Ruimteafval stort neer in de andere kant van de maan en veroorzaakt een enorme krater | de maan

In een ongekende weergave van kosmisch afval, zal een scheef raketobject vrijdag inslaan op de andere kant van de maan, de eerste keer dat een ruimtevaartuig per ongeluk het maanoppervlak raakt.

verbruikte raketaanjager, Het wordt verondersteld deel uit te maken van de Chang’e 5-T1-missie in China die in 2014 rond de maan zwaaide, zal naar verwachting de Hertzsprung-krater raken om 12.25 uur GMT, hoewel de exacte tijd en locatie onduidelijk zijn.

Reizend met snelheden van meer dan 5500 mijl per uur (2,5 kilometer per seconde), zal het lichaam van de 4-tons raket het oppervlak onder een ondiepe hoek omploegen, waarbij puin wordt verspreid en een vulkanische krater uit elkaar wordt gescheurd die naar verwachting 20 tot 30 meter (65 ft) zal bereiken. ) tot 100 gepresenteerd).

Het laat zien hoe ruimteafval zich nu buiten de aarde uitstrekt, waar de Verenigde Staten al meer dan 27.000 stukjes orbitaal puin volgen, zei Dr. Vishnu Reddy, de assistent-professor aan de Universiteit van Arizona wiens team hielp bij het identificeren van het object.

“Er zijn in het verleden dingen op de maan geweest, maar het waren in feite opzettelijke botsingen, of we probeerden te landen en stortten neer op het oppervlak”, zei Reddy. “Dit is een onbedoeld raketeffect.”

Astronomen zullen de inslag niet direct kunnen waarnemen, maar wetenschappers hopen dat binnenkort beelden van de crashlocatie kunnen worden vastgelegd door NASA’s Lunar Reconnaissance Orbiter of India’s Chandrayaan-2-ruimtevaartuig, beide in een baan om de maan. Chinese Chang’e 4 lander, die Geland aan de andere kant van de maan In 2019 is het nog ver verwijderd van het kijken naar de scène.

Door de natuurlijke inslag van meteorieten is de maan doorboord met een half miljard kraters van dezelfde grootte of groter dan degene die een booster zou maken. Maar het maanoppervlak draagt ​​ook de littekens van opzettelijk neergestorte rakettrappen, maanmissies die stof samenpersen in plaats van erop neer te slaan.

Tijdens het Apollo-tijdperk werden massieve Saturn 5-raketobjecten naar het oppervlak gericht, zodat instrumenten op het oppervlak de resulterende schokgolven konden volgen om het interieur van de maan te analyseren.

Sindsdien hebben steeds meer exotische materialen zich bij het afval gevoegd dat door Amerikaanse astronauten is achtergelaten. In 1999 stuurde een speciale maanmissie De as van astronoom Eugene Shoemaker Naar de “krater van eeuwige duisternis” bij de zuidpool van de maan. Drie jaar geleden stortte de Israëlische Beresheet-sonde neer op het oppervlak en verspreidde duizenden kleine raketten tardigrades. Ondanks Hoop dat ze het overlevenveel geleerden geloven dat ze waren veranderd in brij.

Reddy’s groep heeft bijna 200 objecten gecatalogiseerd die ronddrijven in de “maanruimte” tussen de aarde en de maan. De booster was Oorspronkelijk werd gedacht dat het onderdeel was van een SpaceX Falcon 9-raket Gelanceerd in 2015, maar Reddy en zijn studenten genoemd De optische spectra – de golflengten van het licht dat het reflecteert – komen beter overeen met die van de Chinese Long March 3C-raket die een jaar geleden de Chang’e 5-T1-missie lanceerde.

Reddy is van mening dat de onbedoelde impact op de maan de aandacht zou moeten vestigen op het groeiende probleem van ruimteschroot. “Mensen realiseren zich dat het heel erg is in een baan om de aarde, maar nu brengen we langzaam puin in de maanruimte”, zei hij. “We hebben het al mis rond de aarde, laten we dat niet rond de maan doen.”

Er staat echter meer op het spel dan kosmisch afval. Volgens Reddy zijn er gevolgen voor de nationale veiligheid, aangezien het moeilijk is om objecten ver van de aarde te lokaliseren en te volgen. “Wat kunnen onze tegenstanders in de maan-maanruimte plaatsen waarvan we ons niet bewust zijn?” Hij zei. “Je kunt iets van 10 centimeter in de baan van de aarde volgen, maar volg je iets kleins in de maanruimte? Vergeet het maar.”

Chris Newman, hoogleraar ruimterecht en -beleid aan de Northumbria University, beschreef de naderende impact als een “waarschuwingswetenschap” gezien plannen om mensen terug te brengen naar de maan. “Het is duidelijk dat wanneer we mensen permanent op de maan gaan zetten, we daar over moeten nadenken”, zei hij.

Iedereen die zich zorgen maakt over een raketlichaam dat de maan raakt, zou zich meer zorgen moeten maken over biologische besmetting, hoewel dat een klein risico is, benadrukte hij, David Rothry, hoogleraar Aardwetenschappen aan de Open Universiteit. “Misschien zullen maar heel weinig van de microben die je per ongeluk bij je draagt ​​het overleven, of je zult de schok overleven”, zei hij. “Weer een krater op de maan waar je je geen zorgen over hoeft te maken.”