Stephen Curry liet zijn critici niets anders zeggen

BOSTON – Met nog maar een paar seconden te gaan in het NBA-seizoen van Stephen Curry, treft hij zijn vader aan op een van de baselines van Dell. Hij kwam dichterbij Knuffel hemToen vielen er tranen op Malka’s hof.

‘Surrealistisch,’ zei Carrie. “Ik wilde dit moment pakken omdat het zo speciaal is.”

In zes wedstrijden van de NBA Finals heeft Curry de Golden State een klein aantal records bezorgd. Van buitengewoon tot klassiek. Voor up-and-under lussen wurmde hij zich langs de muren van de bewakers en trok zich terug voor de modieuze jumpers. Hij maakte indruk op sommige fans en maakte anderen depressief. Hij vroeg aandacht en bood toen aan.

Hij veranderde de rechtbank in zijn persoonlijke theater en de Celtics in zijn hulpeloze films, die optredens onthulden na een run van twee weken, waarvan het enige nadeel is dat bijna iedereen een einde kan verwachten – Carrie is terug op het podium als een kampioen. .

Na het verslaan van Golden State Boston 103-90 op donderdag om zijn vierde titel in acht seizoenen te winnen, blikt de 34-jarige Curry terug op de lange reis terug naar de top: blessures En Inverse verliezen, Sceptici en onzekerheid. 371 dagen geleden – hij herinnerde zich ook het perfecte moment waarop hij zich begon voor te bereiden op de start van dit seizoen.

“Deze laatste twee maanden van de play-offs, deze laatste drie jaar, deze laatste 48 uur – elke druppel was een emotionele achtbaan op en van de grond”, zei Carrie.

Cijfers vertellen een verhaal, en ze zijn het waard om te benadrukken. Voor de serie scoorde Curry gemiddeld 31,2 punten, 6 rebounds en 5 assists, 48,2 procent uit het veld en 43,7 procent uit de 3-punts range. Hij werd unaniem verkozen tot Meest Waardevolle Speler van de Finale.

“Hij heeft ons meegenomen,” zei Tremond Green van Golden State. “We zijn hier kampioen.”

Maar er was Een kunstenaarschap in het werk van Charcoal Door de serie heen was het een diepe herinnering aan alles wat hij had gedaan om de manier waarop fans – en zelfs medespelers – over het spel dachten te veranderen. De manier waarop hij het veld uitrekte met zijn planetaire schietpartij. De manier waarop hij post-spelers gebruikt om ruimte te creëren met big-and-rolls. De manier waarop hij overal het gevoel van eigenwaarde van jonge spelers verhoogde.

“Als ik naar huis ga in Milwaukee en mijn AAU-team zie spelen en trainen, wil iedereen een stap zijn”, zegt Golden State. Kevon Looney Gezegd. “Iedereen wil 3s filmen, en ik heb zoiets van: ‘Man, je moet wat harder werken om te schieten zoals hij. Ik zie hem elke dag.’ ”

Gedurende twee seizoenen, natuurlijk, in de nasleep van de Golden State-ramp, Geblesseerde reis naar de finale van 2019, Een deel van dat geluk missen. De Warriors vochten terug door langzaam weer op te bouwen.

Het team heeft de stukken dit seizoen weer in elkaar gezet, maar er is geen garantie. Curry miste de laatste 12 wedstrijden van de reguliere competitie door een verstuiking van het linkerbeen en liep daarna de blessure op in de 3e wedstrijd van de finale. Het enige wat hij deed in Game 4 was 43 punten scoren in twee wedstrijden in de Golden State-serie.

Hij liet zien dat hij dood was in Game 5 en miste negen van zijn 3-puntspogingen, maar Zijn ondersteunende cast vulde de leegte. Onder hen: Andrew Wiggins en Jordan Poole, die hun games ontwikkelden tijdens de Golden State-play-offs en essentieel zijn in het naseizoen.

“Onze jeugd had de hoop dat we weer op dit punt konden komen en konden winnen”, zei Gary. “Ook al begreep niemand het toen we dat zeiden, alle dingen zijn belangrijk.”

Voor Game 6 op donderdag brak de curry het hele buffet. Hij gebruikte een pompimitatie om de Celtics’ Al Harford naar dure stoelen te laten vliegen. Hij lokte de bewakers in vallen en ritste pasjes naar de spelers van het snijdende team. Na een oerknal in het derde kwart staarde hij naar de menigte en wees met zijn ringvinger. (Vertaling: hij was klaar voor meer sieraden.)

Wanneer begon de curry emotioneel te worden? Boston-coach Ime Utoga Met nog maar één minuut te gaan, verliet hij de serie en het kampioenschap en verzamelde zijn reserves vanaf de bank. Charcoal, die alleen op de middelste binnenplaats stond, lachte en huilde tegelijkertijd, een extatische mengelmoes van emoties.

“Stel je voor hoe emoties zouden zijn, maar het zou anders zijn,” zei hij.

In een gamewereld die wordt gedomineerd door debatten over shows, onbekende opmerkingen en hete opmerkingen op sociale media, zijn tweesterrencodes – oneerlijk – net zo tragisch als het roken van rook. Ten eerste zou hij zonder Kevin Durant zijn team niet hebben geholpen de titel te winnen of een finalist te verslaan die op volle sterkte was. Ten tweede werd hij niet uitgeroepen tot MVP in de finale

Of het hem kon schelen of niet, Carrie brak effectief die twee verhalen tegen de Celtics, en het team hield al zijn jonge sterren in uniform. Marcus SmartDe beste verdedigende speler in de competitie, die de goede delen van de serie met zijn handen in Carrie’s trui doorbracht.

Van zijn kant had Golden State-coach Steve Kerr geen enkele prestatie op Curry’s cv: de Olympische gouden medaille. (Opmerking Kerr is de coach van het Amerikaanse nationale team voor heren.)

“Sorry, ik kan het niet laten”, zei Kerr. “Echt, het hele laatste MVP-gedoe? Ik denk dat zijn leven zo zondeloos is dat we er echt achter kunnen komen. Dus het is goed om dat vakje voor hem aan te vinken. Maar het is heel moeilijk voor mij om te denken dat het echt tegen hem is uitgevoerd.

Na de wedstrijd, toen Golden State-spelers en coaches zich op een platform begonnen te verzamelen om de trofee te overhandigen, omhelsde Curry elk van hen een voor een.

“Terug, 30!” zei Looney, verwijzend naar Carrie’s uniformnummer.

Daarna, toen Charcoal op weg was naar de Courtside-tunnel, schreeuwden lange fans toen hij het veld naderde en Charcoal naderde voordat hij uit het zicht verdween. Toen hij de MVP-trofee van zijn finale op een hoogte hield, ving hij de winnende sigaar en duwde hem één, twee, drie keer de lucht in.

Niemand kon het missen.