Op TikTok gaan filmcritici onder een andere naam

Veel creatieve mensen, van wie de meesten in de twintig of begin dertig zijn, zijn gespecialiseerd in een bepaald vakgebied. Joe Aragón (Bioscoop Joe, 931.000 volgers) bekend om zijn details over aankomende attracties; Bergen Gutiérrez (cvnela1,4 miljoen volgers) en Brian Lucius (stoney_tha_geweldig, 387.000 volgers) horrorfilms demystificeren en rangschikken; Seth Mulan Feroz (sethsfilm beoordelingen256.000 volgers) richting het House of Art en Foreign Cinema.

In tegenstelling tot de filmrubrieken van grote grootstedelijke kranten of nationale tijdschriften, hebben de mensen bij MovieTok over het algemeen niet de ambitie om elke opmerkelijke film te recenseren. Hoewel de meesten bewondering hadden voor het begrip van de filmgeschiedenis door traditionele critici, hadden ze de neiging om het beroep als geheel te associëren met valse of onverdiende macht.

“Velen van ons vertrouwen critici niet”, zegt de 31-jarige Lucius. Hij was een van de velen die wees op de review-aggregatiesite Rotten Tomatoes, waar scores voor “topcritici” vaak sterk verschillen van die van gemiddelde gebruikers, als bewijs dat het kritische establishment ver van de realiteit is. “Ze kijken films en zijn gewoon op zoek naar iets om te bekritiseren,” zei hij. Fans kijken films voor entertainment.

De makers van MovieTok zijn niet de eersten in de geschiedenis van de filmkritiek die in opstand komen tegen hun ouderen. In de jaren vijftig verwierpen François Truffaut, Jean-Luc Godard en andere Cahiers du Cinéma-schrijvers allemaal het nationalisme van de reguliere Franse kritiek. In de jaren zestig en zeventig viel de New Yorkse criticus Pauline Kael de moraliteit aan die werd geassocieerd met Bosley Crowther, een oude filmcriticus van de New York Times, en anderen. Filmbloggers in de jaren 2000 beschuldigden gedrukte critici van onverschilligheid of vijandigheid tegenover superhelden- en fantasiefilms.

“Er is altijd de minachting van zogenaamde ‘andere’ critici als ouderwets elitair, terwijl je jezelf presenteert als de nieuwe avant-garde”, zegt Matthias Frey, hoofd van de afdeling Media, Cultuur en Creatieve Industrieën van de stad. University of London en auteur van The Permanent Crisis of Film Criticism. Hij definieerde kritiek, hoe dan ook, als ‘een beoordeling op basis van de rede’, daarbij verwijzend naar de filosoof Noel Carroll.