Starfield-lekken laten de CEO van Bethesda teleurgesteld achter

Het is geen geheim dat Bethesda’s nieuwste project, Starfield, het gesprek van de dag is. Elke gamefan kijkt reikhalzend uit naar deze ruimtevarende RPG. Je voelt het in fantheorieën, in geanimeerde discussies op sociale media en zelfs in de gevoelens van populaire personages, bijvoorbeeld Post Malone.

Je kunt Bethesda niet kwalijk nemen dat ze niet meer Starfield online willen zien lekken.

In de weken voorafgaand aan de grote onthulling van Starfield op 6 september was echter een verborgen spanning duidelijk. Informatielekken vormden de kern van deze zorg. Van screenshots van in-game berichten tot iemands gedachten na 17 uur, die onderworpen zouden moeten zijn aan een geheimhoudingsovereenkomst, en vooral details over in-game prestaties: ongeoorloofde, zeer vroege onthullingen hebben geleid tot gemengde reacties.

Aan de ene kant zijn lekkages niet schadelijk. Tenminste, nog niet, in ieder geval. De nieuwste details hebben niet echt invloed op de kern van de game-ervaring – spelers zullen het nog steeds zelf moeten ervaren. Maar dit perspectief is niet universeel. Anderen beweren dat naarmate de dag van release nadert, er ongetwijfeld meer lekken zullen ontstaan, wat de belangrijkste verrassingen die het Bethesda-team met zorg heeft gemaakt, zou kunnen bederven.

Iedereen weet dat ik niet van lekken houd. De media over iemands lek vonden het minder leuk. Wanneer doen grote havens dit om het verbod op hun eigen code te omzeilen? O, dat vind ik echt niet leuk. 👎

– Matt Ferrari 🇺🇦 (PR_Flak) 19 augustus 2023

In een verklaring die veel weerklank vond, sprak Matt Farry, directeur public relations van Bethesda, botweg zijn ongenoegen uit over dergelijke lekken.

Zonder rechtstreeks naar Starfield te verwijzen, schetsten zijn woorden een levendig beeld: ontwikkelaars konden hun zorgvuldige inspanningen steken in elk project dat ongedaan kon worden gemaakt door onnodige onthulling. In een tijd waarin informatie geld is, gebruiken grote verkooppunten deze lekken echter vaak om embargo’s te omzeilen, waarbij ze profiteren van de onverzadigbare honger van het publiek naar de nieuwste primeur.

Het is echter ook niet correct om havens de schuld te geven van hun werk. De oorzaak van het probleem ligt hier ergens anders: de coderingsmethoden van Bethesda Game Studio en/of de beslissing om preloads van tevoren aan te bieden, waarschijnlijk in een poging om herzieningen te krijgen vóór de releasedatum van Starfield’s Early Access.

Tot overmaat van ramp lijkt Bethesda de aandacht te hebben getrokken door revisiecodes uit te geven om karakters te verbergen, zelfs degenen met onbewezen vervolgrecords. Het is niet uitgesloten dat sommigen het risico lopen de NDA te overtreden, zonder de gevolgen te kennen, allemaal om viraal te gaan.

Aan de positieve kant, publiciteit is publiciteit. Het maakt niet uit of het negatief of positief is. Mensen praten nog steeds over je, en dat is wat telt.

Sinds de eerste aankondiging is de lopende grap in Starfield geweest dat het een typisch Bethesda-spel is – een geweldige ervaring met het verwachte aantal bugs en problemen. Maar degenen die schaamteloos genoeg zijn om zich in de ingewanden van de ruimte te wagen, diep in door spoilers geteisterd gebied, zullen ontdekken dat zeer weinig of geen lekken de problemen van het spel aanpakken.

In dit geval fungeren onbedoelde lekken als potentiële marketingtools en, nog belangrijker, als organische.

Je zou zelfs kunnen stellen dat Bethesda zelf bepaalde details lekt. Waarschijnlijk niet, maar je kunt zien dat het ook niet onmogelijk is – hoe meer mensen over Starfield praten, hoe beter tenslotte.

Er is nog steeds een delicaat evenwicht tussen vrijheid om te rapporteren en respect voor geheimhoudingsovereenkomsten (NDA’s). Een insider, gebonden door een geheimhoudingsovereenkomst, mag exclusieve details niet rechtstreeks delen, maar niets belet hen om lekken van derden te bespreken. Dit vormt een grijs gebied en een ethisch dilemma. Het roept ook de vraag op: hoe kun je het verschil zien tussen echte en verzonnen lekken, vooral wanneer insiders ze niet kunnen opruimen vanwege geheimhoudingsovereenkomsten?

Voor de gaminggemeenschap kunnen de lekken gemengde gevoelens oproepen: opgetogenheid bij het ontvangen van vroege aanwijzingen of frustratie bij het bederven van cruciale momenten. Maar voor ontwikkelaars vertegenwoordigen ze een vertrouwensbreuk en een mogelijke afstand van jarenlang hard werken.

Met de komst van Starfield in aantocht, zet deze aflevering ons aan het denken over de verantwoordelijkheden van de gaminggemeenschap. Hoewel een honger naar kennis natuurlijk is, is het misschien verdienstelijk om te wachten tot makers hun kunst in de bedoelde vorm delen. De magie van ontdekking, vooral in het uitgestrekte universum van een game zoals Starfield, is tenslotte een genot dat het behouden waard is.