.

Chris Rimm Bijdragen aan het opstellen van rapportages.