Toen ze werd gevraagd om een ​​klassiek toneelstuk te bewerken, denkt deze schrijfster terug aan haar leven

Ze groeide op in Puerto Rico en leerde dat homo zijn betekende dat ze van mannen moest houden, “maar ik wilde nooit bij hen in de buurt zijn”, zegt ze lachend. Ze begon voor de lol te schrijven terwijl ze studeerde voor een dubbele major in journalistiek en theater aan de Universiteit van Puerto Rico. “Ik was niet aan het daten en hield niet echt van sport”, legde ze uit, dus vond ze troost en onverwachte vreugde in het werk van Beckett en UNESCO.

Dit leidde op zijn beurt tot een interesse in modern theater, waaronder werken zoals “An Octoroon” van haar toekomstige professor jager Branden Jacobs Jenkins. Een van haar mentoren, de Puerto Ricaanse toneelschrijver en instrumentalist Silvia Bofill, stelde voor haar eigen toneelstukken te schrijven.

Toen hij in 2017 naar New York City verhuisde om te studeren aan de graduate school, vond Velez Melendez overal homo’s en transgenders. “Er waren transmeisjes in de metro, lesbische stellen hand in hand op straat, het leek allemaal een mogelijkheid”, zei ze. Ze voegde eraan toe dat ze al snel een veilige ruimte vond tussen mede-podiamakers en nieuwe vrienden die haar in staat stelden te experimenteren met haar genderexpressie op manieren die in Puerto Rico verboden leken. Zodra ze ging zitten om te schrijven, begon haar zus te transformeren en Velez Melendez wilde een voorbijgaand personage opnemen als eerbetoon.

Oorspronkelijk was het niet Lolita die trans was, maar het receptiekarakter. Lolita geïnspireerd door Puerto Ricaanse nationalist Lolita LeBron, die in 1954 een aanval leidde op het Capitool van de VS, waarbij verschillende leden van het Congres gewond raakten. Door de scènes te schrijven waarin Lolita met de receptioniste praat over dekolonisatie, raakte de toneelschrijver in paniek.

“Het is de TERF-meest waar ik ooit met mezelf ben geweest,” legde ze uit, met behulp van een acroniem voor “Radicale feministen Tijdelijke uitsluitingen“Een term die wordt gebruikt om feministen te beschrijven die lijden aan transfobie.” “Hier vertelde ik dit trans-personage dat ze zichzelf moesten dekoloniseren toen ze dat jaren geleden deden.”

Feliz Melendez, ongelukkig met haar dienstplicht bij Hunter, zei dat ze geschokt was door de aanmoediging die ze kreeg van haar klasgenoten en haar professor. Jacobs Jenkins stelde haar vervolgens voor aan regisseur David Mendezbal, die toezicht hield op de productie van Soho Rep, die het stuk hielp een wending te nemen door te vragen: “Wat als Lolita in plaats daarvan trans was?”