Rusland gebruikt hypersonische raketten in dodelijke aanval op Oekraïne: live updates

Ten eerste, wat zijn hypersonische raketten?

Hypervelocity-raketten zijn zeer manoeuvreerbare munitie voor lange afstanden die snelheden kunnen bereiken van ten minste Mach 5 – vijf keer de geluidssnelheid, of meer dan een mijl per seconde. Deze snelheid maakt conventionele luchtverdedigingssystemen in wezen onbruikbaar, want tegen de tijd dat ze worden gedetecteerd door grondradars, zijn ze al bijna op hun doel gericht.

China en de Verenigde Staten racen om hypersonische raketten te ontwikkelen en in te zetten. Andere landen werken ook aan de technologie, waaronder Australië, Brazilië, Frankrijk, Duitsland, India, Iran, Israël, Japan, Noord-Korea en Zuid-Korea.

Hoe werkt Kinzhal?

Het hypersonische prototype van een voertuig brengt zijn kernkop naar een minimale ruimte bovenop een conventionele langeafstandsraket. Na het scheiden gebruikt het de zwaartekracht om een ​​enorme snelheid te krijgen terwijl het naar de aarde afdaalt. Het vaartuig kan een niet-gemotoriseerd zweefvliegtuig zijn, of het kan een kruisraket zijn die zwaartekrachtversnelling gebruikt om een ​​speciale scramjet te ontsteken die hem honderden kilometers verder brengt.

Kinzhal is een beetje anders. Het is een aangepaste versie van de korteafstands Iskander ballistische raket van het Russische leger en is ontworpen om te worden gelanceerd vanaf op een vrachtwagen gemonteerde draagraketten op de grond. Door de raket vanaf een gevechtsvliegtuig op grote hoogte te lanceren, in plaats van vanaf de grond, blijft er meer brandstof over om hogere snelheden te bereiken.

Afgezien van het feit dat hij supersonische snelheden kan bereiken nadat hij vanuit de lucht is gelanceerd, wordt aangenomen dat de Kinzhal zich gedraagt ​​als een Iskander die vanaf de grond wordt gelanceerd, wat betekent dat hij kan manoeuvreren om het moeilijk te onderscheppen. Sommige Iskanders kunnen ook pre-impact lokvogels activeren die zijn ontworpen om luchtverdedigingsradars verder te verwarren.

Aangenomen wordt dat de traditioneel bewapende Iskandars ongeveer 1.500 pond aan explosieven bij zich hebben.

Wat is er nog meer bekend over Kinzhal?

Rusland heeft de Kinzhal-raket oorspronkelijk ontwikkeld om Amerikaanse antiraketafweersystemen te doorbreken en beweert dat het snelheden van Mach 10 of meer kan bereiken. Het Pentagon zei dat het werd gelanceerd door MiG-31 gevechtsvliegtuigen.

Moskou zei aanvankelijk dat het bijna een jaar geleden de Kinzhal-raket naar Oekraïne had gestuurd bij een aanval op een ondergrondse wapenopslagplaats, en heeft het gebruik sindsdien regelmatig aangekondigd.

Er is nog een hypersonische raket die Rusland beweert in zijn arsenaal te hebben: de Zircon, een door een schip gelanceerde kruisraket. Maar Rusland maakte geen melding van de ervaring met het afvuren van zirkoon tijdens de oefeningen Dat maakte president Vladimir Poetin in januari bekendHet is niet bekend te zijn gebruikt in de strijd.

Waarom zijn de Kinzhals zo bezorgd over Oekraïne?

Volgens Yuriy Ihnat, een woordvoerder van de Oekraïense luchtmacht, heeft Oekraïne geen wapens die Kinzhals kunnen neerschieten.

Hun gebruik op donderdag verhoogde aanzienlijk de snelheid waarmee Russische raketten doelen raakten. Van de 81 raketten die Rusland ’s nachts en’ s morgens afvuurde, hebben er volgens Oekraïne 47 hun doelen geraakt, wat hoger was dan normaal. Oekraïne merkte op dat Rusland ook meer ballistische en kruisraketten afvuurde dan normaal, een mogelijke factor in de toename van succesvolle aanvallen.

Wat zijn de grenzen van Kinzhal?

Richtcoördinaten worden voorafgaand aan de lancering in het besturingssysteem van de raket geladen en vanwege de enorme snelheid die het tijdens de vlucht bereikt, kan elke kleine afwijking, bijvoorbeeld een stuurvlak op een vleugel dat te weinig of te weinig beweegt, een aanzienlijke afwijking veroorzaken van het doel. Dit zou kunnen verklaren waarom een ​​van de Kinzhals donderdag blijkbaar door een auto in Kiev werd aangereden, in plaats van een doelwit van groter militair belang.

Zoals elke hypersonische raket bereikt de vliegroute van de Kinzhal de bovenste regionen van de atmosfeer van de aarde voordat hij terugkeert naar de aarde voor precisiemanoeuvres. Het kan worden gedetecteerd door sensoren in de ruimte, hoewel Amerikaanse defensiefunctionarissen zeggen dat deze systemen onvoldoende zijn tegen hypersonics.

Waarom zou Rusland zoveel van zijn hypersonische arsenaal in één golf gebruiken?

De militaire inlichtingendienst van Oekraïne schatte dat Rusland vóór de lancering van donderdag niet meer dan 50 Kinzhals had, zei de heer Inat. Waarom Rusland besloot er zes te lanceren – mogelijk meer dan een tiende van zijn totale arsenaal – is onduidelijk.

“Om de een of andere reden hadden ze dit keer een resultaat nodig”, zei dhr. Ehnat.

Maar Rusland kan de Kinzales relatief gemakkelijk bevoorraden. Omdat de Kinzhal slechts een aangepaste versie is van een bestaande raket, is het misschien gemakkelijker om hem te produceren dan bijvoorbeeld meer Zircons, die helemaal opnieuw zouden moeten worden gebouwd.

Zal het gebruik van Kinzal de oorlog veranderen?

Niet noodzakelijkerwijs, zelfs als Rusland relatief snel meer Kinzal zou kunnen produceren. Hoewel donderdag meer Russische raketten dan normaal zijn gepasseerd, zou de luchtoorlog alleen niet doorslaggevend zijn.

Ter vergelijking: Rusland veroorzaakt veel meer verwoesting met de duizenden artilleriegranaten die het op Oekraïne afvuurt.

De grondoorlog blijft in een slepende patstelling. Veel analisten zeggen dat het langverwachte lenteoffensief van Rusland al is begonnen, maar dat het weinig effect heeft omdat zijn troepen en arsenalen zo uitgeput zijn.