Uit de studie bleek dat Neanderthalers zijn gemaakt van synthetische materialen met ondergrondse destillatie

Onderzoekers van de Eberhard Karls-Universität Tübingen en hun collega’s in Duitsland hebben de berkenteer die wordt gebruikt om de gereedschappen van Neanderthalers te lijmen, nader bekeken en vonden een complexere technologie voor het maken van de lijm dan eerder werd overwogen.

In hun paper, “De productiemethode van Konigsu-berkenstronk documenteert de cumulatieve cultuur bij Neanderthalers”, gepubliceerd in Archeologische en antropologische wetenschappenHet team vergeleek verschillende manieren waarop berkenteer werd gevormd met chemische residuen gevonden in oude Neanderthaler-gereedschappen.

Een kenmerk van menselijke intelligentie is het vermogen om stoffen en materialen te synthetiseren die niet in de natuur voorkomen. Het gebruik van gereedschap maakte ooit deel uit van deze overweging, maar aangezien er veel dieren zijn gevonden die materialen veranderen en manipuleren om als gereedschap te gebruiken, is het een uniek kenmerk van intelligent gedrag geworden.

De fabricage van synthetische materialen blijft een belangrijk aspect van ons cognitieve voordeel ten opzichte van andere dieren, omdat het bewust denken, plannen en begrip van onze acties vereist om grondstoffen te transformeren door middel van een aangeleerd proces.

De studie van Tübingen toont aan dat de moderne mens niet de enige is met dit vermogen en niet de eerste was die deze mentale mijlpaal bereikte. De berkenteer die door de Neanderthalers wordt gebruikt, dateert van voor elke bekende aanpassing door de moderne mens 100.000 jaar. De lijm werd gebruikt als een lijmrug om steen op bot en hout in gereedschappen en wapens te hechten, met als bijkomend voordeel dat het waterdicht is en bestand is tegen organische ontbinding.

Er wordt aangenomen dat de manier waarop Neanderthalers berkenteer maakten ofwel een gefabriceerd proces was ofwel een bestaande substantie die na een brand uit de rots werd weggegooid. Door een vergelijkende chemische analyse van twee stukken berkenteer uit Duitsland en een grote referentiepartij berkenteer gemaakt met technieken uit het stenen tijdperk, ontdekten de onderzoekers dat Neanderthalers na de brand niet zomaar berkenteer vonden, noch de eenvoudigste fabricagemethode gebruikten. .

In plaats daarvan ontdekten de onderzoekers dat de Neanderthalers die Duitse berkenteer maakten de meest efficiënte methode gebruikten met een zuurstofbeperkt, ondergronds verwarmd, geleidelijk destillatieproces om de synthetische lijm te extraheren.

Volgens de auteurs: “Het is onwaarschijnlijk dat deze mate van complexiteit spontaan zou kunnen zijn uitgevonden.” Wat aangeeft dat de techniek zou zijn begonnen met eenvoudigere methoden en zich door experimenten zou hebben ontwikkeld tot een complexer proces.

Om het proces te testen dat leidde tot Duitse teer, dobberden de onderzoekers in experimentele archeologie door vijf verschillende extractietechnieken na te bootsen, twee bovengronds en drie ondergronds. Nadat de berkenteer was geëxtraheerd, paste het team infraroodspectroscopie, gaschromatografie-massaspectrometrie en microcomputertomografie toe om technieken voor het maken van teer te analyseren en te vergelijken met oude berkenteerartefacten.

De beschikbaarheid van zuurstof op het moment van extractie heeft een duidelijk stempel gedrukt op de experimentele teer, waardoor een handtekening is ontstaan ​​die de bovengrondse van de ondergrondse routes duidelijk scheidt. De oude artefacten zijn identiek aan het ondergrondse productieproces. Zowel de oude teerartefacten als de ondergrondse experimenten vertoonden enkele minerale reacties in de bodem en waren verstoken van roetgebonden koolstof, in tegenstelling tot de bovengrondse technieken.

Ondergrondse omleidingstechnieken zijn moeilijker uit te voeren dan bovengrondse technieken omdat sommige elementen niet kunnen worden opgemerkt of gecorrigeerd nadat de procedure is gestart, wat een meer zorgvuldige voorbereidingsprocedure vereist.

Bewijs voor Neanderthalers is de laatste jaren alleen maar cognitief complexer geworden, aangezien archeologisch bewijs onthult dat veel technologische innovaties waarvan men dacht dat het recente menselijke uitvindingen waren, al in gebruik waren bij Neanderthalers. Op dit punt zou iedereen die de menselijke intelligentie liever als een uitzonderlijke singulariteit beschouwt, baat kunnen hebben bij het toegeven dat Neanderthalers ook mensen waren.

Volgens de auteurs “lijkt het maken van teer door Neanderthalers de eerste gedocumenteerde manifestatie van deze soort in de menselijke evolutie.”