Onderzoekers ontdekten dat het oude Mars wemelde van microbieel leven Mars

heel oud Mars Franse wetenschappers meldden vandaag, maandag, dat een omgeving in staat is een ondergrondse wereld te herbergen die wemelt van microscopisch kleine organismen. De onderzoekers concludeerden dat als ze bestonden, deze eenvoudige levensvormen de atmosfeer zo ingrijpend zouden hebben veranderd dat het de ijstijd van Mars ontketende en zichzelf vernietigde.

De resultaten bieden een somber beeld van de wegen in het universum. Het leven – zelfs het leven zo eenvoudig als microben – “kan in feite vaak zijn eigen ondergang veroorzaken”, zei de hoofdauteur van de studie, Boris Souteri, nu een postdoctoraal onderzoeker aan de Sorbonne.

De resultaten zijn “een beetje somber, maar ik denk dat ze ook erg motiverend zijn”, zei hij in een e-mail. “Ze dagen ons uit om de manier waarop de biosfeer en zijn planeet met elkaar omgaan te heroverwegen.”

In een studie gepubliceerd in Nature Astronomy zeiden Soteri en zijn team dat ze 4 miljard jaar geleden klimaat- en terreinmodellen gebruikten om de bewoonbaarheid van de korst van Mars te beoordelen, toen men dacht dat de Rode Planeet met water gevuld en gastvrijer was dan nu.

Ze speculeerden dat methaanproducerende microben die de waterstof verslinden destijds onder het oppervlak gedijen, met enkele centimeters (enkele tientallen centimeters) vuil meer dan genoeg om hen te beschermen tegen de harde binnenkomende straling. Volgens Souteri zou het overal op Mars zonder ijs wemelen van deze wezens, net als op de vroege aarde.

Soteri zei dat het zogenaamd warme, vochtige klimaat van het vroege Mars zou zijn aangetast door de opname van te veel waterstof uit de dunne, koolstofdioxide-rijke atmosfeer. Met temperaturen die met bijna -400 graden Fahrenheit (-200 graden Celsius) dalen, zou elk organisme op of nabij het oppervlak waarschijnlijk diep zijn gegaan in een poging om te overleven.

De onderzoekers zeiden daarentegen dat microben op aarde mogelijk hebben bijgedragen aan het handhaven van gematigde omstandigheden, gezien de door stikstof gedomineerde atmosfeer.

Kaveh Pahelvan van SETI zei dat toekomstige modellen van het klimaat op Mars door Frans onderzoek moeten worden bestudeerd.

Pahlivan leidde een afzonderlijke recente studie die suggereerde dat Mars vochtig werd geboren met warme oceanen die miljoenen jaren aanhielden. Zijn team concludeerde dat de atmosfeer dicht zou zijn geweest en destijds voornamelijk waterstof was, dat werkte als een warmte-vasthoudend broeikasgas dat uiteindelijk naar grotere hoogten werd getransporteerd en in de ruimte verloren ging.

Pahlifan zei dat de Franse studie de klimaateffecten van potentiële microben onderzocht toen kooldioxide de atmosfeer van Mars domineerde, en dus niet van toepassing is op vroegere tijden.

“Wat hun studie aantoont, is dat als (dit) leven op Mars had bestaan ​​in deze eerdere periode”, voegde hij eraan toe in een e-mail, “het een aanzienlijke impact zou hebben gehad op het heersende klimaat.”

Beste plekken om naar sporen van dit vorige leven te zoeken? Franse onderzoekers suggereren de onontdekte Hellas Planet-krater, of vlakte, en Jezero-krater aan de noordwestelijke rand van Isidae Planetia, waar NASA’s Perseverance-rover stenen heeft verzameld om ze binnen een decennium terug naar de aarde te brengen.

Volgende op Sautere’s missielijst: onderzoek naar de mogelijkheid dat microbieel leven diep in Mars doorgaat.

Zou Mars tegenwoordig kunnen worden bewoond door micro-organismen die afstammen van deze primitieve biosfeer? Hij zei. “Zo ja, waar?”