SpaceX introduceert intuïtieve motoren voor Nova-C Moon Lander

Nog een maand, nog een poging tot de maan.

Donderdagochtend vroeg werd een robotachtige maanlander gelanceerd. Als alles goed gaat, zal het over negen dagen het eerste Amerikaanse ruimtevaartuig sinds de maanlanding van Apollo 17 in 1972 zijn dat een zachte afdaling naar het maanoppervlak maakt.

Het zal ook de eerste privépoging zijn om het maanoppervlak heelhuids te bereiken. Drie mislukte pogingen van een Amerikaans bedrijf, een Japans bedrijf en een Israëlische non-profitorganisatie.

Het bedrijf dat verantwoordelijk is voor deze taak, Houston's Intuitive Machines, is optimistisch.

“Ik heb er alle vertrouwen in dat we erin zullen slagen de maan zachtjes aan te raken”, zei Stephen Altemus, president en CEO van Intuitive Machines, in een interview. “We hebben tests gedaan. We hebben getest en getest. Zoveel tests als we konden.”

Als particuliere bedrijven het record kunnen verbreken, tegen veel minder kosten dan traditionele NASA-missies, zou dit de deur kunnen openen voor bredere verkenning van de maan door NASA en commerciële ondernemingen.

“We proberen een markt te creëren die er niet is”, zei Joel Kearns, ambtenaar bij het Directoraat Wetenschapsmissies van NASA, dinsdag tijdens een persconferentie. “Maar om dat te kunnen doen, moeten we het tegen een prijs doen–bewust.”

NASA, de belangrijkste klant van de missie, betaalt 118 miljoen dollar voor de rover om zijn lading op te halen, waaronder een stereocamera om de stapel stof te volgen die tijdens de landing wordt opgeworpen en een radio-ontvanger om de effecten van geladen deeltjes op de radio te meten. signalen. Het oppervlak van de maan. Er zijn ook items van andere klanten dan NASA, zoals een camera gemaakt door studenten van de Embry-Riddle Aeronautical University in Daytona Beach, Florida, en een kunstproject van Jeff Koons.

Maar als deze individuele inspanningen blijven mislukken, zal NASA niet krijgen wat het verdient.

De missie kende een soepele, veelbelovende start.

Om 01.05 uur ET stuurde een SpaceX Falcon 9-raket met de lander vanuit NASA's Kennedy Space Center in Florida de lander op een directe koers naar de maan. Binnen een uur meldden intuïtieve motoren dat het ruimtevaartuig zich had losgemaakt van de tweede trap van de raket en zichzelf met succes had opgestart terwijl de systemen werkten zoals verwacht.

Intuitive Engines noemt zijn ruimtevaartuigontwerp de Nova-C. Het is een zeshoekige cilinder met zes landingspoten, ongeveer 4 meter hoog en 1,5 meter breed. Intuïtieve motoren geven aan dat het lichaam van de lander ongeveer zo groot is als een oude Britse telefooncel – vergelijkbaar met de Tardis uit het sciencefiction-tv-programma ‘Doctor Who’.

Bij de lancering woog de lander, met een volledige lading drijfgas, ongeveer 4.200 pond.

Dit specifieke ruimteschip werd Odysseus genoemd naar een rivaliteit tussen de bemanning van de Intuitive Engine. Ingenieur Mario Romero, die de naam voorstelde, zei dat de reizen van de held van het oude Griekse epos 'Odyssee' een treffende analogie vormden voor een reis naar de maan.

“De reis neemt veel tijd in beslag vanwege de vele uitdagingen, tegenslagen en vertragingen”, aldus de heer. Romero vertelde de persmap van Intuitive Machine over werk. “Een reis door de ruige, wijndonkere zee stelt zijn moed keer op keer op de proef, maar uiteindelijk bewijst Odysseus dat hij het waard is en keert hij na tien jaar terug naar huis.”

Na een reis van een week vanaf de aarde moet Odysseus 100 kilometer boven de maan in een baan om de aarde komen. Dan, 24 uur later, start hij zijn motor om aan zijn laatste afdaling te beginnen. Een uur later werd het gepositioneerd nabij de krater Malabert A, 300 kilometer van de Zuidpool. Het landingsplatform is relatief vlak, een gemakkelijke plek voor een ruimtevaartuig om te landen.

De Zuidpool is een interessegebied geworden vanwege de aanwezigheid van waterijs, vooral de kraters die permanent in de schaduw staan. Eerdere Amerikaanse maanmissies zijn in equatoriale gebieden geland.

Na de landing moet Odysseus zeven dagen opereren tot zonsondergang. Een lander op zonne-energie is niet ontworpen om de extreme kou van een maannacht te weerstaan.

De lancering van de Intuitive Engines-missie komt een maand nadat een ander Amerikaans bedrijf, Astrobotic Technology uit Pittsburgh, probeerde zijn lander Peregrine naar de maan te sturen. Maar een storing in het voortstuwingssysteem kort na de lancering maakte een landing onmogelijk. Tien dagen later, toen Peregrine terugkeerde naar de aarde, verbrandde het in de atmosfeer boven de Stille Oceaan.

Zowel Odysseus als Peregrine maken deel uit van NASA's Commercial Lunar Payload Services-programma, oftewel CLPS. De missie van het programma is om commerciële bedrijven te gebruiken om experimenten naar de maan te sturen in plaats van dat NASA zijn eigen maanlandingen bouwt en uitvoert.

Het ruimteagentschap hoopt dat de aanpak veel goedkoper zal zijn, waardoor het vaker missies kan sturen als onderdeel van zijn Artemis-programma dat zich voorbereidt om astronauten terug naar de maan te sturen.

Thomas Zurbuchen, voormalig associate administrator voor de wetenschap van NASA, die het CLPS-programma in 2018 lanceerde, zei dat het ruimteagentschap verwacht dat ongeveer de helft van de CLPS-missies zal mislukken, een punt dat hij herhaaldelijk aan het Congres, wetenschappers en agentschappen heeft verteld. “Zo werd het verkocht”, zei hij in een interview.

Maar zelfs als de helft van deze commerciële missies mislukt, zal NASA nog steeds vooruitgang boeken, omdat een traditionele missie tussen de 500 miljoen en 1 miljard dollar kost, zegt Dr. Zurbuchen zei dat NASA een bedrijf ongeveer $ 100 miljoen betaalt om zijn ladingen te vliegen terwijl CLPS in bedrijf is. .

Zelfs een slagingspercentage van 50 procent klinkt misschien te veelbelovend. “Zelfs als je er een voorstander van bent, moet je kijken of die strategie werkt”, zegt Dr. aldus Surbusen.

Hij was zes jaar technisch directeur bij het Johnson Space Center van NASA in Houston. Altemus zei dat de drang om kosten te besparen tot veel snellere innovatie heeft geleid dan mogelijk was bij NASA.

“Als we meer geld en meer tijd hadden gehad, zou er geen innovatie hebben plaatsgevonden”, zei hij. “Als je kijkt naar alle mijlpalen in de aanloop naar de maanlanding, ondanks alle technologische prestaties die we voor dat kleine geld hebben kunnen realiseren, is dat verbazingwekkend.”

Het moeilijkste deel van de missie – de landing – staat nog te wachten.

Dhr. Altemus erkende dat ze beslissingen moesten nemen die de kosten verlaagden maar de risico's verhoogden.

'Zijn we nu te goedkoop gegaan?' zei de heer Altemus. “Misschien.”

Als dat zo is, zullen CLPS-bedrijven mogelijk de prijzen voor toekomstige missies moeten verhogen, hoewel deze waarschijnlijk goedkoper zullen zijn dan wat NASA traditioneel heeft ondernomen. NASA en het Congres moeten het idee van een 'moon-on-a-budget'-idee niet opgeven als de intuïtieve motoren deze keer uitvallen, zei de heer. zei Altemus.

‘Het is werkelijk de enige weg vooruit’, zei dhr. zei Altemus.